Chuletas y apuntes de Filosofía y ética de Formación Profesional

Crítica de l'Innatismo

Argument del Consens Universal

Argument: "... hi ha uns principis, tant especulatius com pràctics, acceptats de manera universal per tothom".

Objeccions

• A banda de la teoria de l'innatisme, hi ha altres teories que poden explicar per què els humans comparteixen les mateixes veritats.
• Els nens i els idiotes, per exemple, no tenen en la seva ment aquests principis.

Argument Platònic

(Reminiscència: conèixer és recordar / l'enteniment descobreix el que ja sabia):

Versió general: Poden haver-hi en l'enteniment veritats que el mateix enteniment desconegui.

Altres Versions

1. La capacitat intel·lectual és innata, el coneixement adquirit.
2. El descobriment de la veritat inconscient al principi depèn de la maduració de l'enteniment.

GIZARTE IZAERA ETA HOMINIZAZIO-PROZESUA

• ANTROPOLOGIA FISIKOAK

  Hominizazio-prozesua aintzat hartzen du, giza izaera jatorritik azaltzeko

2. AZALPEN EBOLUZIONISTAK

   1. Teoria Fixistak baztertuta geratu ziren DARWINek “Espezieen jatorria” argitaratu zuenean. Lan horretan DARWINek defendatzen du:

      1. Espezieak beste batzuetatik sortzen dira

      2. Hautespen naturalak azaltzen du eboluzioa

      3. Gizakia primateeen ondorengoa da

   2. MENDELEK esn zuen aldaketen arrazoia mutazio genetikoak zirela

   3. TEORIA SINTETIKOAK edo NEODARWINISTAK espezieen eboluzioaren mekanismoetan sakontzeko

Ezagutzaren Teoria

Platon dualista da arlo guztietan: dualismo ontologikoa, antropologikoa eta epistemologikoa. Azken teoria honek ezagutza mota bi daudela defendatzen du. Bata, zentzumenen bidez hartzen duguna (iritzia edo Doxa) eta bestea, arrazoimenaren bidezkoa (zientzia edo Episteme).

Ezagutza mota batetik bestera pasatzeko, ezinbestekoa da heziera. Baina hezieraren prozesua mailakatua da. Lehenengo, aritmetika, geometria eta astronomia ezagutuko ditugu, eta bukaeran, dialektika. Dialektika galderen eta erantzunen bidez ideiak eta euren arteko harremanak aztertzean datza. Dialektika atzemateko gai denak Ongia atzemango du; izan ere, bera da hezieraren helburua eta azken pausua.

Platonek herritar onenak gaztetatik aukeratu eta haiei heziera... Continuar leyendo "Platonen Filosofia: Ezagutza eta Ideien Mundua" »

La Metafísica Contemporánea: Corrientes Clave del Siglo XIX y XX

En los siglos XIX y XX, la metafísica experimentó profundas transformaciones a través de diversas corrientes filosóficas, destacando el Idealismo Alemán, el Marxismo y el Existencialismo.

El Idealismo Alemán

Esta corriente, heredera del pensamiento kantiano, surge a raíz de un cuestionamiento fundamental de conceptos previos. Sus principales representantes fueron Fichte, Schelling y Hegel. A diferencia de Kant, estos filósofos consideraron que el noúmeno era un concepto erróneo e injustificado, que debía ser suprimido. Sin él, toda realidad se concibe como una construcción del sujeto, y nada queda fuera de su alcance. Para los idealistas alemanes, la realidad es, en... Continuar leyendo "Grandes Corrientes de la Metafísica Contemporánea: Idealismo, Marxismo y Vitalismo Nietzscheano" »

Comparació entre Nietzsche i Plató

Nietzsche és un dels autors més polèmics de la història de la filosofia. Fa una crítica radical i demolidora dels valors de la cultura occidental, expressant una reacció contra el racionalisme imposat per Plató, filòsof grec deixeble de Sòcrates.

La crítica al racionalisme platònic

En primer lloc, Nietzsche defensa una filosofia vitalista. Creu que els éssers humans hem de viure una vida plena i intensa però, a causa dels valors imposats, no podem fer-ho. Nietzsche acusa Plató de ser el primer causant en centrar la vida de l'home en la raó i el coneixement, negant una part molt important d'aquest: els desitjos del cos i les passions, és a dir, la part irracional.

Apol·lini i Dionisíac: Dues

1. La dialéctica: Es un saber propio de las formas o ideas.

2. El pensamiento discursivo: Se ocupa de los objetos matemáticos.

Platón tenía una alta consideración por las matemáticas como ciencias, pero por encima de ellas se encuentra la dialéctica, que él entiende como la ciencia de las ideas, no como el arte de razonar para convencer al rival. Las matemáticas serían inferiores a la dialéctica por dos motivos:

1. Se sirven de imágenes y representaciones sensibles para desarrollar sus planteamientos, mientras que la dialéctica excluye cualquier concesión a lo sensible y opera con ideas o conceptos.
2. Las matemáticas toman las definiciones de los objetos matemáticos, cuyo estatuto es el de una hipótesis a demostrar, como axiomas a partir

1. Zertan datza Positibismoa eta bizitzaren filosofiak eta nortzuk dira beren teorikorik inportanteenak.
   Positibismoa garapen zientifiko eta teknikoetan oinarrituta, zientziak bide seguruak ziren gizadiaren aurrerapenerako. Comte. Bizitzaren filosofiek gizabanakoaren bizitzaren izaera berdingabea eta nagusia azpimarratu zuten. Henri Bergson, Friedrich Nietzsche eta Jose Ortega y Gasset.

2. Zeintzu dira XX: mendeko hiru mugimendu importanteenak, definitu, aipatu bere teoririk inpotanteenak. Existentzialismoa (gai bat giza existentzia, uste zuten norberaren existentzia zela auzi filosofiko nagusia. Heidegger, Sartre eta Camus).  Filsofia Analitikoa (garrantzi handia ematen dio hizkuntzaren eta arrazoibidearen argitasunari. Lugwig Wittgenstein). Filosofia

Gogoa (edo arima):

gizakiaren osagaietako Bat gorputzarekin batera. Arima  bizitzaren eta ezagutzaren printzipioa Da. Arima materiagabea eta betierekoa da. Arimari dagokio ulermen ahalmena, eta Horri esker ideiak ezagutzen ditu. Izan ere, arimaren izaera eta jatorria Ideiena bezalakoa da. Gorputza (zentzumenak) arimarentzako traba da; izan ere Arimaren helburua ideien mundura (bere jatorrira) itzultzea da, eta hori Ezagutzaren bitartez lortuko du. Dena den , arimarengan hiru joera bereiz Daitezke: arrazionala, haserrekorra (suminezkoa) eta irrikatsua. Lehenak gidatu Behar ditu beste biak oreka egon dadin.

Heziera

Arimak (gogoak) burutu behar duen prozesua zentzumenen datuetatik harago Ideiei begiratzeko jarrera har dezan. Arimak badu ezagutzeko... Continuar leyendo "Mundu ikusgarria platon" »

El pensamiento de Nietzsche

Justificación: El pensamiento de Nietzsche es uno de los más radicales de la segunda mitad del siglo XIX. Pone en duda la racionalidad de la tradición occidental desde la dinámica vital, condena toda la filosofía anterior como falsa y busca una nueva forma de pensar.

Apolo y Dionisio

Según Nietzsche, se pensaba que en la Grecia antigua la racionalidad había triunfado sobre los elementos caóticos, lo que no es cierto porque ignora la verdadera fuerza creadora: la vitalidad. Dionisio era el dios de la embriaguez, representante de la alegría de vivir; y Apolo era el dios de la belleza, la luz y las formas. Mientras que lo dionisíaco representa las fuerzas primarias de la vida en su manifestación pura, lo apolíneo... Continuar leyendo "El pensamiento de Nietzsche: La voluntad de poder y la transvaloración de todos los valores" »