A Ética Aristotélica: Virtudes, Felicidade e o Xusto Medio
Enviado por Programa Chuletas y clasificado en Otras lenguas extranjeras
Escrito el en
español con un tamaño de 3,56 KB
Aristóteles e a Felicidade: Unha Exploración das Virtudes
Para Aristóteles, a felicidade consiste na actividade da alma segundo a virtude. Deste xeito, a ética aristotélica converteuse nunha teoría da virtude, que se divide en virtudes dianoéticas e, por outro lado, as virtudes éticas e prácticas.
Virtudes Dianoéticas
As virtudes dianoéticas perfeccionan a nosa capacidade de coñecer. Poden ser:
Facultade Científica
Son aquelas coas que contemplamos os obxectos que son necesarios (aquilo que é desa forma e non pode ser doutra forma).
- Nous: intuición e entendemento, grazas aos cales coñecemos de xeito intuitivo os principios.
- Episteme: tradúcese por ciencia, e a súa función é o coñecemento do universal e o necesario a través da
catalán con un tamaño de 2,82 KB