Poema irmaos de celso emilio ferreiro rima

XERACIÓN DO 36: formada por escritores nados entre 1910 e 1920 que se apoian en Xeracións anteriores. A guerra marca a súa literatura, e a vitoria franquista os condena ao exilio e silencio prolongado. O máis importante e Celso, pero debemos citar:

*Díaz Castro, publica Nimbos onde se encontra o poema “Penélope” unha metáfora da Galicia da posguerra, a sociedade galega que non avanzaba .

* Pura Vázquez, destaca polo intimismo e protesta social (guerra, emigración…), tamén se centra no tema da paisaxe e no sentimento maternal.

*Celso Emilio Ferreiro, é a figura máis destacada da Xeración e na súa obra distinguimos 3 liñas temáticas: 

- A social, precedentes Cabanillas, Curros e Rosalía, defende o idioma, denuncia os males sociais, do fascismo, da guerra, da emigración…

- A intimista, manifesta a forte identificación coa terra, a fugacidade da vida, a saudade da infancia…

- A irónica e satírica, sarcástica e crítica, que evoca ás cantigas medievais de escarño.

1.O seu primer libro en galego é O soño sulagado, un poemario carcaterizado polo intimismo, no que reflexiona sobre o paso do tempo, a existencia, a infancia…Tamén hai algún poema de temática social.

2.A súa principal obra é Longa noite de pedra, poesía de compromiso que pertence á tendencia poética do socialrealismo, o seu éxito levou a que o título se empregue para referirse ao período da ditadura franquista. As súas características principales son: a mensaxe, o poema é unha voz colectiva que reclama xustiza e liberdade; para chegar a un amplo público exprésase con sinxeleza, coloquialismo; renova a linguaxe incorporando rexistros da fala cotiá, como a linguaxe comercial ou política; emprega o humor, ironía e sarcasmo para ridiculizar persoeiros e institucións; domina os metros cultos e métrica tradicional na procura de ritmo e musicalidade.

3.Tamén publica Viaxe ao país dos ananos, nace da mala experiencia de Celso coa comunidade emigrante. Cando marcha a Venezuela encóntrase cun ambiente cunha colectividade dividida, desgaleguizada e insolidaria o contrario ao que esperaba encontrar. Esta obra desmitifica o mundo da emigración e ataca aos dirixentes da colectividade galega.

4.Antipoemas é unha obra renovadora, xa que nela se incluen fragmentos de anuncios publicitarios, anacos de crónicas xornalísticas… Escribe contra o imperialismo norteamericano (simbolizado na Coca-cola), contra o poder dos cartos e consumismo.

5. A súa última publicación é Onde o mundo chámase Celanova regresando ao intimismo do seu primeiro poemario, Celso Emilio celebra a presenza de amigos e da súa compañeira, ao mesmo tempo recorda nostalxicamente a infancia e a terra natal.

D) A XERACIÓN DOS 50.  Tamén coñecida como Escola da Tebra (cultivo poesía existencialista) ou Xeracion das festas Minervais (seus integrantes gañaron premios neste certame lit). Está composta por escritores que renovaron a lit galega, formal e tematicamente. Estes naceron entre os 30 e 40 padecendo as consecuencias da guerra, conseguen coñecer a actividade galeguista literaria a través de O.Pedrayo ou Maside.

Polo illamento cultural da ditadura buscan referentes no mundo cultural francés e angloamericano, gústalles a expresión artística rebelde: rock, comic… Modernizan a poesía, prosa e teatro galegos. Rompen co piñeirismo e xorden o P.S.G e a U.P.G, partidos que dende a clandestinidade promoven a oposicon ao franquismo. 

Nesta Xeración distinguimos 2 grupos: grupo compostelán que tiña afinidade ideolóxica co piñeirismo e o grupo Brais Pinto caracterizado pola radicalidade artística e ideolóxica.

*A Renovación da poesía galega impúlsase a través de correntes vangardistas e coa propia tradición galega anterior. O existencialismo da orixe á Escola da tebra caracterizada polo pesimismo ante a vida, está representada polas obras de Cuña Novás (Fabulario novo) e Manuel María (Advento).  A outra corrente será o socialrealismo, denuncia da sociedade que está reprimida na posguerra. Os principais poetas son: 

1.*Manuel María, é un dos escritores máis coñecidos da 2ª metade do XX. Comezou a súa traxectoria desde o existencialismo e intimismo da E. Da Tebra, Advento e continuou con: temáticas paisaxísticas; o socialrealismo presente en Documentos persoaes; poesía para nenos Os soños na gaiola. Os seus temas máis recorrentes son a defensa de Galicia, da lingua, das clases populares e do ecoloxismo, Galiza é unha nación.

2.*Bernardino Graña, o seu primeiro libro é Poema do home que quixo vivir o cal aparece baixo a estética da E. Da Tebra. Tamén escribe Non vexo Vigo nin cangas, de temática socialrealista.

3.*Méndez Ferrín, na obra Con pólvora e magnolias continua coa reivindicación da poesía socialrealista e introduce elementos anovadores, como o enfoque panfletario. A política revolucionaria é a polvora, en ton épico, e o íntimo son as magnolias, nostalxia polo pasado…

4.*Uxío Novoneyra, é herdeiro da tradición paisaxística da poesía galega anterior, a súa obra dialoga co entorno natural desde o existencialismo. Os Eidos é o seu punto de partida, sen abandonar o seu especial paisaxismo encamiñase cara á escrita fonética ou á poesía erótica facendo incursións na poesía social e patriótica, Viet Nam canto, aínda que afastada da perspectiva tópica no socialrealismo.

5.* Xohana Torres, cultiva unha poesía intimista, destaca Do sulco, temas básicos: amor, soidade e morte.