Selectividad, Gallego, Sociolinguistica, 1,2 y3

1- Funcións sociais da lingua. Conflicto e diglosia. Prexuizos Linguisticos.- Nunha  lingua minorizada as funcions de identidade familiar, laboral ect e desmpeñada por outra lingua. Se produce substitucion linguistica cando os políticos imponen a lingua. Isto é as linguas non conviven. Cando as duas linguas conviven, unha gaña a hexemonia,(lingua A ou dominante) desenvolve as funcions socialmente relevantes e a outra se converte na lingua minorizada, e o seu uso vese restringido a usos orais e coloquiais. Un exemplo de convivencia diglósica e o que ocorre co Galego, se produce un conflicto entre as duas linguas (no caso da galega dende o seculo XV). Este conficto e o reflexo das tensions sociolinguisticas que se produen entre duas linguas, dende o momento en que a lingua dominada pretende recuperar os ámbitos dos que foi desposeida pola dominante. A resolucion deste conflicto pode ser mediante a substitucion linguistica mediante a normalizacion linguistica, pero toda normalizacion ten ostáculos, no caso do Galego, estes son por exemplo os esterotipos e os prexuizos (galego como lingua rural). 2- Historia da Normativizacion. A construccion dun galego variedade estandar- Todas as linguas presentan unha forte tendencia a diversidade (sobre todo no plano oral). Por iso e necesaria a construccion dunha variedade estandar, esta construccion ven dada pola normativizacion linguistica (creacion dunha gramática, diccionarios ortografia, etc). Neste proceso de normativizacion hay catro etapas. 1- Galego Popularizante (ata fins do s.XIX). Non existe unha intención normativizadora, o galego úsase no seu rexistro popular. (Pondal e o único coa conciencia). 2- Galego enxebrizante (ata 1936)- Os autores comezan a sentir a necesidade dunha norma escrita, e de un modelo diferencialista. Buscan un galego supradialectal, e a eliminacion de castelanismos, e o portugues como lingua culta. 3-Galego Protoestandar (ata fins dos 70)- Medra a conciencia da necesidade, caracterizase pola simplificacion ortográfica. 4- Galego Estandar (ata a actualidade)- O mellor coñecemento linguistico, intenta atopar solucions apropiadas para as interferencias (influxo dunha lingua sobre outra) e desviacions. •No plano fónico, reduccion do sistema vocalico de 7 vocais a 5. •No plano morfológico, cambio de género de determinados sustantivos. •No plano sintáctico, a incorrecta colocacion dos pronomes átonos. •No plano léxico, a prevalencia da palabra coincidente co castelán , restriccion do significado. Son desviacions aquelas voces que non se axustan a normativa.  3- Linguas minorizadas e minoritarias. O Galego en vías de normalización- Se en unha comunidade hay, duas linguas en contacto, estas reproducen a xerarquia social . A lingua minorizada empregase unicamente nos ambitos socioculturais mái baixos, e vese desplazada pola lingua dominante. O concepto de lingua minorizada, e sociolonguistico e nada ten que ver co de lingua minoritaria. Ainda que pode suceder que a lingua minorizada sea a maioritariamente falada. No caso Europeo, son linguas minorizadas: o gaélico(irlanda), o bretón, o occitano, o corso, o romanche(suiza) ou o sardo. No estado Español, as linguas minorizadas son: Galego, Catalán e Euscaro.  O actual marco legal senta as bases, que podan conducir á recuperacion e a normalizacion da lingua: a)Accion insitucional do poder político- levada a cabo por las administracions públicas de Galicia. Indispensable para o proceso de normalizacion. b) Acción colectiva non institucional- asociacion e colectivos (xoga un papel importante) c) Acción Individual- Esforzo Persoal. Gracias a todo isto, Galicia esta no seu mellor momento de normativizacion. Ainda que a cultura agrariae mariñeira está a desaparecer.