A Prosa Galega de Posguerra: Autores e Obras Clave
Enviado por Mathy y clasificado en Otras lenguas extranjeras
Escrito el en gallego con un tamaño de 3,54 KB
A Prosa Galega de Posguerra
Prosa: Como consecuencia da Guerra Civil, desaparece a produción literaria en galego durante máis dunha década. A actividade cultural só é posible no exilio, facendo poesía crítica e de compromiso. En Galicia comeza a recuperarse en 1947, coa saída de Comaros Verdes (Álvaro Cunqueiro). En 1949 sae a colección Benito Soto (Ferreiro) e no ano seguinte nace a Editorial Galaxia. Logo virá a prosa.
Clasificarase nestes 6 sucesos:
Continuación da prosa da Xeración Nós
Risco, Pedrayo ou Carballo Calero (autor da 1ª novela de posguerra, no 1951, A xente da Barreira, que narra a vida de xeracións dunha familia fidalga).
O realismo fantástico
Por Álvaro Cunqueiro. Mestura elementos árabes, greco-latinos e nórdicos con elementos do mundo popular.
O realismo popular
Por Ánxel Fole. O popular ascende á categoría de culto por un texto que non se afasta do relato oral.
O realismo social
Por Blanco Amor. No Ourense, a vida das clases obreiras ou marxinais.
O realismo rural
Por Neira Vilas. Penurias da vida labrega.
Nacerá a Nova Narrativa Galega (NNG)
Da man dos autores máis novos, como Ferrín, Mourullo ou Casares.
Principais autores e obras:
Álvaro Cunqueiro
Éxito en prosa. Características:
- Mestura de realismo e fantasía: Personaxes da literatura universal (Merlín, Sinbad...) comparten a vida con xentes do pobo galego.
- Estilo oral: De neno escoitou contos, o que influíu no gusto pola forma oral.
- Disgregación da novela: Relatos dentro de relatos.
Merlín e familia: é a súa 1ª obra en galego. Recreación da materia de Bretaña desde unha perspectiva galega. Escribiu tamén libros de semblanzas.
Ánxel Fole
Despois da guerra viviu nas montañas de Lugo. A súa obra Á lus do candil está formada por libros de contos ambientados nas montañas de Lugo e escritos coa lingua do lugar. Os temas seguen a tradición oral: contos (lobos, persoas desaparecidas, premonicións...) combinados cun agudo sentido do humor.
Blanco Amor
A súa narrativa desenvólvese en Auria (Ourense), no ambiente que el vivira de neno. Destacamos as dúas prestixiosas obras:
- A esmorga: Renovación da narrativa na temática como na forma. É a declaración dun acusado diante do xuíz que conta a historia tráxica del e dous compañeiros (homes marxinais).
- Xente ao lonxe: Traballadores que loitan por unha escola laica e popular fronte á burguesía que quere unha escola relixiosa. Antítese de A esmorga, xa que son descritos desde a perspectiva da colectividade. Técnica e tematicamente é a máis complexa, xa que mestura diferentes narradores. Suso, neno de 12 anos, vai madurando ao longo da obra.
Neira Vilas
Afastado dos autores da NNG. A súa obra ten dous focos:
- Galicia interior: Sociedade campesiña, marcada pola opresión e pola pobreza económica, cultural e ideolóxica. Os personaxes son incapaces de escapar dese mundo. A máis sobresaliente é Memorias dun neno labrego.
- Galicia emigrante: Problemas xerados a causa da emigración forzosa: a morriña da terra, loita por saír da pobreza…