Harreman afektiboak

Atxikimendu MOTAK: teknikoki, nagusiki
3 atxikimendu mota bereizten dira:

-Atxikimendu segurua (zihurra, sendoa):

Zer bizi du haurrak harreman mota honetan

Nagusiki zihurtasuna, sendotasuna, eutsia denaren sentsasioa, tokia duenaren sentzazioa, hor norbait neuretzako dagoenaren sentzazioa, jarraipen batekin dagoen norbait, egonkortasun bat, iraunkortasun bat, oinarri bat atsedenerako eta zeru sendo bat mugimendurako (barne zein kanpo). Beti dago hor norbait hori? Ez, beti ez, nagusiki eta orokorrean bai. Beti ez, denetarako ez, beti nahi dudan momentuan ez baina nagusiki bai. Zergatik errepikatu dut beti ez? Gaur egun, nahiko ahaztuta dagoen gauza batengatik. Geure gabezia, falta, desio, beharrizan denak sentitu ahal izatea oso beharra egiten zaigulako geu deskubritzeko. 

Falta sentitu horren ondorioa bizi, inoren bitartez izendatu (izena jarri), izarra gauzatzeko. Lehen pauso honen ostean, sentitzen dudan horren jabe egin naiteke izena jarriz eta bere izena errekonozituz, eta ondorioz neurea eginez. Zer neurea eginez? Sentitzen dudana eta naizena, guzti hori izendatuzeta ulertuz.

Atxikimendu segurua inoiz ez da sortuko arazoak sahiestetik edo ez ikustetik, beti ere helduok ditugun beldurren eraginez. Zihurtasun sentzazioa gatazkak eta arazoak, egoera sailak zeharkatzetik geratuko da. Dagoena, benetan dagoena identifikatzea, izendatzea, definitzetik eta azken baten urratsetik zeharkatzetik bakarrik atera daiteke zihurtasun sentzazio sakona benetako konfiantza, bizitzarekiko konfidantza sakona eta neure kabuz neure bidea bozitzeko konfidantza sakona. Zoritxarrez ez da gu geu, belaunaldiz bemaunaldi bizi izan dugun egoera nagusiki, bakoitza bere berezitasunekin eta bere familiaren inertziekin. Kontuan hartu barik geratu den bizipen eta egoera garrantzitsu bakoitzak gure benetako atxikimendua eta bere sendotasuna ahulduko du eta alderantziz. Atxikimendua harreman eta bizipen sakonetik sortzen da eta benetako helburua zihurtasun nahiko edukitzea neu eta besteak askatzeko, desatxikitxeko da. 

Zentzu sakonean beraz umea armiarma sare batean eutzia dago eta era berean kateiatua ere, jaio aurretik eta jaio ondoren, familiaren estruktura horrela eraikita dagoelako. Familiak inkonzienteki deituko dio baina oso ozenki bere belaunaldietako konfliktoetara. Hor kokatuko dira gurasoak eta semealabal, gehienetan konflikto berberak errepikatuz nahiz eta itxura desberdinean.

Konflikto horiek ebazten ez diren artean hor jarraituko dute belaunaldiz belaunaldi. Zerbait dago kontutan hartu ez duguna eta sistemakbehin eta berriz azaleraziko du, eta horretarako aktoreak behar ditugu.

Historia luze horretan ukatuak eta ez ikusiak, baztertuak izan diren rolak euren tokian aldarrikatuko dute norbaitek ondo ikusi arte. Hiartek ditu 2 rol eta erdi irrikitan beste era batera ikusiak izateko. Zentzu horretan oso interesgarria da hurrengo ipuin hau. 

Haurrak, ipuin arabera gatoz gure faniliaren plikula hori (gehienetan terrore pelikula) begi onez beste begirada batek ikusteko aukera moduan, baina hori ez da erraza familiak hori ez duelako errazten eta gizarteak ere ez.