Abrasivos de decapado, grano y fibra para trabajos de pintura y lixado

Enviado por Chuletator online y clasificado en Tecnología Industrial

Escrito el en español con un tamaño de 16,28 KB

Abrasivos de decapado:

Dos discos de decapado. Estos discos tienen un gran poder de abrasión. Un mal uso produciría un desgaste innecesario. Adoitan estar fabricados con gran de óxido de circonio.

Discos de grano:

Estos discos tienen un gran poder de abrasión. Un mal uso produciría un desgaste innecesario. Están fabricados con gran de óxido de circonio. Témolos con diferentes granulometrías, aínda que as máis coumúns son P36, P60 e P80. Empréganse con radial con un soporte especial para eles. Estos discos están deseñados para traballar en plano cunha inclinación máxima de 15º.

Discos milfollas:

Fabricados con laminas de resina vulcanizada e óxido de circonio adheridos por resinas resistentes á calor. Pódense empregar con radial ou taladro, sendo as granulometrias máis abrasivas (P36, P60) as que se adoitan empregar con radial e as menos agresivas con taladro (P100, P120). No emprego con radial temos dous tipos: planos, que permiten unha inclinación máxima do 25°, e verticais deseñados para traballos verticais.

Discos de arames:

Son discos para empregar con radial ou con taladro e están compostos dun soporte, normalmente de aceiro, no que fixan os arames. Estes discos ocasionan menor dano na chapa. Os arames poden ser trenzados ou ondulados. Adóitanse empregar arames de aceiro ao carbón ou de aceiro ao carbón latonado. Este último deixa acabados máis finos e é especial para superficies de aluminio, cobre ou latón.

Abrasivos de pintado:

Abrasivo multicapa, lixas: Un abrasivo básico consta de tres partes:

  • Soporte de papel: Este é o soporte máis utilizado no taller de pintado do vehículo. O papel utilizado na fabricación de vehículos está normalizado pola FEPA. Segundo esta normalización podemos distinguir os soportes de papel tipo A, B, C, D, E, F e G. O soporte A é moi flexible.
  • Soporte de tea: Ao igual ca os soportes de papel, os soportes de tea tamén están normalizados. Diferenciamos entre H, JJ, J, X, Y, Z. Segundo esta orde, H é moi flexible e Z moi ríxido.
  • Soporte de Fibra: Un soporte duro e flexible, idóneo para o lixado a máquina que requira un gran poder de desbaste. A súa utilización radica no lixado da chapa.
  • Soporte de Plástico: Son abrasivos similares aos abrasivos de papel, coa diferenza de que teñen menor espesor, polo que son máis lixeiros e flexibles. Ao ter menor espesor ca os soportes de papel no proceso de lixado, o material desbastado non se incrusta no soporte, polo que reducimos o embazamento da lixa, prolongando o poder de desbaste durante máis tempo.
  • Soporte de malla: A base deste soporte é un entrelazado de malla sobre a que se adhiren os grans abrasivos. A gran vantaxe que achega este soporte é a aspiración do material desbastado a través de todo o soporte.
  • Soporte de espuma: Son soportes de material moi flexible, utilizados no lixado a man para traballos finos. Os materiais empregados na fabricación destes soportes son espumas ou látex. A súa fabricación é para granulometrías a partir de P360.

Adhesivo: Pegamento empregado para unir os grans abrasivos co soporte. O uso dun bo adhesivo na fabricación das lixas é de vital importancia, xa que se o adhesivo non cumpre a súa función, os grans despréndense do soporte e pérdese poder de desbaste.

Gran de abrasión: Encargado de realizar o desbaste do material.

Tipos de abrasivos multicapa:

Pola colocación do gran: Segun a colocación do gran podemos diferenciar entre abrasivos gran aberto e abrasivos de gran pechado. Os abrasivos de gran aberto son aqueles nos que o gran ocupa entre un 45 e un 65 por cento da superficie do soporte.

Tipos de lixado:

Podemos diferenciar entre abrasivos para lixado en seco e abrasivos para lixado á auga. Os procesos de lixado en seco realízanse con máquina ou á man.

Abrasivos tridimensionais:

Baséanse en estruturas de fibra e nailon. Scotch Brite: Estos abrasivos teñen un bajo poder de desbaste e una vida útil moi longa. Presentan vantaxes fronte aos abrasivos multicapa como un menor embazamento e un nulo desgaste da chapa. Vermello P220 – P320, Gris P400 – P500, Ouro P800 – P1000. Bristtle: Son discos con púas de nailon cun baixo poder de desbaste e cunha grande agresividade de corte. Empréganse para a eliminación de pinturas e de óxido, xa que non desbastan a chapa, pero si eliminan rapidamente as capas de pintura. Verde P50, Amarelo P80, Branco P120. Clean Streap: Os discos Clean Strip, ao igual ca os Scotch Brite, baséanse nun soporte baseado nunha maraña de fibras de nailon trenzadas unidas en diferentes puntos por medio de adhesivos.

Ferramentas de abrasión:

A primeira diferenza que temos que ver é o proceso de lixado que se pode realizar con taco o con máquina.

Taco de lixado:

Son bloques de lixado que serven para realizar operacións de nivelación de masilla, plástico ou imprimacións, pinturas e recubrimentos.

  • Tacos de lixado duros: Estes tacos empréganse nos primeiros pasos de lixado. Coa súa dureza asegurámonos de conseguir unha superficie uniforme. A elección do tamaño irá en función da superficie por lixar. A suxección das lixas faise por atrapamento da lixa ou mediante velcro.
  • Tacos de lixado brandos: Son tacos de espuma ríxida. Empréganse no afinado de superficies por seren máis flexibles ca os anteriores e poder adaptarse mellor á superficie.

Máquinas de lixado:

A primeira clasificación que podemos realizar sería sobre a fonte de enerxía que consomen. Podemos diferenciar entre lixadoras neumáticas e lixadoras eléctricas. Radiales: tambien llamadas desbarbadoras se emplean en el area de pintira para trabajos que requieran un gran poder abrasivo como la eliminacion de oxidos o pinturas viejas. Vibratorias: son idoneas para el lijado de grandes superficies planas. No recomendados para superficie curvas. Excentrico-rotativas: dependiendo de cuanto querramos desbastar escogeremos una orbita menor o mayor, siendo 2,5 a 3 mm para lijados finos, y 5 a 7 mm para lijados fuertes.

Xerador de aire comprimido:

Os xeradores, tamén chamados compresores, son os encargados de transformar o aire atmosférico en aire comprimido.

Tipos de compresores:

Compresor alternativo: compresores de pistón, compresores de diafragma. Compresor rotativos: compresor de paletas, compresor de lóbulos, compresor de tornillo. Turbocompresor: turbocompresores radiales, turbocompresores axiales.

Que compresor elixo?

A elección do compresor baséase nas ferramentas que teño no meu taller. Cando elixo un compresor, non teño que facelo en función da presión que sexa capaz de xerar, senón do caudal.

Onde debo colocar o compresor?

O compresor debe estar a nivel do chan. Debe ser o máis próximo posible a onde se realice o maior número posible de operacións, para evitar caídas de presión. Debe ter acceso a unha boa entrada de aire para a compresión. Non debe estar cerca dunha parede que impida o arrefriamento.

O compresor precisa mantemento?

Reguladores: Como mencionamos anteriormente, as ferramentas neumáticas traballan con presións inferiores a 6 bar, normalmente entre 3 e 6 bar e, como na liña temos unha maior presión para compensar as perdas que poidan xurdir, debemos regular a presión de traballo de acordo coa ferramenta que imos usar. Purificadores: Os purificadores, tamén chamados filtros deshidratadores, encárganse de realizar a última separación posible entre o aire e a auga. Lubricadores: As ferramentas neumáticas que conteñen obxectos móbiles (lixadeiras) necesitan unha lubricación para evitar o seu desgaste. Para realizar esa lubricación, introdúcese aceite mesturado co aire a presión. A mestura faise no lubricador.

Partes dunha pistola de pintura:

Externamente nunha pistola de pintura podemos diferenciar:

  • Cazo: É o recipiente onde se alberga a pintura durante o proceso de pintado. Pode ir na parte superior (pistola de gravidade) ou na parte inferior (pistola de succión).
  • Corpo da pistola: É a pistola en si mesma, onde se aloxan as outras compoñentes.
  • Mango: É a parte pola que suxeitamos a pistola.
  • Gatillo: É a panca que cando é accionada permite a saída de pintura e de aire. Consta de dúas posicións. Na primeira delas só permite o paso de aire e na segunda tamén permite a saída de pintura.
  • Prensaestopas: É o anel que garante o peche estanco da pistola.
  • Regulador de caudal: É o mando no que regulamos a presión de entrada de aire.
  • Regulador de caudal de pintura: É o mando no que regulamos a cantidade de pintura de aplicación.
  • Regulador de abanico: É o mando no que regulamos a anchura do abanico que sae da pistola no momento de pintar.
  • Boquilla: É lugar onde se xuntan a pintura e o aire na súa saída.

Internamente diferenciamos:

  • Pico de fluído: É o asento no que descansa a agulla en estado de repouso.
  • Agulla: É a parte accionada polo gatillo.

Clasificación das pistolas de pintar:

Segundo a fonte de enerxía: Podemos diferenciar entre pistolas neumáticas e pistolas eléctricas. As neumáticas son as que se empregan neste sector por ter un maior rendemento. Segundo a alimentación de produto: Diferenciamos entre pistolas de succión, de gravedade ou de presión. Segundo a presión de traballo e a taxa de aproveitamento: Convencional: pueden ser de succión o gravedad, estas pistolas tienen una excelente atomizacion de pintura, debido a gran presión con la que trabajan, no se usan porque utilizan mucha presión y se desperdicia mucho material ya que se crea una nube de toxica de material. Híbridas: son pistolas que provienen de las pistolas convencionales, estas tienen mas presión de salida que las HVLP, tienen menos presión de salida que las convencionales y consumen menos producto que las convencionales.

Papel de enmascarar:

Debe servir para cubrir superficies amplias en el vehículo. Este papel existe en diferentes tamaños y debe reunir una serie de cualidades que son: Resistencia a los disolventes. Ser impermeable al agua do lijado. Presentar una densidad o suficientemente compacta para evitar ser atravesado pola presión da pintura en la aplicación. Ter una resistencia suficiente para su manipulación. Facilidad para adaptarse a las diferentes superficies. No debe de tener fibras sueltas, debe ser liso para evitar u dificultar a acumulación de polvo.

Film de enmascarar:

El film es una delgada lámina de plástico que al igual ca o papel de enmascarar emplease para cubrir grandes superficies. El suministro también se realiza en bobinas de diferentes tamaños. Los anchos más común son 35cm, 60cm, 120cm e 180cm. Normalmente el film viene provisto de una cinta de carrocero que se emplea para a su adherencia a la carrocería. El film debe ser resistente a los disolventes y a la vez que impermeable.

Film transparente auto-fijador:

Es un film de plástico transparente que se adhiere a la superficie. Se emplea en el pintado de formas complicadas como sucede nos procesos de aerografía. Al ser transparente se puede recortar la superficie que se va pintar.

Film para o secado con IR:

Es un film brillante no en cual rebotan os rayos IR. De esta forma, ademas de proteger los pulverizados también protegemos algún elementos da calor, como pueden ser molduras de plástico que se podrían deformar con un exceso de calor.

Fundas plásticas:

Es un film que se subministra en rollo. Al desenrrollarlo, su tamaño es capaz de cubrir toda a superficie do vehículo. As características son similares a las del film. El modo de empleo se basa en cubrir toda a superficie do vehículo. Luego, recortaría la zona que se desea repintar.

Mantas de enmascarar:

Es una manta textil con que se cubre al vehículo. Esta manta está provista de cremalleras que cuando se abren, dejan a la vista la parte del vehículo que se desea pintar. Resultando en un inverstimento costoso y un mantenimiento delicado, ya que se debe guardar en un baúl estanco propio para su almacenamiento, protegiéndolo de la suciedad que se genera en el taller de pintura.

Cubreruedas:

Son fundas especiales dotadas de un sistema de acoplamiento rápido a la rueda para facilitar a montaje y asegurar su fijación. Tiene propiedades idénticas a lás láminas y mantas, ademas de ser re-utilizables.

Cinta adhesiva de uso general:

Es comúnmente conocida como cinta de carrocero o cinta de empapelar. Son cintas auto adhesivas que se utilizan para enmascarar pequeños accesorios, individualmente o como complemento de otros productos de enmascaramiento, como papel, film, plástico, fundas, etc. Existen rollos de ancho variado y de diferentes composición segun las necesidades del carrocero. Existen cintas resistentes al pintado con productos a base de agua, disolvente o a ambos al mismo tiempo. La parte inferior es adherente y la exterior es ligeramente rugosa para una mejor adherencia a la pintura. Dadas las características el corte realiza de forma manual, rápida y sencilla. A cinta de empapelar debe reunir as siguientes características: Conseguir una buena sujeción al material de enmascarar o vehículo. Permitir que se despegue sin dañar la pintura. No dejar restos de adhesivos cuando se retira. Facilidad para aplicarlo incluso en cambios de dirección. Soportar el lijado a agua. Ser resistente a las temperaturas de secado y al disolvente.

Cinta de perfilar:

Son cintas con un ancho y un grosor muy finos. Se utiliza en el enmascarado de franjas adhesivas. Debido a su fragilidad, a su plasticidad y al bajo grosor, se adaptan perfectamente a las zonas con curvas. Son ideales para aerografías y elementos de plásticos, como los parachoques. También se usa para piezas tridimensionales para que queden los bordes bien definidos en piezas de dos cortes. Son resistentes a los disolventes y altas temperaturas, en cuanto menor sea su espesor, mas discreto será el borde o escalón de pintura que quede ser retiradas.

Cinta para molduras:

Se utiliza en el enmascarado de gomas de lunas pegadas y en molduras adhesivas con alma metálica, las cuales podrían deteriorarse en proceso de desmontaje. Evita posibles desperfectos que en ocasión xorden cando se enmascara con cinta adhesiva normal. Estas cintas están compuestas por una parte adhesiva que está protegida por una fina lámina de plástico y una pequeña tira de plástico reforzada. La tira de plástico reforzada se introduce en la goma de la junta y se retira la lamina protectora, fijándose la cinta a la zona que se va a proteger o al papel de enmascarar, segundo las necesidades.

Burlete de enmascarar:

El burlete de enmascarar es un cordón de espuma de poliéster, reconocido como el producto para carrocerías mas innovador y efectivo de los últimos tiempos. Hay una gran variedad de burletes que se diferencian, principalmente, por su diámetro. En una de sus caras lleva un adhesivo para su colocación.

Cordón piramidal:

Son cordones de seis milímetros de diámetro que simplifican el pintado alrededor de las molduras de goma, ya que se introducen entre la goma utilizando un aplicador diseñado con material plástico para no dañar la carrozaría. Así se evita que se formen costuras en las juntas.

Útil coloca junquillos:

Es un útil el cual se introduce el cordón piramidal debajo de las gomas que puedan tener la carrozaría, como podrían ser las gomas de las lunas calzadas o las gomas de contorno de ventanillas.

Máscara líquida:

Son barnices protectores que se aplican con pistola aerográfica. Cuando se seca, forma una especie de piel fina capaz de soportar disolventes y temperaturas de secado. Su retirada es fácil, ya que, dependiendo del fabricante, eliminase tirando de ella como si fuese papel de decoración de pared, o simplemente lavando el vehículo con agua. Este producto se deshace completamente y actúa como si fuese jabón.

Carro de enmascarar:

Es un dispensador de papel o film de enmascarar. Dependiendo de la forma y el fabricante puede dispensar solo papel o cinta que se adhiere al papel formando así un único producto.

Entradas relacionadas: