Egonkortze plana

3.2 OPOSIZIOA: Oposizioa eta gizarte mugimenduak. Nazioarteko onarpenarekin batera NBEn sartu zen Espainia eta erregimenak barne egonkortasuna lortu zuen. Erregimenarekiko gatazkak langileen grebak, unibertsitateko asaldura, nazionalismoen birsorkuntza eta erbesteratuen ekintzak izan ziren. Horri erantzuna emateko, erregimenak legeria zapaltzailea ezarri zuen eta polizia kopurua handitu zuen.Langileen mugimendua. 1951tik langile mugimenduak errebindikazio- estrategia garatu zuen.1956tik aurrera egoera ekonomikoa itota grebak ugaritu ziren. Erregimenaren erantzuna bikoitza izan zen: alde batetik zapalkuntza handitzea eta bestetik soldatekiko malgutasuna handitzea. Alderdi Komunista barruko oposizioko indar nagusia izan zen urte hauetan eta eragin handia izan zuen sindikatuetan CCOO sindikatuaren bidez.Unibertsitate mugimendua. 1956ean lehenengo unibertsitate krisi handia suertatu zen,horrek tirabirak sortu irekiaren aldekoen eta Falangearen artean. Unibertsitate- ikasleak politika frankistaren aurkaritzaren beso aktiboa izan zen.Nazionalismoak.60 hamarkadatik aurrera Kataluniako eta Euskal Herriko nazionalismoek indarra hartuko zuten. Euskal kleroaren zati bat erregimenaren kontra azalaraziko zen. Berriz Euzko Alderdi Jeltzaleko gazteditik banandutako gazte batzuek ETA sortu zuten, eta Francoren diktadurak ezarritako nortasun galeraren aurka erreakzionatu zuten. Marxismoaren ideologia zuten bitartean.

1. GARAPENEKO ESPAINIA (1960-1969): HAZKUNDE EKONOMIKOA “DESARROLLISMOA”.Espainiak egonkortze plana gaindituta, herrialde azpigaratu izatetik munduko hamargarren industria potentzia izatera pasatu zen. Horri esker, produktu nazionala hazi zen eta enplegua hobetu zuen.Desarrollismoaren garaia izen zen eta zergen bidez babestu zen barne merkatua. Gobernuko ministro teknokratek lau urteko hiru Garapen Plan burutu zituzten, politika ekonomiko horiek kapitalak erakarriko zituen sektore eta leku jakinetara finantziazio publikoaren bidez lagunduta.Garapena ekonomikoaren finantziazioa. Inbertsioak eta inportazioak turismoitik eta emigranteek bidalitako aurkezpeneko dibisatik egiten ziren. Milioi bat langilek emigratu baitzuten. Sektore nagusiak. Erakunde eta enpresa pribatuen bitartez industria produkzioak hazkudea izan zuen. Oinarrizko industria asko hazi zen. Industria kimikoa, mekanikoa... Baina garapen sektorerik handiena automobilarena izan zen, espainolak modu masiboan hasi baitziren kotxea erabiltzen. Industrializazioa sustatzeko ekipo ondasunen eta teknologiaren inportazio handia egin behar izan zen. Bankak eta industria talde handiek estatuaren laguntza itzela izan zuten.2. ALDAKETAK GIZARTEAN ETA KULTURAN. Desorekak.Espainiak desoreka handiak zituen. Baziren bizi mailarik handiena zuten hainbat probintzia. Gobernuaren planifikazioaren ondorioz industrialdeak sortu ziren baina Andaluzia eta Extremaduran atzerakuntzak zeuden.Nekazari-exodoa. Espainiako hainbat biztanlek euren herriak utzi eta Europara edo Espainiako eskualde aberatsetara mugitu zen, horrela hirien eta herrien arteko desoreka nabaria zen. Kontrolik gabeko hirigintza espekulatzailea hazi zeneta txabolismoa eta ingurumenean arazo larriak sortu zituen.