Newtonen Grabitazio Unibertsalaren Legea

Garai kopernikarrean bidutako zeruko gorputzen astronomian eta mekanikari buruzko ikerketetan eta jakintzetan, Ingalaterrako Isaak Newtonek objektuen eta sistema materialen mugimenduari eta grabitazioari buruzko teoria orokorra egin zuen. Oinamzko printzipioetan, teoria horrek indarrean jarraitzen du fisika modernoan mekanika kuantikoaren eta errelatibistaren ekarpenek zehartua izan arren.

Elkarrekintza Grabitatorioa

Zeruko gorputzen eta planeten mugimenduen natura azaltzeka, Ingalaterrako Isaak Newton (1642-1727) zientzialariak eta pentsatzaileak czan zuen gorputz material masadun guztiek elkarrekintza grabitatorio izeneko fenomeno bati esker sortutako crokarpen-inderrek elkam eragiten dietela. Indar grabitatorioek, Eguzkiaren eta Lurraren artean gertatutakoak, adibidez, honako ezaugarri hauek dituzte:

• Indarraren norabidea parte hartzen duten bi gorputzak sortzen duena eta jasotzen duena lotzen dituen zuzenacera da.
• Indarraren zentzua elkarrekintza grabitatorioa sortzen duen masara abiatzen da.
• Modulua elkarrekintza grabitatonoan parte hartzen duten masen zuzenki proportzionala eta aldentzen dituen distantziaren karratuaren alderantz proportzionala da.
• Elkarrekintza grabitatorlandsker sortzen diren indarrak erakargarriak zaten dira beti.

Grabitazio Unibertsalaren Legea

Keplerrek mugimendu planetarioei buruz egindako lanak oinarritzat hartuta, elkarrekintza grabitatorioen natura azaldu zuen 1500 Newtonek, elkarrekintza horiek sortzen duten indarraten balorea adierazten duen formula honetan: F= Gx(m1xm2):r^2. Adierazpen horretan, grabitazio unibertsalaren legea bezala ezaguturik, F grabitazio-indarra da m1 eta m2 elkarrekintza grabitatorioan parte hartzen duten masak; r, elkarrengandik aldentzen duen distantzia eta G grabitazio unibertsalaren konstantea bezala ezagututako proportzionaltasunaren faktorea, zeinen balorea, Nazioarteko Sisteman 6,67 10 N-m/kg den.

Grabitate-Indarra Eta Grabitazio Ere...