Panorama da Narrativa Galega Contemporánea: Tendencias e Voces Literarias
Enviado por xacobN y clasificado en Otras lenguas extranjeras
Escrito el en español con un tamaño de 4,17 KB
A Narrativa Galega nos Anos 80: Renovación e Novas Voces
A narrativa dos anos 80 experimenta unha serie de cambios significativos provocados polos cambios políticos, a proliferación de editoriais e a aparición de premios. Esta situación xera un mercado estable e a aparición de novas voces literarias.
Os autores máis destacados deste período obteñen relevancia na literatura galega por ter gañado algún dos premios máis importantes da época. É o caso de autores como:
- Víctor Freixanes
- Alfredo Conde
- Martínez Oca
- Xavier Alcalá
Estes autores abarcan diferentes xéneros e temáticas, como a novela histórica, a novela xeracional, a novela experimental ou a novela realista.
Unha das novidades deste período é a aparición de voces femininas que achegan unha nova interpretación ao feito literario. É o caso de María Xosé Queizán e Margarita Ledo.
Mención á parte merece a literatura experimental e a ruptura cos xéneros literarios tradicionais de Suso de Toro, con obras como Caixón desastre, Polaroid ou Land Rover.
A Narrativa Galega nos Anos 90: Diversificación Temática e Xéneros
A década dos anos 90 caracterízase pola proliferación de novas liñas temáticas: a ficción científica, a erótica, a sentimental e o western.
O xénero de maior difusión é a novela policial, pensada para o público xuvenil e difundida a través do ensino. Dentro deste xénero, a novela negra introduce o costumismo urbano, a crítica social e certo experimentalismo expresivo.
A presenza do humor, mesturado cunha fina crítica social e de costumes, ten cabida na narrativa humorística.
A novela histórica continúa con Darío Xohán Cabana e María Gándara. O xénero fantástico e marabilloso é cultivado por Darío Xohán Cabana e Xosé Miranda.
Outros autores apostan polo tratamento poético da linguaxe, como é o caso de Anxo Angueira ou Ramiro Fonte.
A derradeira das liñas temáticas é a narrativa urbana e experimental, centrada na exploración da marxinalidade urbana nas novelas de Suso de Toro e Cid Cabido.
Un fenómeno exclusivo é a literatura bravú, transgresora e irreverente cos canons literarios tradicionais.
Son autores significativos deste período Manuel Rivas, con obras como Ela ou O lapis do carpinteiro, e Xosé Carlos Caneiro, con Tres tristes tigres. Obteñen o seu recoñecemento literario en Galicia e fóra, grazas á tradución e aos premios acadados.
A Narrativa Galega no Novo Século: Continuidade e Novas Exploracións
Os comezos do novo século caracterízanse pola continuidade na diversidade de xéneros e pola ampliación de liñas temáticas.
A continuidade da novela negra vén da man de autores como Diego Ameixeiras ou Marcos Calveiro. A novela histórica continúa con Teresa Moure.
A literatura feminina cobra un pulo significativo coa aparición de autoras como Anxos Sumai ou Rosa Aneiros.
Non se poden obviar as propostas dos autores máis novos que se dedican á exploración de novas realidades, como é o caso de Iolanda Zúñiga ou Senchu Sende.