Panorama da Literatura Galega: Exilio e Posguerra

Poesía do Exilio Americano

A poesía do exilio americano caracterízase por unha forte denuncia social. Destacaron os seguintes autores:

• Luís Seoane: Destacou nas artes plásticas e na poesía. Publicou:
  • O fardel de exiliado (1952)
  • Na bretema (1955)
  • As cicatrices (1959)
  Os seus temas principais son a diáspora e Galicia, desde a Idade Media ata os nosos días.
• Lorenzo Varela: É autor de dous poemarios:
  • 4 poemas para 4 gravados (1944)
  • Lonxe (1954)
• Emilio Pita:
  • Jacobusland (1942)
  • Cantigas de nenos (1944)
  • As cantigas (1959)

Narrativa do Exilio: Eduardo Blanco Amor

Eduardo Blanco Amor naceu en Ourense. En 1919 emigrou a Arxentina, onde comezou a traballar como xornalista e iniciou o seu labor literario. En 1965 regresou a Galicia e residiu en Ourense, pasando tempadas en Vigo. Continuou o seu labor literario, que combinaba coa publicación de artigos xornalísticos. Morreu en Vigo en 1979.

Obras destacadas de Eduardo Blanco Amor:

• Narrativa:
  • A esmorga
  • Os biosbardos
  • Xente ao lonxe
• Poesía:
  • Romances galegos
  • Poema en catro tempos
  • Cancioneiro
• Teatro:
  • Farsas para títeres
  • Teatro para a xente
  • Proceso en Jacobusland

Narrativa de Posguerra Galega

A partir dos anos 50

Recupérase a produción literaria na nosa lingua, grazas á Editorial Galaxia. Os escritores máis significativos son Eduardo Blanco Amor, Álvaro Cunqueiro e Ánxel Fole.

Nos anos 60: A Nova Narrativa Galega

Aparece a 'Nova Narrativa Galega', que vai renovar a nosa literatura mediante novas técnicas e novos temas. Intégrana escritores como Xosé Luís Méndez Ferrín, Carlos Casares, Xohana Torres, María Xosé Queizán, entre outros.

A partir dos 70

Danse a coñecer autores como Alfredo Conde, Paco Martín e Xosé Fernández Ferreiro.

A Obra Narrativa de Álvaro Cunqueiro

Álvaro Cunqueiro escribiu novelas e libros de relatos.

Novelas:

• Merlín e familia: Retoma a figura mítica do mago Merlín, adaptándoo a un tempo presente e a un escenario galego; o libro reúne unha sucesión de historias independentes.
• As crónicas do sochantre: Está protagonizada por un músico que se dirixe a tocar nun enterro e é recollido por unha carroza na que viaxan varios defuntos. Durante anos percorrerá con eles o país e irá escoitando historias das súas vidas pasadas.
• Se o vello Sinbad volvese ás illas: Inspírase nos relatos das Mil e unha noites. Recupera o personaxe do vello mariñeiro, agora xa retirado, que soña con regresar ao mar e levar a cabo novas aventuras.

Libros de relatos:

Escola de menciñeiros, Xente de aquí e de acolá e Os outros feirantes. Forman unha especie de triloxía, xa que teñen a mesma temática e estrutura: son relatos breves de personaxes populares vinculados coa tradición oral.

A Nova Narrativa Galega: Características e Autores

É un grupo de escritores e escritoras que publicaron as súas obras a finais dos anos 50 e durante a década dos 60, e que, mediante a introdución de novas temáticas e técnicas, revitalizan o xénero narrativo. Son todos escritores moi novos que se inspiran en narradores americanos e europeos que revolucionaron a literatura do século XX.

As principais novidades son:

• Presenza de personaxes anónimos, marxinais e, con frecuencia, sumidos en estados patolóxicos.
• O mundo do subconsciente (traumas, pesadelos, soños).
• Ambientes urbanos e claustrofóbicos.
• Ruptura da liña temporal con constantes avances e retrocesos no tempo; varios narradores nun mesmo relato.
• Predominio do monólogo interior ou fluír da conciencia.
• Técnica do 'ollo cinematográfico': o narrador actúa coma se fose unha cámara.

Integran a Nova Narrativa:

• Xosé Luís Méndez Ferrín
• Carlos Casares
• María Xosé Queizán
• Xohana Torres