Longa Noite de Pedra: Análise e Contextualización

Longa noite de pedra

En 1937 Celso Emilio foi detido por facer comentarios antifranquistas. Foi recluído no mosteiro medieval de Celanova, nunha das vellas celas dos monxes. Ali, temendo pola súa vida, escribiu o poema. Constitúe o primeiro poema do libro. Non foi publicado ata 1962, moitos anos despois. [Non sabemos a razón pola que pasou a Anouca. Quiza fose por empregar unha metáfora e por non facer unha mención explícita ao réxime franquista]

(Métrica) 6a 7- 3a 5- 3a 3- 4a 3- 4a 4- 4a 7- 6a 5- 3- 3a 4- 5- 3a

Son versos curtos que dan a sensación de inmediatez, xa que son de 3 a 7 sílabas para dar sensación de rapidez, de premura, case de medo.

Usa rimas asonantes (en e-a), que transmite a sensación de que o poema foi feito con falta de tempo. Por esa razón non usa rimas consoantes. O número de sílabas non é igual en cada verso, transmite a idea de que é unha poesía moderna e que usa "verso libre" ou, ao menos, liberado de certos formalismos.

Pertence a poesía social-realista

Unha tendencia poética da literatura galega que comezou con este poema e o libro do mesmo nome.

Anteriormente a Celso Emilio Ferreiro, pero no exilio, outros poetas como Seoane tamén escribían poesía social-realista.

É social porque o protagonista non é o poeta, senón o colectivo. Os versos finais (onde aparece o eu) indican que o poeta comparte o destino de colectividade.

É realista porque está totalmente relacionado co momento histórico que vive o poeta.

Análise dos Versos

Verso 1-3 comeza cunha descrición realista

Versos 4-11 enumeración caótica

V11 son de pedra (metáfora e símbolo) símbolo de opresión

Versos 11-16 comeza cunha personificación (os corazóns...) e acaba coa metáfora e símbolo (pedra)

Versos finais reiteración no tema da pedra

Pedra-> coñécese na palabra/símbolo eixo do poema

Símbolo noite = (da dictadura)

Bloques e Áreas Dialectais do Galego

Os bloques e áreas en que se divide o dominio galego están delimitados con trazos fonéticos e morfolóxicos

Bloque Occidental

Plural pantalons Outros trazos: gheado, terminación -án para masc. e fem. (o irmán a irman), vogal temática e en ti colleches-ti collestes. Neste bloque distinguese tres áreas:

Área Fisterrå

Seseo total, chelsmo, ditongo ui (muito), ela colliu e ela partiu, terminación-stes para a 2a persoa sing, do Ind. Pto.: (ti collestes)

Área Bergantiñá

Sen seseo total sen cheismo, ditongo ol (maito), ela colliu e ela partiu, terminación ches para a 2.a persoa sing, do Ind. Pto. (ti colleches)

Área Pontevedresa

Cantauamos (fronte a cantábamos), estar a facer (fronte a estar facendo), sen cheismo. Presenta unha subárea ao norte con formas tipo comeu e parteu e os demostrativos esto -eso -aquelo; outra ao sur con formas do tipo comeu e partiu e os demostrativos isto-iso-aquilo.

Bloque Central

Plural pantalós. Outros trazos: ditongo ol (molto), sen seseo, con gheada no occidente, terminación -ao firmao, chao) e -a (irma, maza), vogal temática | na 2,a persoa sing, do Ind. Pto. dos verbos da segunda conxugación: (colliches). Ten camén tres áreas:

Área Mindoniense

Cant[ejmos, coll[e]mas, part[elmos no Subx. Pte, marca pronominal i para a 3.a persoa do acusativo (sintol 'sintoo, cántai cantaa); Subx, Pte. esteña (de estar) e seña (de ser).

Área Central de Transición

Cantemos - collamos-partamos no Subx. Pte., el e eles como pronome

Área Lucuauriense

Il e lles como pronome tónico de 3.a persoa masciste - ise-aquil como masc, dos tónico da 3.a persoa mase. demostrativos: turce, culle, bibe, mite como 2.a persoa sing, do Imp. dos verbos da segunda conxugación.

Bloque Oriental

Plural pantalois. Outros trazos: ditongo ui cu vogal u (muito muto) cuatro e cuando con u conservado; terminación-in en camin, sobrin; -is na 2.a persoa de plural dos verbos (cantais, comés). Dividese en catro áreas:

Área Asturiana

Terminacións ius, -ias (sobrius- sobrias sobrinos, -iñas); conservación de L intervocálico (avolo 'avo', moler 'moer'); indefinidos úa, algúa e ningun: demostrativos estos esos- aquellos, posesivos meu-tou-sou.

Área Ancaresa

Vogais nasais en irmão - irmã - cadea, vogal temática i nos pretéritos dos verbos da segunda conxugación (colliu, collira, collise), ausencia de -n na 1.a persoa sing, do Ind. Pto. dos verbos (dixe, colli).

Área Oriental-Central

Vogal u nas formas multo-muta-mutio, conservación de u en cuatro - cuando, forma o/a do pronome acusativo 3.a persoa tras verbos rematados en vogal deixouo, terminación -is en cantais, terminación-iños--iñas, sen vogais nasais, presenza de -n na 1.a persoa sing, do Ind. Pto. (collin, dixen, partin).

Área Zamorana

Ditongos of ou (noite-noute), vogal u en truta-muto, teísmo (non to digo), vogal temática i nos pretéritos dos verbos da segunda conxugación (collise), forma o/a do pronome acusativo de 3.a persoa tras verbos rematados en ditongo (selo no canto de seino).