Filosofia eta errealitatea

Aristotelesen matefisika.

Fisolofia errealista baten alde.

Gaztetan maisu izan bazuen ere, Atristoteles ez zetorren bat Platonek proposatutako Idien teoriarekin, ez baitzuen uste esentziak gugandik aparteko mundu batean modu independentean existitzen direkin.

Aristotelesen ustez, mundu sentigarrian dauden banako indibidualez osaurik dago egiazko errealitatea.

Ikus eta uki ditzazkegun gauzak, inguruan hautematen ditugun objekuak: horriek dira, Aristotelesen esanetan, existitzen diren gauza bakarra. Horregatik esan ohi da filosofia aristotelikoa errealista dela, haren iritziz zentzumenen bidez hautematen baitan daudenez gero.

Substantzia eta akzienteak.

Gauzen egiazko esentzia zein den jakiteko substantzia eta akzidenteak argi eta garbi bereiztea behar-beharrezkoak zuen Aristolesek.

Substantziak berez existitzen dena da, Aristotelesn arabera. Akzidenteak, berriz, ez dira existitzen, beste

Zerbaiten arabera baizik

Akzidenteak substantziaren alderdi edo atributuak dira.

Lau kausak.

Substantziaz osaturik dagoen egiazko errealitatea nolakoa den jakiteko, haren kausak jakin beharra nabarmendu zuen Aristotelesek. Greziar filosofoaren arabera, lau kausak:
Materiala, formala eraginkorra, etra heluruzkoa.

• Kausa materiala: Substantziaz bat zerez eginda dagoen, horrixe esaten zaio materia.

• Kausa fromala: Substantzia bat sor dadin materia egituratzen eta antolatzen modu zehatza da forma.

• Kausa eraginkorra: substantzia eratu duen eragilea da.

• Helburuzko kausa: Munduan diren gauza guztiak asmo edo xede jakin baten arabera eginak direla. Helburuzko kausak, beraz, xede hori zein den argitzen du.