O vello que quería ver o tren

Sobre Da morte de Bieito

:Trata Sobre o momento en q levan ó Bieito no ataúde para enterralo no Camposanto, un dos que portaba o cadaleito oíu un rebulir dentro, Pero por vergoña e por mor a ser acusado de troleiro, non dixo nada. O rematar o enterro o home decidiu volver ó camposanto para Desenterralo, pero canda xa estaba co sacho nas mans oíu q se Achegaba xente, e votou a correr. E así rematou todo, sen saber se o Bieito ía vivo ou morto.

-De Cómo se condenou o Ramires:

O Ramires, despois de Andar por outras terras ó longo da súa vida, decidiu ir a súa Aldea para morrer. Era herexe, non cría en Deus. Xa cando estaba a Piques de morrer o Crego foi xunto del para confesalo e q fora ben Con Deus, pero el negouse, morrendo herexe a pesar de que a súa dona Llo pedira.

-A Volta

:A Señora Resenda e o señor Resende so pensaban no regreso do seu Fillo, Adresiño, o cal marchara hai moito tempo. Pasado o tempo o Señor Resende morreu, o ver q o seu fillo non volvía. A señora Resenda pasou todo o inverno soa agardando por el. Un dia pola noite Escoitou un ruído na casa, ela pensou que era o Andresiño e baixou Correndo. Ó dia seguinte os veciños atopárona morta cos ollos ben Abertos, e nunca mais se soubo do asunto.

-A Luz en silencio:

Trátase dun home o cal recibiu unha Casa vella por herdanza, na cal vivía un labrego, e tivo que ir ata Ala para arranxar os papeis. Ese dia pola noite tivo que erguerse Para revisar unhas notas que tiña nunca habitación, ó volver Divisou unha sombra no cirio, como se alguén estivese a aguantar Del, pero ó achegarse non viu nada. Meteuse na cama e esqueceu o Ocorrido.

A Historia dun xoguete:

Nesta historia un home chamado Bastián, mariñeiro de profesión, ocorréuselle a idea de construír Un barco de xoguete, chamado “Nosa señora do Carme”, para o seu Fillo. Fórono probar para ver se flotaba, pero afundiu. O Bastián Marchou e nunca máis se soubo del. Pasado o tempo, o fillo pequeño Atopou o barco na praia, alegrouse moito e o colgou na repisa da Casa, mirando cara o mar.

-O Vello Moreno:

O vello Moreno era un mariñeiro. Un dia Estaba el cuns amigos nunha taberna falando de mulleres, cando Empezou a contar unha historia sobre unha muller casada cun Mariñeiro, e cando este estaba no mar a muller enganábao con outros Homes. Pouco a pouco a aldea foino sabendo, cegando a oídos do Marido. Un dia a muller foi ó peirao cos fillos a esperala volta do Seu marido, pero este nunca volveu.

-O Vagamundo:

En tódalas vilas hai sempre un vagabundo, Sempre descalzo e mal vestido, a xente chamáballe Magallón e ríanse Del. De pequeño foi un mal criado, e nunca foi a escola, e sempre Quedaba so, porque os seus amigos de xogos sempre o abandonaban, e el Sempre quedaba so no mesmo sitio.Ía detrás das mozas, mais elas o Rexeitaban e ríanse del.

-O Vello que quería velo tren:

Un vello que vivía ca súa Filla mailo marido e co seu neto, empezou a dicirlles q quería ver o Tren antes de ir para o outro mundo, pero ninguén lle facía caso. Un dia o cura enterouse do que pasaba, e colleu ó vello mailo neto e Levounos a ver o tren.

-O Neno suicida:

Esta é a historia que un home conta Nunha taberna despois de ler unha noticia de que un neno quería Suicidarse. Trátase dun vello que naceu da terra, non sabia falar, e ía espido. Os poucos comezou a falar, e conforme pasaban os anos íase facendo máis novo. Cando chegou a ser un neno, matouse porque Non soportaba a idea de volver a ser un bebe.

Na Morte de Estreliña:

Estreliña era unha rapaza moi Obediente que sempre facía todo o que os seus pais lle mandaban, sen Pensar en recibir nada a cambio. Un dia Estreliña morreu, pero Ninguén a votou de menos por como era, senón que polo q facía.