Egia platonen ustez

Platon greziar filosofoa izan zen, Sokratesen jarraitzailea eta Aristotelesen maisua. Platonek artea 2.Mailako espresa bidea dela esaten du ideien mundutik urrun dagoelako pentsatzen zuen. Sokratesek bere dialogoetan hitz egiten du. Gainera, poetak egotzi zituen, harentzat ez direlako ezagutzaren ordezkariak.

K.A. Vi-iv mendeetan artean, Atenasen demokrazia zegoen. Herriak zuen boterea eta bozkaketak gauzatzeko modua hau zen: auzien artean eztabaidatu behar zituzten argudiaketak. Honez gain, poeten eta filosofoen arteko talka gogorra zen. Bestetik Homero eta Hesiodonen garrantzia hezkuntzan azpimarratzekoa da.

Sofistak maisu profesionalak ziren, egia bilatzen zuten eta eszeptizismo morala, erlatibismo morala eta legeen konbentzionaltasuna zuten oinarri. Hauek ez ziren atenasekoak, beraz ezin zuten hiriko batzarrean hitz egiteko eskubiderik. Maisu profesional hauen irakasgaiak denetarikoak ziren, baina politika arloan arrakasta lortzeko erabiltzen zen erretorikara zuzentzen zen gehienbat. Erretorika hizlariaren artea esan nahi du=irakatsitako argudioak nola eman behar ziren.

Erretorika eskolak diru trukeren bidez ematen ziren.

Platonen ustez, mundu fisikoa etengabe aldatzen dabil eta ezinezkoa dela ezagutza zientifikoa lortzea pentsatzen du, beti aldatzen delako. Horregatik, ideien mundua formulatzen du, non benetazko ezagutza posiblea den.

Platonek bi munduen teoria (dualismoa) proposatzen du, metafisikan oinarrituta.

• 1.Mimesia Hautemangarria dena batetik eta hautemaezina bestetik

• 2.Mimesia: poesia mundu hautemangarriaren imitazioa dela esaten du

Metafisika, fisikatik haratago dagoena da eta kontzeptu hau etikarekin batean garrantzitsuak izango dira Platonentzat.

Bere errepublikaren testuan,  jainkoa (originala eta bakarra, egile nagusia), zurgina (sortzailetzat hartua) eta margolaria (berarentzat imitazio moduko bat da).

Imitazioa aristotelesentzat gauza ona da, baina platonen ustez egitik urrun dago eta balioa gutxitzen du.

Hezkunza:literaturak gazteentzako eredu desegokiak irudikatzen ditu. Berak kutxadurarako bidea dela dio.

Bestetik bereizketa ahotsaren arabera, diegesia(narrazioa eta zehar estilokoa) eta mimesia (errepresentazioa eta estilo zuzenekoa)bereizten dira.Testu mimético batek ekintza naturalak edo sozialak erreproduzitzen ditu eta diegetiko batek, aldiz, bere arau propioak errespetatzea bilatzen du.

Platon greziar filosofoa izan zen, Sokratesen jarraitzailea eta Aristotelesen maisua. Platonek artea 2.Mailako espresa bidea dela esaten du ideien mundutik urrun dagoelako pentsatzen zuen. Sokratesek bere dialogoetan hitz egiten du. Gainera, poetak egotzi zituen, harentzat ez direlako ezagutzaren ordezkariak.

K.A. Vi-iv mendeetan artean, Atenasen demokrazia zegoen. Herriak zuen boterea eta bozkaketak gauzatzeko modua hau zen: auzien artean eztabaidatu behar zituzten argudiaketak. Honez gain, poeten eta filosofoen arteko talka gogorra zen. Bestetik Homero eta Hesiodonen garrantzia hezkuntzan azpimarratzekoa da.

Sofistak maisu profesionalak ziren, egia bilatzen zuten eta eszeptizismo morala, erlatibismo morala eta legeen konbentzionaltasuna zuten oinarri. Hauek ez ziren atenasekoak, beraz ezin zuten hiriko batzarrean hitz egiteko eskubiderik. Maisu profesional hauen irakasgaiak denetarikoak ziren, baina politika arloan arrakasta lortzeko erabiltzen zen erretorikara zuzentzen zen gehienbat. Erretorika hizlariaren artea esan nahi du=irakatsitako argudioak nola eman behar ziren.

Erretorika eskolak diru trukeren bidez ematen ziren.

Platonen ustez, mundu fisikoa etengabe aldatzen dabil eta ezinezkoa dela ezagutza zientifikoa lortzea pentsatzen du, beti aldatzen delako. Horregatik, ideien mundua formulatzen du, non benetazko ezagutza posiblea den.

Platonek bi munduen teoria (dualismoa) proposatzen du, metafisikan oinarrituta.

• 1.Mimesia: hautemangarria dena batetik eta hautemaezina bestetik

• 2.Mimesia: poesia mundu hautemangarriaren imitazioa dela esaten du

Metafisika, fisikatik haratago dagoena da eta kontzeptu hau etikarekin batean garrantzitsuak izango dira Platonentzat.

Bere errepublikaren testuan,  jainkoa (originala eta bakarra, egile nagusia), zurgina (sortzailetzat hartua) eta margolaria (berarentzat imitazio moduko bat da).

Imitazioa aristotelesentzat gauza ona da, baina platonen ustez egitik urrun dago eta balioa gutxitzen du.

Hezkunza:literaturak gazteentzako eredu desegokiak irudikatzen ditu. Berak kutxadurarako bidea dela dio.

Bestetik bereizketa ahotsaren arabera, diegesia(narrazioa eta zehar estilokoa) eta mimesia (errepresentazioa eta estilo zuzenekoa)bereizten dira.Testu mimético batek ekintza naturalak edo sozialak erreproduzitzen ditu eta diegetiko batek, aldiz, bere arau propioak errespetatzea bilatzen du.