LOMCE eta Heziberri 2020: Gizarte Zientzien Irakaskuntzaren Analisia

LOMCE eta Heziberri 2020: Gizarte Zientzien Irakaskuntzaren Analisia

LOMCE-ren Eragina Gizarte Zientzien Irakaskuntzan

Didaktikariek diote Gizarte Zientzien irakaskuntzaren xedeak giza balioak eta demokrazia lantzea direla. Hala ere, LOMCEk ez ditu helburu horiek lehenesten:

• Ikuspegi itxia eta eztabaidagabea sustatzen du, hausnarketarako aukerarik gabe.
• EGBko (Hezkuntza Orokorreko Legea) Gizarte Zientzien eredu zaharrera itzultzen da, kontzeptuen izaera indartuz errebaliden bidez (edukien ebaluazioari garrantzia handiagoa ematen zaio konpetentzien garapenari baino).
• Geografia tradizionala eta deskriptiboa lehenesten ditu.
• Historia Espainiako kontaketa nazionalean oinarritzen da, beste kultura eta lurraldeak Espainiaren ikuspuntutik aztertuz.
• Gizarte Zientzien edukiak naturalak eta itxiak balira bezala aurkezten dira.
• Espainiako narratiba nazionala gailentzen da, memorizazioa eta kontakizun identitario bakarra sustatuz.
• Eredu positibista eta tradizionala da.
• Espainiako historia ez da testuinguru globalarekin erlazionatzen.
• Eduki kontzeptualak garrantzi handiagoa dute, prozedurazko eta jarrerazko edukiak baztertuz. Irakasleak curriculum-a aplikatzera mugatzen dira.
• Eredu piagetianoa jarraitzen du: eduki historiko gehienak eta konplexuenak Lehen Hezkuntzako azken etapan kokatzen dira, haien lanketa zailduz.
• Kanpo-ebaluazioetan edukiak ebaluatzen dira, ez konpetentziak. Ebaluazio-irizpide berriek "ulertzea" eta "identifikatzea" eskatzen diete ikasleei, baina ez "hausnartzea", "kritikatzea" edo "eztabaidatzea".
• LOMCEk Gizarte Zientzien edukiak bigarren mailan uzten ditu, 3. eta 6. mailako jakintza globalen probetan ez baitira eskatzen.
• Edukien blokeen banaketa ez da egokia. "Gizartean bizi" blokeak eskakizun handia du, eta horrek historia-edukien lanketa baldintzatu dezake.

LOMCE eta Heziberri 2020ren Kritika

• Curriculum-a egiteko ez dira kontuan hartu didaktikarien edo ikerlarien iritziak.
• EGBko eduki klasikoetara itzuli gara, kontzeptuetan oinarritutako curriculum-a lehenetsiz.
• Identitate nazionala lantzen da Lehen Hezkuntzan, Espainiako historia eduki nagusitzat hartuz. Eduki horiek naturalak balira bezala aurkezten dira, Espainia betidanik existitu den errealitate aldaezin gisa.
• Historia naturalizatzen da, denboran zehar eraikitako kontakizun gisa aurkeztu beharrean.
• Eredu piagetianoari jarraituz, historiaren zati handiena azken zikloan pilatzen da, haren lanketa zailduz.
• Ebaluazioan kontzeptuak lehenesten dira konpetentzien aurretik, curriculum-a irreala bihurtuz.
• Gure curriculum-a nahiko tradizionala da. Nahiz eta gaitasunak eta metodologia berritzaileak aipatu, edukien pisu handiak ikaskuntza tradizionala bultzatzen du.