Politika, Erlijioa eta Boterearen Sinbolismoa Abner Cohenen arabera

Erlijioa eta Politika: Hurbileko Harremana

“Agian ez da egia sakratua beti politikan dagoenik, baina egia da ia inoiz ez dagoela politikatik oso urrun.”

Mitin politikoak, askotan, zeremonia erlijiosoekin konparatzen dira; gainera, jainkoaren legitimitatea ematen zaie zenbait politikari; baita ere, jainkoaren legitimitatea du ordezkari politiko gorenak zenbait gizarteetan.

Botere Politikoa eta Naturaz Gaindiko Ahalmena

Teokrazia: Boterea erlijioan oinarritzen da zuzenean. Erlijioa elite menderatzailea legitimatzeko zuzenean erabiltzen da. Boterea lortu nahi duten pertsonei egiturak, sinesmenak eta tradizioak manipulatzeko bide ematen die erlijioak.

Abner Cohen eta Gizaki Bi-Dimentsionala

Abner Cohenek (1979) El hombre bi-dimensional argitaratu zuen. Bertan, bi gizaki bereizten ditu: sinbolikoa eta politikoa.

“Gizarte unitate batean kontrola lortzeko borroka da boterea banatzea, mantentzea eta gauzatzea.” Boterea menderapen- eta menderakuntza-harreman guztietan agertzen da (gizarte-harreman guztietan agertzen da).

Boterea eta Sinbolismoa

Boterea indar fisiko edo hertsapen gisa irudikatzeak normalean agertzen den sotiltasuna ez ulertzea dakar. Eguneroko transakzioetan, boterea "sinboloen bidez objektibatzen, garatzen, mantentzen, adierazten eta kamuflatzen da". Sinbolo guztiek – edo ia guztiek – osagai politiko bat izaten dute.

Sinbolo Politikoak

Bereiztu ikur politikoak (zeinuak) eta beraien sinbolismoa. Sinboloa bihurtzeko, kulturaren bidez esanahiz bete behar dira.

Ez-Politikan Dagoen Politikoa

Cohenen ustez, politikoa dena politikoak ez omen diren erakundeetan indar handiagoarekin agertzen da:

• Ahaidetasuna
• Ezkontza
• Igarobide errituak
• Etnizitatea
• Elitismoa

Abner Cohenen Ondorio Nagusiak

1. Sinboloek Politikan duten Garrantzia

   Cohenek argudiatzen du sinboloek funtsezko zeregina dutela politikan eta botere-harremanetan. Sinboloak, hala nola banderak, erritualak, diskurtsoak eta esanahiz betetako beste objektu edo ekintza batzuk, beren autoritatea komunikatzeko eta legitimatzeko, masak mobilizatzeko eta ordena sozial bat ezartzeko erabiltzen dituzte eragile politikoek.

2. Sinbolismoa eta Boterearen Legitimazioa

   Autoreak dio sinbolo politikoak boterea legitimatzeko eta gizarteak onartutako autoritate politikoa ezartzeko erabiltzen direla. Sinbolo horien artean egon daitezke koroatze-erritualak, liderraren ikonografia edo objektu sakratuen manipulazioa. Ikur horien bidez, lotura bat ezarri nahi da lider politikoaren eta tradizioaren, historiaren edo jainkotasunaren artean, eta, horrela, haien legitimitatea eta botere-posizioa indartzen da.

3. Sinbolismo Politikoaren Dimentsio Emozionala

   Cohenek nabarmendu du ikur politikoek dimentsio emozional handia dutela, eta horrek talde edo lider politiko batekiko kidetasun, identitate eta leialtasun sentimenduak piztu ditzakeela. Sinbolo horiek emozio kolektiboak mugiaraz ditzakete eta jarraitzaileen arteko batasun-zentzua sor dezakete; horrek, aldi berean, gizarte-kohesioa eta ezarritako boterearen babesa indartzen ditu.

4. Gatazka eta Borroka Sinbolikoak

   Esparru politikoan gertatzen diren gatazka eta borroka sinbolikoak ere jorratzen ditu egileak. Talde eta aktore politikoak sinboloak kontrolatzeko eta manipulatzeko lehiatzen dira, haien esanahia berrinterpretatu eta beren mesederako erabili nahian. Borroka sinboliko horiek ondorio garrantzitsuak izan ditzakete gizartearen egonkortasun politikoan eta botere-orekan.

5. Sinbolismo Politikoaren Azterketa Antropologikoa

   Cohenek sinbolismo politikoaren azterketan ikuspegi antropologiko baten alde egiten du, ikur politikoak garatzen diren testuinguru kultural, historiko eta sozialen ulermena barne hartzen duena. Ikuspegi horri esker, ikurrek esanahia nola hartzen duten, eragile politikoek nola erabiltzen dituzten eta botere-harremanetan eta gizarte-dinamikan nola eragiten duten azter daiteke.