Pertsiarren manifestua testu iruzkina
Enviado por Chuletator online y clasificado en Historia
Escrito el en vasco con un tamaño de 6,48 KB
PERSIARREN MANIFESTUA |
A. Testuaren kokapena
Testu politikoa da, Cadizeko Gorteetako diputatu batzuek idatzitako
Manifestu politikoa. Testua ez dago osorik –horregatik parentesi horiek: (…)–,
Baina pasarte esanguratsuenak agertzen zaizkigu. Manifestu bat oinarrizko
Programa politiko bat da. Manifestua Fernando VII.Ari zuzenduta dago.
Independentzia Gerraren ondoren, Napoleonen tropak garaituak izan eta gero,
Fernando VII.A Espainiako tronua berreskuratzera itzuli zen. Independentzia
Gerrak iraun zuen bitartean (1808-14), Fernando VII.A Frantzian bizi izan zen
(“zure gatibutasunak iraun duen sei urteetan”) Napoleonen zaintzapean.
Manifestuaren sarreran pertsiarren ohitura baten aipamena egiten da eta hortik
Datorkio izena: “Pertsiarren Manifestua”.
B. Testuaren analisia
Esan bezala, antzinako pertsiarren ohitura baten
Aipamena egiten da (“erregea hil ondoren anarkiaz beteriko bost egun
Igarotzea”). Manifestu honen egileentzat, Espainian ere aurreko sei urteak
Halakoak izan ziren, anarkiaz beterikoak alegia. Baina epe hori pasatu ondoren,
Beharrezkoa da berriro erresuma berrantolatzea eta erregearen agintea
Berrezartzea (“leialagoak izatera behartu zitzaten”). – Absolutismoaren
Goraipamena egiten da, absolutismoaren alde positiboak azpimarratuz
(“arrazoiaren eta adimenaren lana da, Jainkoaren legearen menean dago”). Baina
Absolutismo hau arrazoiarekin kutsatuta egongo da (“subirano absolutuak ez du
Ahalmenik bere agintea arrazoirik gabe erabiltzeko”). Beraz, funtsean, bigarren
Paragrafo honetan Fernando VII.Ari zera esaten diote, har dezala erresuma gobernatzeko
Despotismo ilustratuaren bidea, hau da, XVIII. Mendean haren arbasoek,
Borboitarrek, erabilitako aginte mota bera. –Manifestu honen egileak bi gauza
Eskatzen dizkiote erregeari: (“Eskatu behar dugun erremedioa…”). Ø Gorteak antzinako erara biltzeko (“Gorteak handitasunez eta antzinakoak
Egin ziren bezala”). 22 Ø Eta Cadizko Konstituzioa eta dekretuak ez onartzeko (“bertan behera utz
Daitezela Konstituzioaren ondorioak eta Cadizen xedatutako dekretuak”).
Laburtzeko: Diputatu absolutista hauei (pertsiarrei) beharrezkoa iruditzen zaie
Erresuma berriro berrantolatzea, baina horretarako aurreko egoerara itzultzeko
Eskatzen dute eta Cadizko Konstituzioak markaturiko bidea ez onartzeko.
Funtsean, despotismo ilustratuaren bidea jarraitzeko eskatzen diote Fernando
VII.Ari. Gorteak antzinako erara biltzeko eskaerari ez zion kasurik egin
Erregeak, baina manifestu honen egileentzat ez zuen garrantzi handirik izan.
Testuingurua
Independentzia Gerrak sei urte iraun zuen, gerra gogorra izan zen, eta
Herriak Napoleonen tropen aurka egiteko gerrilla-sistema erabili zuen. Beraz,
Herriak bere kontura egin zuen gerra Josef Bonaparte tronutik kentzeko eta
Napoleonen soldaduak kanporatzeko. Armada profesionalak ere aritu ziren,
Ingelesak, portugesak eta baita Espainiako armada ere. Baina orokorrean esan
Daiteke herriaren garaipena izan zela. 1812ko Konstituzioa bi urtetan aplikatu
Zen, gerra egoeran (1812-14). Baina kasu askotan herriarentzat Cadizko
Konstituzioaren aplikazioa oso traumatikoa izan zen. Herria aurka zegoen, eta
Ez da ahaztu behar herria armatuta zegoela Independentzia Gerra bukatu ondoren.
1814an, Fernando VII.A itzuli zenean, herritarren partetik sekulako
Ongietorriak egin zizkioten absolutismora itzultzeko eskatuz. Herriak Cadizko
Konstituzioa eta Gorteek ateratako gainerako legeak eta erabakiak
Liberalismoaren gehiegikeriekin lotzen zituen: herri-lurren salmentarekin,
Zergak kobratzearekin, militar profesionalen gehikuntzarekin eta
Kapitalismoaren hedadurarekin. Hori horrela izanik, herritarrek aurreko
Egoerara itzuli nahi zuten. Kontradikzioa badirudi ere, erregetza absolutista
Estatu liberala baino ahulagoa zen eta herritar gehienek nahiago zuten
Absolutismoa liberalismoa baino. Absolutismoan askatasun handiagoa izango
Zutela uste baitzuten. Baina, hala ere, klase agintariek erresuma
Berrantolatzeko beharra ikusten zuten. Horretarako, estatua berregituratzeko,
Bi bide zeuden: erreformismo 23 ilustratuarena eta 1812ko Konstituzioarena.
Egoera oso nahasia zen, eta agintarien artean iritziak kontrajarriak ziren.
Batzuek uste zuten iraultza liberala modu azkarrean egin behar zela, behar
Izanez gero metodo bortitzak erabiliz; beste batzuek, estatuaren modernizazioa
Modu motelagoan egin nahi zuten, herria hainbeste bortxatu gabe, despotismo
Ilustratuaren bidea jarraituz: tradizioa, erakunde tradizionalak, noblezia eta
Erregetza absolutua errespetatuz. Pertsiarren manifestuaren egileak bigarren
Multzo horretakoak ziren eta Fernando VII.Ak onartu egin zuen diputatu
Absolutista hauek eskatutakoa. Ondorioz, Valenciako Dekretua atera zuen handik
Gutxira, Cadizko Konstituzioa deuseztatzeko. Ondorengo urteetan, erreformismo
Edo despotismoa ilustratuaren bidea jarraitu zuen eta ekimen batzuk egin zituen
Erresuma berrantolatzeko eta modernizatzeko, eragin gutxikoak izan baziren ere.
Sektore liberalak, batez ere armadan indarra zeukatenak, konspiratzen hasi
Ziren estatu liberal eta eraginkorragoa lortzeko, eta bai lortu ere 1820an.
Urte horretan, Riego kapitainak kolpe militarra eman zuen eta Cadizko
Konstituzioa indarrean jartzea lortu zuen ondorengo urteetan (1820-23). Baina
Herritarren erresistentzia sekulakoa izan zen eta gerra zibila sortu zen armada
Profesionala eta milizia nazionala eta partida errealisten artean. Hirurteko
Liberalean desamortizazio dekretu batzuk atera zituzten baina praktikan eragin
Eskasa izan zuten. Azkenean Europako potentzia absolutistek (San Luisen Ehun
Mila Semeak) Fernando VII.A tronuan berrezarri zuten, eta honek konstituziorik
Gabe gobernatu zuen ondorengo hamar urteetan (Decada Ominosa, “Hamarkada
Negargarria”), baina esan bezala estatu liberalaren eraikuntza ez zen eten.
D. Testuaren garrantzia
Testuak Garbi erakusten du, 1814an behinik behin, baldintzak ez zirela artean egokiak Estatu liberala bere osotasunean ezartzeko. Momentuz, Fernando VII.Ak Zuhurtziarekin jokatu zuen eta ez zen ausartu Cadizko Konstituzioa aplikatzen. Pertsiarren manifestu hau testu interesgarria da garai hartako erresumaren Ahuleziak ez ezik klase agintarien desadostasunak ere ulertzeko.