Marxen Iraultzaren Etapak: Sozialismoa eta Komunismoa

Karl Marxek iraultzaren baldintzak eta prozedurak aztertu zituen, eta bi etapa bereizi zituen:

Etapa Sozialista: Proletarioen Diktadura

Komunismoaren aurreko fasea da. Lehenik eta behin, langileen alderdiak, indarra erabiliz, estatuaren botere osoa hartuko du, proletarioen diktadura ezarriz. Horretarako, estatu aparatua eraitsiko du (eta ez bere zerbitzura jarri). Honako hauek kenduko dira:

• Parlamentua.
• Burokrazia-kateak.
• Armada profesionalak.

Proletarioen diktadura eratzen denean, ekoizleek, nekazariek eta gainerako soldatapekoek, askatasun osoz antolatuta, produkzio-prozesua eta ekonomia politikoa zuzenduko dituzte. Denborarekin, funtzio politiko horiek desagertu egingo dira, eta funtzio sozial gisa baino ez dira geratuko. Estatua, klase menderatzailearen aparatua, desantolatu egingo da.

Jabetza Pribatuaren Deuseztapena

Etapa honetan, jabetza pribatua eta produkzio-bitartekoen jabetza pribatua desagertzen dira. Ondasunak eskuratzeko lana baino ez da kontuan hartuko, hau da, ondasun materialak eta kulturalak bakoitzaren lanaren kantitatearen eta kalitatearen arabera banatuko dira.

Sozialismoak helburu hauek ditu:

• Lanaren banaketarekin amaitzea.
• Eskulanaren eta lan intelektualaren arteko desberdintasunak amaitzea.
• Emakumeen diskriminazioak deuseztatzea.
• Heziketan berekoikeria eta jabetza pribatua baztertzea, eta oinarrietan kooperazioa eta elkartasuna ezartzea.

Etapa Komunista: Beharren Araberako Banaketa

Etapa honetan, gizabanakoen mendekotasuna lanaren banaketarekiko desagertuko da, eta eskulanaren eta lan intelektualaren arteko desberdintasunak ezabatuko dira. Lan askea ez da bizirauteko baliabide hutsa izango, bizitzeko beharra baizik. Gizabanako guztiek beren gaitasun guztiak garatu ahal izango dituzte, eta produkzio-baliabideen garapena maila gorenera iritsiko da.

Estatuaren eta Klaseen Desagerpena

Egoera horretan, estatua eta armada desagertuko dira, baita gizarte-klaseak ere. Iraultza komunista herri-demokrazia da. Enpresek beren ordezkariak aukeratuko dituzte, eta ordezkari horiek, batzarkidetako taldeak antolatuz, ekoizpena zuzenduko dute. Ez da batasun politikorik egongo, batasun ekonomikoa baino ez.

Hezkuntzari esker, berekoikeria eta lehiakortasuna desagertu egin direnez, honako printzipio hau ezarri ahal izango da:

Bakoitzak bere ahalmenaren arabera (ematen du), bakoitzari bere beharren arabera (ematen zaio).

Horrek esan nahi du norberaren garapen librea guztien garapen librearen baldintza izango dela. Azkenean, munduko herrialde guztiak bilduko dira gizarte internazional berri bat sortzeko.

1917ko Errusiar Iraultzaren Analisia

1917ko Errusiar Iraultza Sozialistan ez zen hori gertatu. Produkzio-baliabideak kolektibizatu egin ziren, baina langile klasea ez zen hegemonikoa izan gizartean. Klase zuzentzaile berri bat agertu zen, eta estatua desantolatu beharrean, indartu egin zuen. Ondasunak justizia-irizpide baten arabera banatu ziren, baina pertsonen askatasunak murriztu ziren.