Sdsad

Amor cortés, elemento vertebrador da cantiga de amor, consiste no traslado das relacións sociais feudais ao campo amoroso. A muller aparece neste caso situada no cume social, mentres que o home (o poeta) está nun estamento inferior. A senhor, por outra parte, debía ser (ou normalmente era) unha muller casada e o compositor, debido ao código do xénero, non podía ser o seu marido. Derivado disto, nalgunhas composicións occitanas chégase a declarar a incompatibilidade entre amor e matri...Personaxes:Fenhedor: o poeta sospira polo amor da dama, mais nen sequera é quen de dirixirlle a palabra. Precador: o poeta atrévese a demandarlle á dama o seu amor, mais sen obter éxito. Entendedor: neste grao, o poeta xa ten unha relación amorosa coa dama, mais aínda non chegou a ter relacións sexuais con ela. Drut: o poeta ten unha relación amorosa coa dama, chegando a ter relacións sexuais con ela.
No caso galego-portugués. os poetas nunca chegan ao grao de drut. Cantares Gallegos Foi publicada no ano 1863. Foi o marido de Rosalía, Manuel Murguía quen xestionou, sen o permiso da súa muller, a saída do prelo dun poemario que fíxa o comezo dunha nova xeira para a poesía galega. Este libro, marca comezo do Rexurdimento Pleno da literatura galega.  No limiar, Rosalía confesa a súa idea de desenvolver as cantigas populares galegas emulando o Libro de los cantares de Antonio Trueba. Así pois, trinta e catro dos trinta e seis poemas do libro son glosas de cantares, procedemento este que tamén aparecerá, aínda que con pouca relevancia, en Follas Novas. 
dddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddd


Estrutura. É pechada: No primeiro poema fala unha rapaza a quen invitan a cantar. A mesma moza pecha o poemario pedindo perdón pola pouca graza que ten. Ao longo do libro a voz da rapaza é substituida por outros personaxes. O cantar popular que glosa vai ao principio, no medio ou ao final do poema.TematicaOs textos de Cantares Gallegos son clasifícables segundo as seguintes temáticas: P.costumistas: Presentan carácter descritivo e narrativo. Describen crenzas, romanas, supersticións..Non son os seus mellores poemas e a eles débelles a fama de escritora "folclórica" p ex: "Un repoludo gaiteiro" P. amorosos: "Quíxente tanto menina", "Cantan os galos pro día"...P. cívico-social: Poemas reivindicativos referidos frecuentemente á emigración como "Adiós ríos, adiós fontes" ou "Castellanos de Castilla". P. intimista: Só se achega o eu poético de Rosalía en dous poemas, "Campanas de Bastavales" e "Como chove miudiño". Neles avánzase a profundidade que terá a súa obra posterior.Métrica e estiloEn Cantares atopamos dous sistemas métricos diferenciados: O primeiro está baseado na acentuación posibilitando un marcado ritmo de muiñeira grazas a catro acentos tónicos en cada verso e un flutuante número de sílabas No outro sistema predominan as formas populares de arte menor (romances sobre todo). O verso de arte maior redúcese ó hendecasílabo.Dous dos procedementos estilísticos máis importantes utilizados por Rosalía nesta súa obra, ademáis da antítese, son a repetición e o paralelismo.
dddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddd