Subiranotasun nazionala

Urriaren 4ko manifestua plazaratu zen, ondorengo estatuaren antolaketa adieraziz. Politika eredua absolutismo ilustratua. Lehenengo probintzien banaketa egin zuen, gobernari. Urriaren 4ko manifestu hau oso moderatua denez, estatutu erreal 1834tik 1836ra. Liberala izan arren, oso kontserbadorea.  Sistema parlamentario bat onartzen zuen: -Subiranotasuna: ez zegoen nazioan. Gorte eta erregearen artean banatuta.
-

Gorteak: bi ganbaratan zeuden: goi ganbara  eta behe ganbaran (%0’12). -Sufragioa: zentsitarioa zen, hau da, 12.000 errealetik gora. -Monarkiaren boterea: oso sendoa zen, gorteek funtzio oso murritza. -Gizabanakoen eskubideak: ez ziren jasotzen. -Liberalen arteko banaketa sortu zen:
moderatuak eta aurrerakoiak.

Moderatuak absolutismotik oso gertu zeuden eta hemen aurkitzen zen Maria Kristina

Gizartean ezinegon handia zegoen eta aurrerakoiek  altxamenduak egin zituzten, Maria Kristinak, Mendizabal, aurrerakoia, gobernu buru izendatu, Mendizabal, desamortizazio  programa 1836an,  moderatuak.

“La Granja”ko pronuntziamendua aurrerakoien esku. Mendizabal 1812koa

Desamortizazio planak martxan jarri zituzten Elizako ondasunak  baino ez

1837ko konstituzioaonartu zuten. Liberala izan arren, ez zen 1812koa bezain beste.  1837tik 1845 ezaugarriak:

Subiranotasun nazionala

Gorteak bi ganbaratan banatuta: senatua eta kongresua

Sufragio zentzitarioa. (%4’5ak boto eskubidea)

Gizabanakoaren eskubideak: berdintasuna eta prentsa askatasuna

Erlijioa: kutsu antiklerala zuen, ez zen estatu konfesionala

Hauteskundeak egin ziren eta moderatuak garaile. Gorte berriak progresisten aurrerapenak gelditzen saiatu ziren

1839an Lehenengo Karlistaldia amaitu. Esparteroren garaipena. Maria Kristinak  erregeordetzautziz