Sokrates antierlatibismo morala

Sokrates

Gizakiaren ikuspuntua

• Arima pertsonaren kontzientzia da, hau da, norberaren kontzientzia eta izaera intelektuala eta morala. Sokratesek uste zuen arima inteligentzia eta norbanakoaren karakterraren konbinaketa zela. Eta ongia eta gaizkia banatuta dagoela hiru kategoriatan: arima, gorputza eta kanpoaldea. Gorputza arima eta kanpoaldea mantentzen du eta honekaz bizi egiten da eta hau gauza fisikoei dagokio. Eta bakoitzaren bertutea hiru faktoreen konbinaketan datza. Sokratesek esan zuen, norbanakoaren  zoriontasuna bizitza osasuntsu bat izatean dagoela. Eta hori da benetako premina.

Sokratesek esaten zuen norberaren burua ezagutzea arima ezagutzea dela eta gure arima ezagutzen dugunean, gure ezjakintasunaren kontzienteak garela. Horregatik, bilatu behar duguna ez da asko jakitea bazik eta ezer ez dakigula onartzea eta kontzienteak izatea.

Sokratesek pentsatzen du ezagutzaren objetuak gure barnean daudela eta gizakiok bakarrik heldu ahal garela objetu horietara gure kabuz.

Pentsaera hau, intelektualismo etikoarekin lotu dezakegu bere helburua gizakiaren ekintza, jokaera eta portaera azaltzea delako.

“Inork ez du gaizki jokatzen jakintsua bada”

Esagumendu hori lortzeko bere metodoaren pausuak bi dira: ironia eta maieutika.

• Maieutika

  
  Galderak egitean datza, eta horren bidez elkarrizketan erantzunak kontzeptu berriak galdetuz aurkitzen dira. Hori jarraituz, errantzu errealak aurkitzen dira eta kontzeptu berriak ikasten ditugu. Maieutika ironiarekin batera joaten da orokorrean helburu berdina dutelako. Ironiarekin, erantzunak beste kontzeptu berriak elkarrizketan sartuz lortzen dira.