San Agustin: Zoriontasuna eta Jainkoaren Bilaketa

Laburpena primera parte

Bere amaren hitzek “Hortensius” liburua ekarri diote gogora. Filosofiak ez, pentsatzen dute nahi duena egitea lortzen duena dela zoriontsua. Zorteak ondasunak baino modu errezagoan etorriko dira gaitzak eta sufrimenduak borondate ahula dutenei.

Kristau konbentsioaren ondoren bere zalantzak argitzeko asmoarekin, amarekin eta lagun batzuekin erretiratzen da etxe batera. Solasaldien ondorioa “Bizitza zoriontsuaz” liburua. Zoriontasuna deseatzen duguna lortzea deseoaren eta komeni zaigunaren arteko adostasuna da. Liburu honen eragina jakituria bezalako ondasun iraunkorren bilakaerara bultzatzen. Zoriontasuna ez nahi duguna lortzea, nahi duguna hori galkorrak izan daitezkeelako. Horrrela bada hobe da komeni ez den hori ez lortzea, edukitzea baino

Laburpena segunda parte

Ez da zoriontsua ez duena lortzen ezta zer edo zerren bila dabilena eta ez duena aurkitzen, akademikoak egiaren atzetik dabiltza ez dute topatzen. Huts egiten dute bere egitasmoan, ez zoriontsuak ezta jakintsuak ere.

Kristau konbertsioak sortutako kezke eta zalantzak arintzeko asmoarekin, bere ama eta lagun batzukin erretiratu zen etxe batera. Zoriontasuna nahi duguna eta bilatzen dugunaren topaketa dela. Zoriontsua egiten gaituena egia aurkitzea da, gizakiak bere bizitzan behar duen ziurtasuna. Akademikoak inoiz segurtasunez behintzat ezin dutenik defendatu egiaren aurkikuntzarik, ez dira ez zoriontsuak ezta jakintsuak. Ezagutza egia baino jakinduriaren egiak egiten duela pertsona ase eta zoriontsua izatea

Zoriontasuna:

Zoriontasuna ez da izango plazerren neurketa arrazionala, ez patuaren onarpena ezta iritzien deslotura-eskola helenistikoek bultzatutako eredu desberdinen arabera. Egia osoaren aurkikuntzan dago, eta hau hondasun egonkorra, suntsiezina eta zortearen menpe ezta kanpoko faktoreen menpe ere ez dagoen zerbait da. Ezagutzaz gain lasaitasuna eta bakearen sortzailea den hori Jainkoa izango da

Filosofia:

Ezagutza arrazionala K.A VII mendean jaioa zena Grezian. Inperio Erromatarran zabaldutako filosofiak platonismoa, neoplatonismoa eta eskola helenestikoak ziren. San Agustiek filosofia kristaua finkatu du, autoridade iturri ziren testu filosofikoetaz baliatuz. Egia osoa, arrazoiaz gain, sinesmena eta fedea beharrezkoak izango dira

Akademikoak:

Platonen akademian gelditu ziren filosofoen erreferentzia. Akademian zeuden arren ez zuten platonismoa jarraitzen baizik eta eszeptizismoa predikatzen zuten. Egia ezin dela ziurtasun osoz defendatu ezagutezina baita, ziugabetasun honek bultzatzen du gizakia zalantzarako joera izatea

Jakintsua:

Pertsona bat zalantza guztiak gainditu dituen eta bere pentsamenduaren zalantzagabetasunean egiak aldaezinak topatzen dituena hauen kausu, Jainkoa. Jakintsua da segurtasun eta lasaitasun bat eskeintzen dioten ondasun iraunkorretan murgilduta bizi dena

FEDEA ETA ARRAZOIA: EZAGUTZEKO SINETSI

Agustinen filosofía dena bideratuko da egia osoa eta trazendentea bilatzera, gauza guztien neurria izango dena, eta horretarako bai arrazoia eta bai fedea elkarlanean arituko dira.

Ilustraziotik Aurrera, arrazoia askatuko da eta autoritate irizpide guztietatik eta bere mugen barruan pentsatzeko deialdia jasoko du, baina Agustinentzat, neoplatonismoaren eragina ezezik, kristatutasunaren eragina ere jasoko du eta erlijio honen aldarria izango da “Ni naiz egia, bizitza eta bidea”.Beraz, inguruan zeuden ikuspegi eta sinesmenen ondorioa da San Agustinek ez bereiztea sinesmenaz eta arrazoiaz lortu daitezkeen ezagutzak.

Lehendabiziko pausua izango da eszeptizimoari aurre egitea eta introspekzio prozesuan konturatzea zalantza egiten duena zerbait dela jada eta ziurtasun baten aurrean kokatzen garela.Planteamendu filsofiko hau Deskartesen aurrekaria bezala ulertzen da.Barruan egia aldaezinak topatzen ditugu eta Jainkoaren aztarna gure barruan ere, egia aldaezinen kausa Jainkoa baita.

Egia hau ezagutzeko lehendabizi arrazoiak gidatuko du fedea, gauza irrazionalak ezin baitira sinestu, baina ondoren fedeak gidatu behar du arrazoiak fedearen edukiak argitu ditzan.

GAITZA ETA ASKATASUNA

Agustinentzat eta kristau guztientzat kezka nagusia izan zen gaitzaren arazoa. Jainkoa existitzen bada, nola ulertu gaizkia? Hasiera batean Agustinek sekta manikoen planteamendua barneratzen du eta pentsatuko du mundua gaizkia eta ongiaren printzipioaz osatua dagoela.Baina krisialdiaren ondoren, Plotinoren irtenbidea hartu zuen. Plotino gaizkia ongiaren ez egotea bezala ulertu zuen. Jainkoa dena sortu badu eta guztiz ona baldin bada ez dagoelako onartzerik Jainkoa bezain boteretsua litzatekeen gaizkiaren egilerik. Beraz, existizen diren gaizki fisiko eta morala guztiak ez dira Jainkoak sortuak izan baizik eta borondatearen erabilpenetik. Jainkoaren maitasunari uko eginez, munduaren ordena eta armonía apurtu dugula, horregatik oso garrantzitsua izango da aukeramena gainditzea eta benetako askatsuna lortzeko Jainkoaren aginduak betetzea.

Jainkoak libre egin gaitu, eta horregatik gizakia aukerako animalia bezala definitzen dugu askotan, baina jatorrizko bekatuengatik joera handiagoa du gaizki egiteko ona egiteko baino, sentikorra dena jainkoaren aurretik jartzen baitu. Jainkoaren graziari-Jainkoaren maitasuna eta eskuzabaltasunari- esker lortuko du gizakiak jainkoaren agindua betetzea eta benetako askatasuna irabaztea.

HISTORIAREN FILOSOFIA: LURREKO HIRIA ETA JAINKOAREN HIRIA

San Agustín Historiaren ikuspegia