Nietzsche y Marx: Ideas Clave sobre Sociedad, Cultura y Poder

Materialismo Histórico

Este pretende ser unha teoria científica sobre a historia e a sociedade humana. A súc tese cented é que a produción material é a que dirixe anistoria. Non é a vida material, como d. Hegel, o máis importante da historic semán aviva material. Pero formulación máis pretisa fixos Marx en "Contribución é crítica da economía política, na que mantén que a historic humano é a sucesión diclectica dos distintos modos de produción: asiático, antigo, feudale capitalistaje Cada un deles comprende 2 partes: a infraestrutura formada polas "fares produtives, as celes comprenden of "medios de produción" e ás "produtores""" e as "relacións de produción, que se refiren áo relacións eskubketicks no proceso de produción entre os propietasios dos medios de produción e os produtores diretos. Nas sociedades clcsistas, estas relacicins de produción son de explotadores-explotados. Por outrolado a superestrutura que tamén está formada pode estrutura xurídico-política" (Estado, Dereito) e a estruture ideolóxico" (conxunto de idees relixiosas, feas., morcis... que configuran a conciencia social.

A fese básica do ondericlismo histórico afirma que en cade época a infraestrutura etonómica determina e condiciona a superestrutura ideolóxica Pere Marx, o combio histórico prodúcese pola contradición entre fares produtives o reccións de produción, que ocasionará unha revolución social manifesta de ne Coilla de clases; esks deses dividense en propitarios ou non propielarias dos medios de produción. Coa revolución non so mudamos a estrutura económica senón tamén a ideoloxía que c xustifica. A sociedade comunista, sen clases, cacbaré cous alienccións e permitira a reclización fold do home Por outro lado, a institución máis importante da estrutura wirdico política é o saob, instrumento de camino das clases domiantes puc manter a súa situación de privilexio jen cuanto a este idedaxica, a ideoloxía ten un seulide negativo e outro positivo je as decs dominentos son as da clase dominuale, sesando Marx.

3. A ANÁLISE DA MERCADORIA, A TEORIA DO VALOR - TROBACCO E A PLUSUALIS

Marx fai unha anclise científica do modo de produción capitalista, reflectido na obra O Capital. Esta é unha crítica dos economistas clásicos ingleses e a súc vezda capitalismo como sistema de explotación.

Marx entende que o capitalismo é'un sistema de produción ve mercadorias. A mercadoriaé todo produto intercambiable no mercado e transferido a outra person, a que lle serve de valor de uso. Esta den Recres: o valor de uso, que é a utilidade que ten unha merccooría; e o valor de cambio, o uclor que ten o produto cendo se combic por diñeiro ou outra mercadoría. O valor só se manifesta a través do valor de cambio, que é o tempo de traballo socialmente necescrico para producir unha merceooria. Esta será a afirmación fundamental da teoría do uelor de treballo que Mars toma de Ricardo e Adam Smith Ofrebelkdar vende a súc forza de traballo como unha mercadoria mais. O sevuclor Seré igual o de outra mercadorias o tempo necesario para producit as que necesita pera Nivir Pero es condicións de pradución industrial fan que o traballadol produza moi's do que necesita para cubrir o custo da súa existencia. Todo o que se produce de máisé PLUSUALIA, que é a cousente da senancia do Capitalista entre trehallo necesario e REPERCUSIÓNS excedente Acota de plusualía é a prop

A obra de Merx foi fonte des revolucións socialistes como arusa (URSS) o as países do leste de Europa Tamén inspetrou a rev. cultural de Mao en China, outres en América Latina, no sudeste asićtico; ademais de na formación dun estado de Ben estar en Europa. Teoricamente derivou no marxismo ortodoxo, interpretación literat obra de Merx nos países comunista; e no marxismo crítico ondo destacan os membros da Escola de Frankfurt que farán unha critica a Starling estos son neomarxistes, social demédicts

NIETZSCHE

1. CRÍTICA DA CULTURA OCCIDENTAL ONIHILIEMO

E unha crítica onto (ónica, epistemolóxica e á moral occidental e relixión cristía. Para esta critica emprega o método xenealóxico (onixe), co que investiga en que momento o ser humano deixa de uclora o dionisíaco (instink, princin) en favor da razón ao mesmo tempo que inventa os mundos da ade e estáticos. Na obra "Onacemento da traxodic" conclúe que os culpables son Euripides, pois abendonu na trasodica odionisíaco en favor do apolines, e Sarches e Platón, coa convea o sensible a Javor do racional. Tras isto, conclue que a causa do despreso bride da vida é psicolóxica) o modo e a incertidumbre da vida (alessia, vicio, amor,edia... Blo procede en última instancia do medo a morte que leva a inventarnos outros mundos como o H. intelixible, o máis alá relixioso. Por isto a cultura occidental é dercuente.

Nietzsche comezará por unha crítica á fs, xa que é a base da moral tradicional, centrándose to seu na ontoloxía, criticando otravactor estético que considera a ser como algu fixo, estable inmutable ao igual que Parmenides e Platong pors para Nietzsche ranvece non é algo pro senón que é devir constante ao iguel que diso Heráclito. Posteriormente centrerase na crítica epistemdixica Onde rexeita a Razón como único instrumento para o achegamento á vick o apretensión dos conceptos de representer a realidade tal e comu e Nietzsche avemars mantén que a arte é un recurso para comprendor os aspectos contraditorios da vida. Para el os s conceptos son meras abstraccións que en reclideue non son recis. Con todo isto deduceso que non acepta a verdade e tredición Occidental pdo que se sitúa nunha actitude jenemeasts e perspectivista con respecto á reclidade e ¿verdadej non existe unha realidade ensi, o real

redúcese apariencic. Non existe a verdade abrative, depende da perspectiva do suxeito. Para avaliar entre distintos xuizos e discursos, propón criterio distinto á da raciondidade lexicc) di que un xuízo é valido se favorece a vida ipara el o favorable a vida identificase con sentimento de poder.

Despois do derrube ont déxico e opistondóxico dirixese contra a moral. Esta ten os seus fundamentas na existencia de muncos de esencias fixas. Cualifica esta mord de contrenaturcy pois é unha moral que se opón a vida; establece normas contra os instintos vitais penalizando o amor, o desexo, a ambición, a rebelión fomentando add a sumisión Aorike desta moral é o desprezo a esta vikka e a incapacidade de acmpter a dor e o sufrimento que conleva vivir. Nietzsche distinsvirs nesta liña dous tipos de monali a dos señores, Jenna a moral cabaleiresca, propia dos espiritus elevados que emin a vida, o pader, a greaders esta soña vontade propia do superhome, do que quere a morte de Deus. Por outro lado, a moral dos escrcuas que dejende os valores contrarios a anterior, dor, humildkve, compoikn resignación representa todos os valores contrarius à vide; este mord nace co xuccigmo esesue co cristianismo, basecas no platonismo.

Metzsche pode cualificerse de inmoral no medida en que crítica unha determineda moral, pero non amoral, xa que propón unha nova forma favoreza a vida. de valorar, di que será valiaso todo o que Nietzsche afirmaré que a meta do humano é convertirse nun espíritu libre, no superhome, o que quere meter a Deus. Seguindo este line, a frase "Deusmare ten un amplo sentido, xa que Deus simboliza tódolos udores da cultura (rekinión, moral, metafisica, ciencia positivista) e a súć morte supónc pérviuc de sentico aas vclores accidentkis Esta situcción leuc o nihilismo, porda de sentido, pois todos os quatre uclerche eskse a derrumber. Esta expresión ten dous significadas, 10 negativo (nihilismo pasivo) e positivol nihilismo active). Segundo Nietzsche, o primere hace do estado de decadencia da cultura europes. Os uclores creados pole cultura occidental son ilusións, pois nesan avick esin pensectos para outro mundo, Esta situación di que nun futuro cercano, caerán os uclores supremos ficdicioncis; aínda non se chegou a este estado, pero anunciose no pasimismo, desorientación o ateismo dos europees asa época Isto leva a recoñecer que todo é falso e axue ten sentido En canto ao sernco sería a conciencia da situcción á que está aborcde a cultura occidenkt caintento de adiantarse a este situcción creando novos uclores (tramutación de velores) e dasturid os anteriores mediante vondade de poder 

2. A VONTADE DE PODER, O ETERNO RETORNO CO SUPERHOME

Por vontade de poder N., entendia diverses cousas, aínda que tachs teren en común un impetu ou impulso que vai sempre máis alá, que non se vetén nunca. N. afirma que a home, omundo e a vida son wontede de puder. Ohome adopse na vida sen vontade propic, poro ten que definirse ante a vick mediente un acto de sua vontade que afirme ou negue a vida; así decidese a afirmar a vontade de vivir con todos os sufrimentos, Non dobe entenderse a vontade de poder como unha vankae pasiva, que se limita a obedecer, Din unha vontade ve verece do nome teorico, e tamporo é simple vontade de vivir Avontade de poder é a vonte de de ser máis (nobre e non wisar), de vivir máis (libremente), de superarse, de autocfirmerse. Significa tamón, vontade de dominio; en definitive a vontade depoder vontade de crear uclores. Ademcis a vontade de poder ten tamén un sentido cósmico, entendea como unha forza universal impulsora, e dalgunha forma é unha realidade metafísica do máis acc. O tema da vontade do poder leucianos ao eterno retorno, un tema tomado por Nda mitoloxía grega e dos presocráticos. Dende a perspectiva cristía condiderébase que de Deus emanaba o tempo e a el voluia. N. pretendo con esta teoría recobrar a identidade para tódalas cousas deste mundo, para todo aquilo que o cristianismo consideraba perecebiro, anulando a dicatomía entre os dous mundos e recuperando ad o sentido da terra Coa idea do retorno substitúe a concepción lineal do tempo por outreciclica o mundo nar avanze en liña recta deica un fin (cristianismo), senón que todaks cousas volven eternamente, e os individuos con elas. O eterno retorno e unha aceptación de todo a contido da vida, amandos ata o punto de querer que se repita; é polo tanto, unha filosofia do sí a vida,

En canto co superhome, para explicar o que No entendía por este concepto é necedario relacionclo coc vantele do poder e co eterno retorno. Con este último aceptchaso este vida como única existencia, entón é necebcrio crear novos vclores (inversión e transmutación dos ucdores). Pero a home non podo creer novos ucloves, senón que len quoser un home novo, o superhome, que é o home que ama cá Vida a terra, e os seus valores son a saúde, o amor, a ebriedeve donisíaca, a anoia do vivir, de dominar, superación Deixa de acomodarse & celestial e substitúe os vellos deberes pola súc propia vontade, substitue o "ti debes" polo "eu quero" N. explica a transformación do home en supernume a través dunha metáfora. Di que o home pasa por Bostados antes dochogaro Superhame. O primeiro é o Camello no que o home obedece sen queixarse; O segundo é o León, no que a home comelo rebélcse contra o nun home león, crítico de vai quitando CA corsag nohome neno que busca REPERCUSIÓNS sí mesmo; por último vaise seu amo covertenceso o Neno, na medida en que facendo crecvor dos seus propios ucloves, convértese afirmación de si mesmo.

Relación con toda

Hist. de fa. Heráclito, Parmenides, Plutón, kent

Coincide con Merx ne valoración

da dimensión sensible e material da reclidede

e do ser humano, na crítica á relixión

e tamén nocteisno

os Fai una crítica a posición do igualitarismo comunista

A súa fa serć fonte de moitos cutores e correntes do 5.XX: existencialismo de Sartre, Heidegger, os postmodernos.

E considerado por Ricoeur un dos tres filosofos de suspeita