Paisaxes Vexetais de España e Política Ambiental Europea

Clases de Paisaxes Vexetais

Paisaxe Vexetal Oceánica

Características:

• Marco xeográfico: abundancia hídrica no solo, elevada humidade na atmosfera, solos silíceos abundantes en humus.
• Localización: Cantabria, Galicia e núcleos dos Pireneos, Sistema Central e Sistema Ibérico.

Clases:

Bosque Caducifolio

Ocupa uns 5000 km². As árbores son vexetais leñosos co tronco claramente diferenciado.

• Árbores: caducifolias (tiran a folla no outono).
• Características das árbores: crecemento lento, madeira dura, altos (ata 30 m), non soportan nin moito frío nin moita calor.
• Especies:
  • Carballo: vive 150-300 anos, emprégase para parques e localízase en Galicia e na Cornixa Cantábrica.
  • Faias: tolera mal a calor e ben o frío, medra por riba dos 400 m. Vive 80-100 anos. Úsase para mobles. Atópase na Cornixa Cantábrica, Pireneo navarro e vasco.
  • Queixigo: árbore de transición, tarda moito en tirar as follas.
  • Castaño: aproveitánse as castañas e a madeira para mobles. Atópase en núcleos illados de Galicia.
• Redución da superficie: causada pola construción, incendios, perda de usos tradicionais (leña e mobles) e a repoboación con árbores perennifolias de crecemento rápido (coníferas e eucaliptos).

Landa ou Matogueira Oceánica

Formación arbustiva densa de 4 ou 5 metros. Emprégase como cama de gando ou como abono.

Paisaxe Vexetal Mediterránea

Características:

• Clima: Veráns calorosos e secos.
• Marco xeográfico: solos pouco fértiles.
• Plantas: obedecen tanto ás condicións climáticas como edafolóxicas. Poden ser:
  • Xerófilas: toleran a seca e son moi olorosas.
  • Termófilas: requiren temperaturas cálidas.
• Localización: na costa mediterránea e nas terras chás do interior.

Clases:

Bosque Perennifolio

• Conserva a folla todo o ano.
• Mediana estatura (ata 20 m).
• Adaptación á seca estival e á forte insolación: copa ampla, codia grosa e rugosa, raíces profundas.
• Especies:
  • Aciñeira: aprovéitase para carbón e madeira. É a especie máis estendida neste clima, resiste a seca e dáse en todos os tipos de solos. Emprégase en carpintaría, madeira, carbón... Os maiores bosques están en Serra Morena, Estremadura e Serra de Guadarrama.
  • Sobreira: dáse en solos silíceos ou lixeiramente chuviosos e suaves. Emprégase na fabricación de cortiza para toneis e barcos. Localízase entre o Douro e o Guadalquivir, serras de Andalucía, NE de Cataluña e Castellón.
• Redución da superficie: causada pola perda de usos tradicionais, incendios forestais, repoboación con piñeiros, etc.

Matogueira Mediterránea

Formación arbustiva de menos de 3 metros, resultado da degradación do bosque. Ocupa grandes extensións e son plantas heliófilas (necesitan moita luz solar).

Paisaxe Vexetal de Ribeira

Características:

• Desenvólvese ao longo dos ríos, onde o solo se impregna de auga, diferenciándose do terreo seco do arredor.
• Permite a vida de especies hidrófilas, que viven na auga ou nas súas proximidades.
• Especies arbóreas: ameneiros, choupos, álamos, salgueiros...
• Redución da superficie: causada pola construción de encoros, canles de rego, etc.

Paisaxe Vexetal de Canarias

Características:

• Marco xeográfico: illas.
• Illamento: favorece a pervivencia de plantas endémicas.
• Influencia marítima.
• Latitude subtropical: estacións pouco marcadas.
• Plantas: procedentes de dominios climáticos distintos (mediterráneo, africano, atlántico...). Son frecuentes as xerófilas, crasas e leñosas nas illas baixas e no piso basal das montañas.

Pisos de Vexetación (nas illas montañosas: La Palma, Tenerife, Gran Canaria):

• Piso Basal (0-700 m): plantas xerófilas. Nas partes máis altas hai maior humidade e atópanse palmeiras e dragos.
• Piso Montano (700-1200 m): vexetación adaptada á brétema (nubes baixas) e menor temperatura. Destacan especies como loureiros e fieitos (formando a laurisilva).
• Piso Subalpino ou Canario (1200-2400 m): dominado polo piñeiro canario e o cedro canario.
• Piso Alpino (por riba dos 2400 m): vexetación adaptada á alta montaña, como os campos de violetas do Teide.

A Política Ambiental da Unión Europea

Determina a política ambiental española tras a súa entrada na Unión.

Obxectivos:

• Garantir o dereito das xeracións futuras a un medio ambiente viable.
• Primar a prevención (mediante o estudo previo do impacto ambiental dos proxectos e a aplicación de medidas correctoras) sobre a corrección dos danos.

Actuacións:

• Programas de Acción Ambiental: para coordinar as políticas ambientais dos estados membros.
• Rede Natura 2000:
  • Ten como obxectivo a conservación de espazos naturais e de flora e fauna silvestres ameazados nos estados membros.
  • Inclúe unha listaxe española de 615 lugares propostos para ser declarados Zonas de Especial Conservación (ZEC).
• Promulgación de normas obrigatorias: o seu incumprimento pode levar a condenas no Tribunal de Xustiza Europeo.
• Financiamento: axudas dos estados membros ás empresas para protexer o contorno, a través de fondos estruturais como os Fondos FEDER e de Cohesión.
• Creación do Consello Asesor do Medio Ambiente.