Lírica Medieval Galega e Evolución da Lingua: Cantigas, Métrica e o Rexurdimento
Enviado por Chuletator online y clasificado en Otras lenguas extranjeras
Escrito el en 
español con un tamaño de 3,95 KB
Comentario Literario: A Cantiga de Amor
1. Tipo e Subtipo
- O texto é unha cantiga de amor.
- O subtipo é cantiga de refrán.
É unha cantiga de amor porque o suxeito lírico é un home, e outros trazos son o uso da palabra "senhor" para facer referencia á amada. É unha cantiga de refrán porque ao final de cada estrofa hai un verso que se repite, chamado refrán.
O tema é o amor nunha relación de vasalaxe. O autor ou protagonista fala da perfección da súa amada e da súa situación, explicando que prefire morrer se non pode estar con ela.
2. Estrutura e Métrica
A cantiga consta de 4 estrofas, cada unha con dous versos e un de refrán. Ademais do refrán, hai outras figuras e recursos retóricos entre os que destacan:
- Exclamación retórica: "¡Ai Deus!"
- Anáfora/Repetición: "Amostrade-mi-a Deus"
- Hipérbaton: "destes olhos meus"
Valores e Funcións da Partícula 'Se'
Valores con Función Sintáctica
- Nexo de subordinada (Función: conxunción/nexo): Exemplo: Aprobarás só se estudias.
- Pronome persoal: Pode ser recíproco ou reflexivo.
- Recíproco: Ana e María quérense (CD/CI).
- Reflexivo: Mario afeitouse (CD).
- Pronome relativo: Exemplo: Sempre quéixase polo mesmo.
- Pasiva reflexa: Exemplo: Ofrécese traballo.
- Oración impersoal: Exemplo: Cómese moi ben alí.
Tipoloxía da Lírica Galego-Portuguesa Medieval
| Cantiga de Amigo | Cantiga de Amor | Cantiga de Escarnio e Maldicir | |
|---|---|---|---|
| Orixe | Autóctono | Provenzal | Sirventés provenzal + cantigas populares |
| Voz Poética | Muller | Home | O propio autor |
| Temática |
| Amor cortés | Crítica, burla e parodia |
| Recursos Formais | Refrán, leixaprén e paralelismo | Dobre, mordobre, fiinda, ata-a-fiinda | Escarnio (duplo sentido, diloxía); Maldicir (uso do humor e a ironía) |
| Subtipos | Barcarolas, de romaría, bailadas e albas | De refrán e de mestría | Escarnio e maldicir |
O Galego Moderno e o Proceso de Estandarización
Nesta etapa da historia da lingua, hai un Rexurdimento literario do galego. Autores como Rosalía de Castro e Eduardo Pondal fan posible a consolidación do galego como lingua escrita. Non obstante, o castelán vai impoñéndose de forma progresiva e o galego queda reducido ás zonas rurais.
Por outra parte, comeza a estandarización da lingua, que se desenvolveu en 4 fases:
- Galego popularizante: Baséase na lingua oral e ten escasa pretensión codificadora (ata finais do século XIX).
- Galego enxebrizante: Ten unha tendencia diferencialista de cara ao castelán. Surxe a necesidade dunha lingua modelo (ata 1936).
- Galego protoestándar: Caracterízase pola simplificación ortográfica (eliminación de guións, apóstrofos e acentos gráficos), e pola tendencia purista que ten como obxectivo afastar o galego do influxo foráneo (finais dos 70).
- Galego estándar: Creación dun galego modelo fiel á lingua oral, coherente co pasado.