Plasmaren bidezko ebaketa

MASA ALDATU BARIK EGINDAKO KONFORMAZIO-PROZEDURAK

ITXURAGABETZEAREN BIDEZKO KONFORMAZIO PROZEDURAK:

Itxuragabetze plastikoa

Halako itxuragabetze handiak apurtu barik onartzeko gaitasun horri plastikotasun esaten zaio. Itxuragabetze plastikoari dagokionez definizio hauek sortzen dira:                                                                                                                -Beroan egindako itxuragabetzea. Berkristaizazio-tenperaturaren gainetik egiten da; beraz, prozesuan ez da plastikotasunik galtzen.

-Hotzean egindako itxuragabetzea. Berkristalizazio-tenperaturan azpitik egiten da; hortaz, prozesuan laztasuna hartzen da.

Prozesu horiek bereizgarritasun batzuk dituzte:

• Beroan egindako itxuragabetzeak herdoiltzeak sortzen ditu gainazalean, beraz, akabera txarrak izaten ditu, ez du zehaztasun handirik ematen eta ekipamendu garestia behar du.

• Hotzean egindako itxuragabetzeak hobetu egiten ditu materialaren ezaugarriak, oso akabera onak gainazalean eta prestazio onak ditu.

Ijezketa

Printzipioa. Materiala ijezketa-zilindro izeneko bi arrabolen artean igaroarazten da. Materiala zilindroen formaren arabera itxuragabetzen da.

Baliabideak. Ijezketaren oinarrizko tresna euskarri baten gainean dauden bi zilindrok osatzen dute eta euskarri horrek mugitzeko energia ematen die zilindroei eta itxuragabetze-esfortzuak eustea ere bai.

Aplikazioak. 1. Mailako prozeduratzat, oinarrizko profilik bakunenak osatzeko erabiltzen da, bihurgailutik irten eta batera. 2. Mailako prozeduratzat, merkatuko profil ugari lortzeko aukera ematen du eta horiek gero eraikuntzan edo lehengaitzat erabiltzen dira.

Trefilaketa

Printzipioa. Materiala itxuragabetu egiten da gero eta estuagoa den zulo batetik igarotzean; zulo horri ilara esaten zaio.

Baliabideak. Oso-oso bakunak dira. Instalazioek euskarri batzuk izaten dituzte ilaretarako, eta harilkatzeko makina batzuk ere bai, materiala erakarri eta biribilkatzeko.

Aplikazioak. Prozedura oso zaharra da, eta gehienetan, hariak lortzeko erabiltzen dira. Eta ilaretako materiala hobetu ondoren, hari, alanbre eta biribil kantitate itzelak lortzen dira.

Estanpazioa

Printzipioa. Formak kolpeka lortzen dituzten sistemek hartzen dute izen hori; sistema horiek antzinako forja askearen oinordekoak dira. Estanpazio-prozesuek, estanpa izeneko bi erdimolderen artean joz ematen diote forma materialari.

Ekipamendua. Estanpazio-prozedurak oso ugariak dira; baina, orokorrean, errementariaren mailuaren ordez prentsa bat erabiltzen da.

Aplikazioak. Estanpazioen aplikazio-eremua oso zabala da, tamaina txikietatik handietara eta pieza unitarioetatik serieetara. Estanpazioa prozedurarik bikainena da erremintak, automobiletarako piezak eta abar fabrikatzeko.

Estrusioa

Printzipioa. Masa plastiko bat presionatu eta edukiontzi batetik irtenarazten da, forma zehatza duten zulo baten bidez, horrela zuloaren forma berbera hartuz.

Ekipamendua. Prentsa bereziak, presioa itxuragabetu nahi den masara helarazteko sistemak eta, batez ere, irteteko haizebideak erabiltzen dira.

Aplikazioak. Estrusioa profil bereziak lortzeko erabiltzen da batik bat, baina asko erabiltzen da adreiluen fabrikazioan ere.

Enbutizioa

Printzipioa. Puntzoiak sakatu egiten du txapa matrizetik, eta itxuragabetu egiten du. Prozesuan zehar, zapaltzaileak eutsi egiten dio txapari zimurdurarik ez egoteko.

Baiabideak. Enbutizioako eabilitako makina-ereminta prentsa da. Pieza bakoitzeako, multzo oso bat eraiki behar da matizearekin eta behaezko puntzoi nahiz zapaltzaileekin.

Aplikazioak. lan askotan aplika daitezke enbutizioak: edari-ontziak, munizio-zorroak, automobilen karrozeriak…

Tolestea

Pintzipioa. Puntzoi eta matrize egokiak erabiliz, materiala tolestu egin daiteke ertz batean zehar.

Baliabideak. Itxuragabetze mota honetan, tolesteko makina bereziak erabiltzen dira. Puntzoi eta matrize kopurua asko sinplifikatzen da tolestura linealak egitean. Ez da tresna berezirik erabiltzen normalean.

Aplikazioak. Asko erabiltzen da profilak egiteko. Tolesteko makina ezinbestekoa da metalezko eraikuntzak egiten dituzten lantegi guztietan.

MOLDEKATZE-PROZEDURA: URTZEA

Materialak urtzeko behar den tenperaturaren eraginez, batzuetan aldatu egiten da urtu beharreko materialaren osaera; gehienetan, herdoiltzeak gertatzen dira. Urtze hauetarako, gaur egun labe mota hauek daude:

• Kubiloteak. Koke-ikatzeko eta burdinazko geruzekin kargatzen dira, geruzak bata bestearen gainean ipinita. Urgarriak eta aleazio elementuak ere gehitzen zaizkie. Labeon edukia aire korronteak emandako oxigenoan erretzen da. Kalitate txikiko produktuak lortzen dira.

• Erreberberozko labeak. Kanpoan gasarekin edo petrolioaren deribaturen batekin egindako su batetik lortzen dute beroa. Sutondo irekiko labeak edo labe birakariak izan daitezke. Garrek eta keek bakarrik urratzen dute urturiko metalaren azala. Kubiloteek baino kalitate hobea ematen dute.

• Arragodun labeak. Materiala arrago izeneko ontzi itxi batean urtzen da; horrek isolatu egiten du berokuntza-prozesutik. Halako labeak kobrezko aleazioetan erabiltzen dira. Asko hobetzen dute produktuaren kalitatea, baina asko garestitzen dira.

• Indukziozko labeak. Arragodun labeak dira, eta eremu magnetiko indartsu batek eragindako korronteek sorturiko beroa erabiltzen dute. Kalitate handia lortzen da produkzio txikietan.

MOLDEKATZE-PROZEDURA: MOLDEAREN FABRIKAZIOA

Moldearen diseinuan eta fabrikazioan 3 faktore nagusi daude:

• Molde mota. Molde iraunkorra edo erabili eta botatzekoa izan daiteke.

• Eredu mota. Hori ere iraunkorra edo erabili eta botatzekoa izan daiteke; batzuetan mekanizatu-prozesua erabiltzen da, nahi den barrunbea lortzeko.

• Urturiko materiala galdatzeko printzipioa.
  Presio handian presio txikian edo grabitatearen bidez egin daiteke.

Metodoak

1. Molde iraunkorra, eredu birtuala eta edozein galdaketa mota

Barrunbea material solido batean egiten da, lortu nahi den piezaren negatiboa balitz bezala. Forma oso konplexuak lor daitezke. Metalezko moldeetan egindako galdaketek erabiltzen dute metodo hori; horiek material eta forma askotarako erabiltzen dira.Prozedura azkarra da, erraz automatizatzeko modukoa; akabera onak eta dimentsio zehatza ematen ditu, eta lodiera meheak lortzeko aukera ematen du

2. Erabili eta botatzeko moldea, eredu iraunkorra eta grabitatearen bidezko galdaketa

Moldea material pikortsu batean egiten da ereduaren inguruan egin ere, gero eredu hori kendu ahal izateko moduan. Metodo hori harean egindako moldekatzean erabiltzen da, batez ere. Oso erabilgarria da neurri erdiko eta handiko piezetarako; nahiko merkea da. Automatizatzeko zailak dira eta kostuak ez dira askorik merkatzen pieza kopurua handitu arren.

3. Erabili eta botatzeko moldea, erabili eta botatzeko eredua eta grabitatearen bidezko galdaketa

Moldea material pikortsu batean egiten da, ereduaren inguruan; eredua egiteko erabilitako materialak, berriz, aukera ematen du eredua urtu, disolbatu edo ezabatzeko. Horrek, forma oso konplexuak lortzeko aukera ematen du. Metodo hori erabiltzeko modu klasiko bat argizari galduzko moldekatzea da. Metodo horrek kostu handia dauka, baina forma oso konplexuak lortzen ditu; gainera, gainazaleko akabera ona eta dimentsi-zehaztapen handia eskaintzen du.

MOLDEKATZE-PROZEDURA: galdaketa eta solidotzea

-Galdaketa: material jarioa ontzi batera isurtzen da, zaliak eskuz okertuz txikia bada, eta metodo mekanikoen bidez handia bada. Galdaketa zentrifugoa, hodiak egiteko erabiltzen da. Material urtua, molde zilindriko batera isuri eta biraketarekin materiala uniformeki banatzen da. Zenbat eta presio handiagoa errazago egiten da galdaketa. Eta molde hori substantziaren araberakoa da.

-Solidotzea: materialaren araberakoa da. Moldean arazoren bat badago, solidotzea izorratu egin daiteke (turbulentziak, higadurak…)

MASA MURRIZTUTA EGINIKO KONFORMAZIO PROZEDURAK

EBAKETA-PROZEDURA MEKANIKOAK

Zizailaketa

Printzipioa. Artaziena. Oso hurbil dauden bi material planotan elkarren aurkako bi indar aplikatuz gero, bata bestearen gainean irristatu eta banandu egingo dira.

Baliabideak. Ohiko forman, zizaila edo gillotina makina arrunta da; hortz bat dauka finkoa eta bestea mugikorra. Ebaki nahi den txapa hortz finkoan euskarritu eta eusten da, zapaltzailea erabiliz. Makinaren energia-iturriak erreminta mugikorra mugiarazi eta ebaketa egiten da.

Aplikazioak. Zizailaketaren bidez, ebaketa zuzenak egiten dira lodiera mehe eta ertaineko txapetan; ebaketa azkarrak eta merkeak izaten dira.

Puntzonaketa

Printzipioa. Zizailaren muga handienetariko bat inguraketak jartzen du; izan ere, beraren egitura dela eta, zizailarekin ebaketa zuzenak baino ezin dira egin. Arazoa zizailaketaren bidez konpontzeko, ebaketa elkarren gaineko zuloen bidez egiten da.

Baliabideak. Puntzonatzeko erabiltzen den makina nahiko bakuna da; diametro txikiko puntzoia eta matrize egokia baino ez ditu. Puntzoiaren aldizkako mugimenduak inguraketarako behar diren zuloak egiteko aukera ematen du, txapa mugiarazten duenean.

Aplikazioak. Aldakorra denez, prozesu mota hori oinarrizkoa da galdaragintzarako materiala prestatzeko lan askotarako. Ez ditu piezak amaitzen; materiala prestatu baino ez du egiten, ondorengo faseetarako.

Matrizegintza

Printzipioa. forma konplexuak lortu behar direnean, neurri txiki eta ertaineko formak, prezisio handikoak eta kantitate handietan, puntzoia edo horren matrizea lortu nahi den piezara egokitu behar izaten da.

Sarritan, matrize osoak ebakitzeko eta tolesteko puntzoi ugari izan ditzake. Horrela, kolpe gutxitan pieza konplexuak egiten dituzten matrizeak sortzen dira.

Baliabideak. Lan mota honetarako oinarrizko bidea pieza bakoitzerako fabrikatzen den matrizea da. Beharrezko energia eta mugimendua prentsak sortzen ditu

Aplikazioak. Aldakortasuna dela eta, aplikazio asko eta asko daude txapa meheko pieza txiki nahiz ertainen fabrikazioan. Muga bakarra proiektugileen irudimena da.

Ur-zorrotada

Printzipioa. Inguraketaren eremuan, aspaldion ebaketa-ekipamendu batzuk merkaturatzen ari dira; horiek presio handiko ur-zorrotada oso mehea erabiltzen dute erremintatzat.

Baliabideak. Presio oso handiko ur-zorrotadak erabiltzea oso zaila da, eta nahiko arriskutsua gainera; beraz, aplikazio horretarako berariazko eraikitako makinetan egiten da.

Aplikazioak. ur-zorrotadaren berezko erabilera-eremua ez da metalena. Izozturiko janarietatik paperaren deribatuetaraino, industria-produktu asko presio handiko ur-zorrotadaren bidez ebakitzen dira.

Zerraketa

Printzipioa. Zerra bitarte estua sortzeko helburua duen erreminta da, eta bitarte horrek materialaren bi aldeak banatzeko aukera ematen du. Horretarako, zerraren hortzek txirbil txikiak harrotzen dituzte.

Baliabideak. Bi sistema daude zerrako hortz zorrotzen segida jarraitua sortzeko: disko baten kanpoaldean ipintzen dira edo zinta luzean ipintzen dira. 1. Kasukoak diskodun zerrak dira eta 2. Kasukoak zintadun zerrak. Biek behar dituzte berariazko makinak

Aplikazioak. Diskoa gogor egoten da lanak irauten duen bitartean, eta zintak, berriz, tolestu egin behar izaten du etengabe, danborren inguruan biratzen duenean. Zintadun zerrak lanik arinenak egiteko erabiltzen dira diskoko zerrak ostera, ebaketarik soilenak egiteko. Zintakoak merkeagoak eta bakunagoak dira.                                                                                                                                              

Disko urratzailea

Printzipioa. Zerrako diskoa azken mugaraino eramanda, hortzen tamaina txikituta, disko urratzaileak lortzen dira. Erreminta horiek horzdun diskoak balira bezala jokatzen dute.

Baliabideak. Betiko makinak ebaketa askeak egiteko pentsatuta daude, eskuarekin gidaturiko ebaketak egiteko, alegia. Makina horiek oso bakunak dira, diskoaren biratze-mugimendua suspertu baino ez dute egiten, eta era guztietako maniobrak egiteko aukera ematen dute.

Aplikazioak. Disko horren aplikazioak metal oso gogorretan mugitzen dira, beste erremintek ez baitute balio halakoetarako.

EBAKETA TERMIKOAREN BIDEZKO PROZEDURAK

Oxiebaketa

Printzipioa. Karbono gutxiko burdin aleazioek oxigenozko atmosferan erretzeko gaitasuna dute, prozesu guztiz exotermikoan, eta urtze-puntu baxuko oxidoak sortzen dituzte. Propietate horren eraginez, eta halako materialak ebakitzeko beharrizanaren ondorioz, oxiebaketaren prozedura sortu da.

Baliabideak. Oso bakunak izan daitezke.. Oxiebaketako makinak egitura arinak dira eta ez dute esfortzu handirik egiten; euren helburua oxigenoa bultzatzen duten ahotxoen mugimendua bermatzea da.

Produkzioa. Produkzioa mugitu ahal duten aldibereko ebakitzaile kopuruaren, inguraketak egiteko aukeraren eta inguraketa horietako kontrol-sistemaren araberakoa.

Aplikazioak. Lodiera ertaineko eta handiko ebaketetan, karbono kantitate txikiko altzairuen ebaketa zuzenetan edo altzairu horien inguraketak ebakitzen direnean, metalezko eraikuntzen aplikazio guztietarako. Era guztietako profilen ebaketak egin daitezke eta oso merkeak dira.

Plasmaren bidezko ebaketa

Printzipioa. Oxiebaketaren kostu merkea eta beren azkartasuna nahiz bakuntasuna desagertu egiten dira, oxidazio exotermikoak ez duten materialak ebaki nahi direnean edo urtze-puntu altuko oxidoak sortzen dituzten materialak ebaki nahi direnean. Antzeko soluzioak bilatu nahian, bero-iturri berriak garatu ziren haien artean arku elektrikoaren bidezko soldadurak. Eta bero horren eroalea plasma edo gas ionikoa zen.

Ekipamenduak. Oxiebaketako ekipamenduen antzekoak dira; oxigenozko haizebideen ordez, plasmako ahotxoak erabiltzen dira eta oxiebaketakoak baino abiadura azkarragoan ibiltzen dira.

Aplikazioak. Lodiera ertain eta meheko ebaketak egiten dituzte era guztietako metaletan, eta oxiebakigarriak diren altzairuetan ere bai; ebaketa zuzen eta inguratuak egiten dituzte.

Laserraren bidezko ebaketa

Printzipioa. Industrian erabilitakoen artean, laserra da pilaketa-ahalmenik handiena duen bero indarra. Argia denez, oso erraza da erabiltzeko nahiz eramateko.

Baliabideak. Berariazko makinak dira, eta ebaketa termikokoen moduan ez dute prozesuetan esfortzurik egiten.

Aplikazioak. Laserraren bidezko ebaketak ezaugarri berezi bat dauka. Aplikaziorik gehienetan, urturiko aldea oso estua da, eta prezisio itzela lortzen da formetan; beraz, akaberako prozedura da. (txapa meheetan, metakrilatoan, material plastikoetan etab. Erabiltzen da)

TXIRBILA HARROTZEAREN BIDEZKO FABRIKAZIO-PROZEDURAK

Txirbilaren eraketa

Apurtu orduko itxuragabetze handiak onartzen dituen materialen eratzeko prozesua. Erreminta abiadura jakin batean mugitzen da piezari dagokionez, sakonera batean mugitu ere, eta gainazal berria sortzen da. Erreminta hori bi planok mugatzen dute: bata txirbila irristatzen den planoa eta bestea gainazal berriaren aurrean irristatzen den planoa.

Bi planoen posizioa prozesua zehazten duten bi angeluk finkatzen dute. Eraginpeko angeluak eta askatze angeluak. Erremintak presioa egitean, plano jakin baten inguruko materialaren lekualdatzea eragin eta ondorioz txirbila sortzen da.

Makina-erremintak

Fabrikazio-prozedura horren helburua forma zehatzak lortzea da. Lorturiko gainazalaren lautasuna, erremintak egindako bidearen zuzentasunaren araberakoa da.

Torneaketa

Printzipioa. Makina-erreminta sortu zuen lehenengo mekanizatua izango zen. Torneaketan, piezaren biraketa-mugimendua erremnitaren lekualdatze mugimenduarekin konbinatzen da. Biraketa-gainazalak sortzen ditu. Eragiketa kanpotik nahiz barrutik egin daiteke. Ebaketa-mugimenduaren osagai nagusia pezaren abiadurak zehazten du.

Makina. Makina-erremintarik ohikoena tornua da. Tornuak forma eta dimentsio asko izan ditzake. Baina tornuak bankada bat dauka; bankada horrek buru bat dauka eta buru horrek pieza birarazi eta biraketa-ardatzaren puntua zehazten du;
ardatz nagusia izena hartzen duena. Gero kontrapuntua dago, eta horrek ardatz nagusi horren beste puntua zehazteko aukera ematen du. Bankadatik, orgak ibiltzen dira eta horiek erremintaren lekualdatzea ahalbidetzen dute. Gehienetan 2 izaten dira, baina batzuetan egoten da 3. Orga bat non orientazioa aldatzen duena.

Fresaketa

Printzipioa. 2 mugimendu hauek konbinatzen ditu: batetik, kanpoaldean hortz zorrotzak dituen fresa izeneko erreminta zilindriko baten biraketa-mugimendua eta bestetik, piezak gainazal lauak sortzeko egiten duen lekualdatze lineala. Gainazal perpendikularra lortzen badu, aurretiko fresa deitzen zaio eta gainazal laua lortuz gero, fresaketa tangentziala.

Makina. Fresatzeko makinak hiru orga edo mahai ditu, eta 3D-tan  lekualdatzen dira. Fresatzeko makinaren bidezko lana oso aldakorra da. Eta sistema laguntzaile piloa onartzen duenez, era askotako lanak egiteko ahalmena ematen dio.

Zulaketa

Printzipioa. Biraketa mugimenduaren eta barauts batek egindako aurreratze-mugimenduaren arteko konbinazioak zulo zilindrikoak egiteko aukera ematen du.

Zulaketa, gehienetan, fabrikazio-prozesu askoren eragiketa osagarria da. Uste izaten denaren aurka, barautsa erreminta konplexua da. Gorputz zilindrikoa dauka, eta bertan, helize itxurako bi ildo; horien elkargunean arteka izeneko bi sorbatz ditu; eta arteka hori hainbat elementu aktibok osatzen dute. Horiek eratzen dute barautseko ebakitze-erremintatxoa.

Makina. Zulaketa-prozesuan gertatzen denaren alderantziz, zulatzeko makinak oso bakunak dira. Hauek dira zulagailu erabilienak: eskuzko zulagailua eta mahai gaineko zulagailua.

TXIRBILA HARROTZEAREN BIDEZKO FABRIKAZIO PROZEDURA BEREZIAK.

Artezketa

Printzipioa. Txirbila harrotzeko prozedura harri urratzaile izeneko erreminta bereziekin egiten da. Harriok aglomeratu batek osatzen ditu, material oso gogorreko pikorrek osaturiko aglomeratuak. Pikor horietako bakoitza ebaketa-erreminta txiki baten moduan dabil, ahoa mantendu eta txirbilak askatzen dituen ebaketa-erreminta txiki baten moduan.

Halako erremintek txirbil oso txikiak sortzen dituzte; beraz materiala harrotzeko duen gaitasuna oso mugatua da. Ezaugarri horiek direla eta artezketa akabera-prozedura da. Eta ezaugarri garrantzitsuena, material oso gogorrak mekanizatzeko aukera ematen duela da.

Makina. Tornuen eta fresatzeko makinen antzeko artezteko makinak egiten dira, baina buru bereziak dituztenak, harriak herrestatzeko. Horietan era guztietako gainazal lauak eta biraketa gainazalak artez daitezke.

Elektrohigadura

Printzipioa. Uztai elektrikoaren bi elektrodoren artean deskargak egitean, bi elektrodoak higatzen dira. Material bereko elektrodoetarako higadura hori anodoan biltzen da.

Fenomeno horretan oinarrituz, eta elektrodoen materiala aukeratuta deskarga txikiak sortarazten dira metalezko txirbil txikiak harrotzen joateko, inguru egokian eta elektrodo zehatz batetik; txirbilok erabat lurruntzen dira, eta aukera ematen dute piezan elektrodoaren barrunbe osagarria sortzeko. Prozedura horri elektrohigadura esaten zaio.

MASAREN AGREGAZIOAREN BIDEZKO FABRIKAZIO-PROZEDURAK

SOLDADURAREN BIDEZKO PROZEDURAK

Berebiziko soldadura loturiko piezen arteko erabateko jarraitutasuna eskaintzen duena da, edozein zati ezin denean masa osotik bereizi.

Jarraitutasun hori zenbait mailatan agertzen da: fisikoan eta kimikoan edo metalurgikoan. Berebiziko soldadura hori egitea ezinezkoa da, baina lotura-prozedura askoren emaitzak asko hurbiltzen dira bertara. Hori dela eta soldaduraren bidezko edozein prozedurak honako baldintza hauek bete behar ditu:

1. Metal-metal kontaktua sortzeko eta kutsadura ezabatzeko aukera ematen duen energia-ekarpena egotea.

2. Babes-mekanismoren bat egotea, prozesuan beste kutsadurarik ez sortzeko.

3. Soldaduraren kontrol metalurgikorako sistema bat egotea.

Irizpide nagusia, aplikaturiko energia motan oinarritzen da. Eta prozedura hauek ditugu:

• Arku elektrikoaren bidezkoa

• Erresistentzia elektrikoaren bidezkoa

• Energia termokimikoaren bidezkoa

• Energia mekanikoaren bidezkoa

• Energia erradiatzailearen bidezkoa

2. Irizpidea; kutsadura ekiditeko babesa izaten da; babes hori 4 motakoa izan daiteke: urgarria, gas geldoa, esklusiomekanikoa edo hutsa.

Erresistentzia elektrikoaren bidezko prozedurak

Horren ibilera ulertzeko metalezko bi txapa ditugula pentsatuko dugu. Kobrezko bi elektrodo hozturen presiopean, txapek elektrodoen arteko eremura murriztuko dute kontaktu-aldea. Elektrodo horien artetik intentsitate elektriko handia igarotzen bada, bero-askatze izugarria egongo da bi txapak elkartzen diren puntuan. Denbora eta intentsitatea ondo erregulatuz gero, fusioa egon daiteke bertan, eta horrek soldadura-puntua sortuko du. Prozesua berriro egiten badugu, jostura sor daiteke bi txapen artean.

Puntuen bidez soldatzeko prozedura oso erraza da, eta aplikagarritasun handikoa txapa meheak lotzeko. Intentsitatearen eta denboraren bidez egokitzen baitira.

Oinarrizko ekipamendua nahiko bakuna da, transformadore bat eta bielektrodo pintza dituelako.

Arku elektrikoa

Arkua bi elektrodoren arteko deskarga elektrikoa da. Deskarga hori elektrodo batetik besterako potentzial elektrikoaren aldeak elektrodo horiek bereizten dituen gasa ionizatzen duenean gertatzen da. Gas ionizatu horrek plasma izena hartzen du.

Soldatzeko arkua beti puntu baten eta plano baten artean ezartzen da. Puntua metalezko hagatxo baten muturra da, elektrodo izenekoa; planoa, berriz, lotu beharreko piezen azalera.

Arkuaren hasiera zirkuitulabur baten bidez egiten da. Zirkuitulaburraren korronteak bi puntuak berotzen ditu, arkua piztu ahal izateko moduan, baina arkua galkatuta (elektrodoa eta pieza kontaktuan jartzea) badago hori ezin daiteke egin.

Urgarriaren bidezko babesa

Soldadura egiten den bitartean, babesa prozesu hauek egiten dituen substantzia solidoa urtzean lortzen da:

• Gas-atmosfera sortzen du arkuaren inguruan, eta horrek oxidazioa ekiditen du materiala urtzen den bitartean.

• Erreakzio kimikoa dauka eta oxido urgarriak eta disolbagarriak sortzen ditu zepan.

• Zepa kantitate bat sortzen du. Zepa horrek urturiko kordoia estaltzen du solidotu arte; horrela, oxidaziotik babestu eta hoztea kontrolatzen du.

Sugarraren bidezko soldadura

Gas batzuen errekuntza-sugarrean sortzen diren zonak aprobetxatuz, bero-hornidura, oxidazioaren aurkako babesa eta lotu nahi den materialerako ekarpenak lor daitezke sugar bakarra erabiliz.

Sugar horrekin bi piezetatik hurbil dauden ertzak urtuz gero, soldadurak berak sorturiko soldadura lortzen da. Gero, ekarpenezko materiala gehitzen da, lotura errazteko; eta urgarriak ere bai oxidoak aldatzeko.

Energia mekanikozko prozedurak

Bi piezaren arteko metal-metal kontaktua lortzeko modurik zehatzenetari- koa horiek bata bestearen kontra marruskatzea da. Piezak bata bestearen kontra presionatuta, energia hori kontaktuan dauden gainazalak berotze- an eta itxuragabetzean kontsumitzen da.

Marruskaduraren bidezko prozedura horiek kasu oso zehatzak baino ez dituzte konpontzen. Baina kalitatea oso ona da eta oso erraz egiten da.

AGLOMERAZIO-PROZEDURAK

Sinterizatua

Sinterizatua honako faseotan antolatzen da: 1. Hautsa sortu edo aukeratu 2. Osagaiak nahasi 3. Konprimatu edo trinkotu 4. Sinterizatua egin 5. Akaberako tratamenduak burutu.

Erretxina sintetikoaren bidezko aglomeratuak

Pikorrak lortu eta sailkatu ondoren, solidotze-erretxinarekin nahasten dira tenperatura hotzean; gero, piezaren moldeetan sartu eta trinkotu egiten dira, bibrazioen bidez.

Gogortze aldi baten ondoren, moldeetatik atera eta fabrikatu egiten dira. Prozedura garestia eta azkarra da, eta gehienetan bankadetarako eta euskarrietarako erabiltzen dira.

Arku elektrikodun labeak

Labe hauek arku elektriko bat erabiltzen dute berogailutzat. Galdaketarako eta altzairuetarako erabiltzen dira eta kalitate oneko produktuak ematen dituzte.