Homoxelismo na infancia

O término neurosis , acuñado por primeira vez polo médico escoces Cullen en 1769, sirve de conexión entre distintos cadros clinicos: trastorno por ansiedade xeneralizada, o trastorno d epánico, os trastornos fobicos e o trastorno obsesivo-compulsivo,etc. Que presentan caracterísiticas como:

-Constituir unha esaxeración d que todos sentimos as veces, non hai neuroticos e no neuroticos, senon persoas con maior ou menos grado de neuroticismo. Nas neurosis san/enfermo é mais tene que nas psicosis.O paso da personalidade previa a neurose e o momento no que nos sintomas interfiren na vida persoal, social e laboral do suxeito.
Os sintomas dos trastornos de ansiedade son comprensibles , gardan relacion coas vivencias que unha persoa normal pode experimentar ao longo da sua vida. POlo contrario os sintomas caracteristicos das psicoses, non son experimentadas polo suxeito normal, nin sequera dunha forma mais leve.

- O suxeito non perde o xuizo da realidade. A persoa manten os mesmo criterios de valoración que emprega o suxeito normal para xuzgar o seu entorno. Por eso se lles chama trastornos mentais menores.

- Non existe unha alteración orgánica que desencadene o trastorno. A sua orixe e, sobretodo sicoloxica (conflictos intrapsiquicos) sempre hai alteracións asociadas do subbstrato neuroquimico. A herdanza e a constitucion xogan un papel importante na predisposición. 

EPIDEMOLOXIA: afectan a un considerable numero de persoas que acoden a medicina xeral en busca de alivio a prevalencia non e igual en todas as formas de neurose. As mulleres son mais proclives.

SINTOMAS: elemento nuclear e a ansiedade e emerxen os demais fenomenos psicopatoloxicos: 

-Sintomas psiquicos: os mais frecuentes ademais da ansiedade son a inseguidade, inquietude,tensión, medios irracionais, fobias, irribitabilidade, deficit de atencin-concentracion,etc.

-Sintomas físicos: teñen lugar na esfera neurovexetativa. Son frecuentes: incremento de tension muscular xeneral, palpitacións, sensacións de afogo, incremento da sudoracion, disminucion da salivacion, poliuria, calambres, dorsalxias, astenia e, como consecuencia do estado de tension constante qye estes syxeitos soportan, cansancio fisico. Non se deben a alteración somatica algunha.

-Trastornos de conductas instintivas refirese a alimentacion, sono e sexualidade.

CAUSAS: Parecen estar nunha deficiente estructuracion da personalidade xunto coas presions do medio externo, hai unha predisposicion ou vulnerabilidade na persoa que fai que, ante determinado estres ambiental, xere sintomas. Non son so as dificultades reais as que producen unha perturbacion psiquica duradeira com e a neurose senon que e necesario un facot interno previo, nha vulnerabilidade: o conflicto neurotico. Na infancia o suxeito vai confgurando unha idea do medio externo a partir das suas experiencias.Na idade adulta a conducta e o equilibrio persoal depende da representacion que a persoa ten do mundo, pero non do mundo real senon da vida subxectiva que del ten, construida desde neno. UUnha persoa neurotica elaborou unha representacion do mundo ameazante e hostil e mostrarase debil e inseguro. 

di que os acontecementos actuais movilizan a angustia latente, cuxa orixe se atpa na infancia, nas impresions da primeira etapa da vida. Por esta razon podese tamen chegar a enxendrar un conflicto neurotico sen excesivos problemas externos. NUnha personalidade non especialmente patoloxica, se os problemas reais que ten que afrontar son excesivos, o suxeito pode presentar manifestacions neuroticas. Neste caso a persoa logra o equilibrio mais facilmente. En caso contrario, cando predomina a conflictiva interna denominase neuroses nucleares. UNha organizacion mais estabe da personalidade necesita estimulos mais fortes para descompensarse, e viceversa. NA resolucion habitual destes conflictos, e para mitigar a angustia o ego normalmente utiliza os mecanismos de defensa. A veces non son suficientes: mecanismos de defensa patoloxicos. Tanto na aparicion como no desenvolvemento da ansiedade hai que destacar a importancia dos aspectos cognitivos. A avaliacion cognitiva e o proceso mediane o cal as persoas valoran constantemente  que lle esta sucedendo, asi como os seus recursos para afrontar a situacion. 

TIPOS DE TRASTORNOS: -Trastorno por ansiedade xeneralizada: ansiedade non se limita a unha situacion particular, senon que acontece de forma cronica sen que a persa sexa capaz de identificar que situacions lle producen os sintomas.

-Trastorno de panico: cuxas manifestacions son de indole somatica. Este rastorno caracterizase pola aparicion recurrente de crises de angustia, denominadas tamen ataques de panico.

as crises se caracterizan por: comenzo brusco e imprevisible de moita ansiedade, medo a morrer ou estar enfermo, presenza de sintomas fisicos destacados. 

-Trastorno fobico: temor intenso e invencible a un obxecto ou a unha situacion que non entraña peligro. A presenza de determinados estimulos produce unha reaccion excesiva e irracional de medo. Como consecuencia deste medo a persoa evita este estimulo. O temor e desproporcionado. A persoa e completamente consciende de seu medo e conductas de evitacion son excesivas e irracionais pero no pode evitalo. 

-Trastorno obsesivo-compulsivo: caracterizada por inseguridad persoal, meticulosidade, disciplina, rixidez, tendencia a dubida e a introspeccion, escrupulosidade. Son aprezados no traballo como laboriosos e ordeados. Obsesion: idea que persegue ou molesta a un asediandoo constantemente.

MAis frecuentes: obsesions de contaminzacion, temor a contraer enfermidades, a ansiedade por limpeza. Dubidas bsesivas. Non son preocipacions excesivas por problemas da vida cotia, mais propias da neurose xeneralizada.Pensamentos intrusivos ou polucion mental. Ideas repugnantes inaceptable, fan referencia a suciedade interior.