A Prosa Galega de Posguerra (1936-1976): Autores e Obras

A Prosa Galega entre 1936 e 1976

Debido a diversos factores, entre eles á situación política xerada, a prosa galega perde continuidade e o traballo iniciado pola Xeración Nós vese así truncado. Só a partir dos anos 50 se vai iniciar unha recuperación grazas, principalmente, ao labor dos homes de Galaxia. Entre os seus membros destaca un grupo de narradores caracterizados pola súa orixinalidade e homoxeneidade. Referímonos concretamente a Ánxel Fole, Álvaro Cunqueiro, Eduardo Blanco Amor e Xosé Neira Vilas.

Ánxel Fole

As obras de Fole teñen fontes diversas (tradición oral, acontecementos vividos polo autor ou da súa propia imaxinación), variada tipoloxía (relatos fantásticos, policíacos, de aventuras…) e unha serie de características:

• Apelación aos oíntes
• Apariencia real
• Moraliña final

En canto á técnica empregada, destacamos a do conto oral. Na súa obra destacan:

Á luz do candil e Terra brava (narradas ao xeito dos contos orais), Contos na néboa e Historias que ninguén cre (presentan diferenzas coas obras anteriores: ambientación urbana ou ter como argumento mesmo unha anécdota).

Álvaro Cunqueiro

Podemos dividir a súa prosa en dúas liñas:

Narrativa longa

• Merlín e familia: Historias relacionadas polo protagonista, Merlín.
• As crónicas do sochantre: Novela cuxo personaxe principal é o sochantre de Pontivy.
• Se o vello Sinbad volvese ás illas: Protagonizada polo mítico personaxe d'As mil e unha noites, presentado coma un mariñeiro vello que, xa retirado, ten que inventar historias para manter o prestixio.

Semblanzas

Escola de menciñeiros, Xente de aquí e acolá e Os outros feirantes.

Eduardo Blanco Amor

A súa obra desenvólvese en Auria (Ourense). Escribe en primeira persoa e emprega temas recorrentes: o mundo da infancia e a adolescencia, o mundo da violencia, a soidade…

Dentro da súa obra podemos destacar:

• A esmorga: Comeza cun pretexto titulado «Documentación» no que un narrador explica como chegou a coñecer a historia que vai contar. O seu protagonista, Cibrán, conta como el e mais os seus amigos, o Milhomes e o Bocas, acabaron declarando ante un xuíz.
• Os biosbardos: Sete narracións protagonizadas por un grupo de rapaces de condición humilde nas que o autor nos presenta a Auria de principios de século.
• Xente ao lonxe: Constitúe unha visión da sociedade ourensá de principios do s. XX. É a crónica da familia Villar, de clase traballadora e formada por activos sindicalistas, desde o nacemento do fillo máis novo ata unha inminente morte do pai.

Xosé Neira Vilas

Podemos clasificar a súa obra en catro liñas temáticas:

Protagonista infantil

• Exemplos: Memorias dun neno labrego (maniféstanse as inquedanzas e a frustración do protagonista, que vive nun mundo labrego de miseria e represión) ou Aqueles anos do Moncho.

Protagonista adulto

• Exemplos: Xente no rodicio ou A muller de ferro.

Tema da emigración

• Exemplos: Camiño bretemoso ou Historia de emigrantes.

Literatura infantil

• Exemplos: Espantallo amigo ou Contos vellos para rapaces novos.