A Literatura Galega de Posguerra: Realismo, Fantasía e Nova Narrativa

Escrito el 12 de Noviembre de 2025 en español con un tamaño de 4,64 KB

Grandes Autores da Narrativa Galega de Posguerra

En Á lus do candil e Terra Brava, Fole testemuña as vivencias da **Galiza máis ancestral** da montaña de Lugo, onde se retira tras estar no cárcere. Incorpora **datos etnográficos** e un marco que dá unidade aos relatos.
Na obra posterior (Contos na néboa, Historias que ninguén cre) incorpora espazos vilegos e desaparece o marco unificador.

Técnicas propias dos **relatos orais**: localizacións espazo-temporais, narrador en **primeira persoa** que dá testemuños de autoridade e interpela ao oínte, espontaneidade e discurso lineal.
Inclusión de refráns e frases feitas, lingua dialectal e chea de castelanismos e dialectalismos.
Presenza da **dimensión máxica** como trazo fundamental da cultura popular: poden ser intrigas detectivescas ou **fenómenos paranormais** (premonicións, aparicións fantasmagóricas, soños visionarios) conectados con crenzas sobre bruxas e demos, supersticións, maleficios, tesouros e lendas míticas como a **Santa Compaña** e tamén sobre os lobos.
Interese pola **psicoloxía do home galego**, insistindo nos trazos humorísticos.

**Mundo positivo** a través da capacidade de soñar que ten o home. Incorpora un lector implícito capaz de imaxinar mundos cheos de sensualidade, cores, perfumes, sabores… afastados da pobreza cultural da posguerra. A melancolía aparece cando o paso do tempo leva aos personaxes a perder a súa capacidade de soñar.
**Historias cheas de elementos marabillosos** e peripecias fantásticas, introducidos nun discurso realista, dotándoos de **verosimilitude**, porque os soños forman parte da realidade.
**Culturalismo**: inspiración en elementos da cultura universal, retomando mitos do mundo artúrico, arábigo, mediterráneo e galego.

Merlín e familia: retoma personaxes da **materia de Bretaña** situándoos en Galiza nun ambiente doméstico.
As crónicas do sochantre: ambientada nas terras misteriosas da Bretaña francesa, relata historias de viaxeiros que resultan ser **ánimas que están a cumprir a súa penitencia**.
Se o vello Sinbad volvese ás illas: retoma un personaxe de As mil e unha noites que está retirado pero segue a percorrer o mundo árabe a través das historias fantásticas das súas viaxes que conta no faladoiro de Bolanda, improvisando para loitar contra a incredulidade do seu auditorio e gañarse así o seu respecto.

Xente de aquí e dacolá, Os outros feirantes: Retratos de **tipos galegos** e de personaxes da mitoloxía popular.

**Sinxeleza** para conectar emotivamente co lector, afastándose do experimentalismo.
Presenza da **violencia** e do aniquilamento do individuo, da soidade e da incomprensión causada por un **sistema político inxusto** de marcada diferenza de clases, onde uns mandan e teñen todos os dereitos e outros teñen que vivir ao seu servizo, sen dereitos nengúns.
Uso de **narrador protagonista** que nos conta a súa historia.
Énfase no **espazo-tempo psicolóxico** sobre o real.

**Visión negativa da Galiza rural**: pobreza, ignorancia, prexuízos, conformismo, **caciquismo**. Obras: Memorias dun neno labrego, Xente no rodicio.
**Emigración**: morriña da terra, dificultade de adaptación, miseria… Obras: Camiño bretemoso, Historias de emigrantes.
Outras obras: Tempo novo (sobre a revolución cubana).

**Xohán Casal**: O camiño de abaixo
**Gonzalo Rodríguez Mourullo**: Nasce unha árbore e Memorias de Tains
**Camilo González Suárez-Llanos**: Lonxe de nós e dentro e Como calquera outro día
**Méndez Ferrín**: Percival e outras historias, O crepúsculo e as formigas e Arrabaldo do norte
**Mª Xosé Queizán**: A orella no buraco
**Xohana Torres**: Adiós, María
**Carlos Casares**: Vento ferido, Cambio en tres e Xoguetes para un tempo prohibido

Etiquetas: