A lírica galego-portuguesa

Enviado por Chuletator online y clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en español con un tamaño de 7,68 KB

1. ¿Por que trovadores doutras zonas da Península Ibérica trobaban en galego-portugués?

- Polo grao de proximidade lingüística xa que a identificación territorio-nación-lingua nacional é un concepto alleo á Idade Media.

- Polo papel preponderante de Galicia e da nobreza galega no conxunto de reinos occidentais. Tamén a mitra compostelá goza dunha riqueza e influencia só ensombrecida pola sé de Toledo. O poder económico-político trae aparellado o prestixio cultural e lingüístico.

2. Vías de penetración fundamentais da muller trobadoresca

O Camiño de Santiago, os monxes de Cluny, os contactos nobiliares.

3. Que é unha cantiga?

É unha poesía concibida para o canto e nalgúns casos para o baile.

4. Séculos entre os cales se desenvolve a lírica medieval galego-portuguesa

Durante os séculos XIII e a primeira metade do século XIV.

5. Nomea dous trovadores moi importantes que ademais foron reis

Alfonso X o Sabio e Don Dinís de Portugal.

6. Onde se atopa a nosa literatura medieval?

  • Biblioteca Nacional de España (Madrid)
  • Mosteiro de El Escorial
  • Biblioteca Menéndez Pelayo de Santander
  • Torre de Tombo (Lisboa)
  • Palacio de Ajuda (Lisboa)
  • Biblioteca Nacional de Lisboa
  • Biblioteca Nacional de Viena
  • Biblioteca de Florencia
  • Biblioteca do Vaticano
  • Biblioteca Pierpont Morgan (Nova York)
  • Universidade de Berkeley (California)
  • Arquivo da Catedral de Santiago de Compostela

7. Que orixe ten a cantiga de amigo?

Ten orixe autóctona, cuxas raíces máis antigas non é posible determinar. Está emparentada directamente coas jarchas mozárabes.

8. Di os 4 tipos de cantigas de amigo que hai

  • Mariñas ou barcarolas
  • Cantigas de romarías
  • Alba ou alboradas
  • Bailadas

9. Cales poden ser os personaxes das cantigas de amigo?

A namorada, o amigo, as irmás, as amigas, a nai, animais ou seres inanimados (ondas do mar...).

10. Cal é a orixe da cantiga de amor?

A orixe das cantigas de amor é o amor cortés, que supón unha auténtica revolución nos costumes amorosos e na linguaxe da poesía erótica.

11. Que é o amor cortés?

É a idealización absoluta do amor como fundamento da plenitude humana, libre de convencións sociais e morais. Tamén desenvolve un completo formulario para a vivencia e expresión do amor refinado.

12. Temas das cantigas de amor

  • O eloxio da dama
  • A declaración do amor do poeta
  • A reserva da dama
  • A coita de amor

13. Cal é a orixe das cantigas de burlas?

A orixe é unha antiga poesía autóctona e un modelo distante no sirventés provenzal (poesía que abordaba temas literarios, morais e filosóficos).

14. Diferenza entre as cantigas de escarnio e as cantigas de maldicir

Nas de escarnio utilízanse palabras de dobre entendemento mediante o equívoco, e nas de maldicir fálase mal de forma cuberta.

15. Tipos de cantigas de burlas

  • Sátira relacionada co sexo
  • Sátira social de tipos e costumes
  • Sátira literaria e sátira poética
  • Sátira moral

PREGUNTA LONGA - As vías de penetración da cultura trobadoresca

O Camiño de Santiago, ruta comercial e espiritual que unía Compostela con toda Europa. Xogou un papel determinante na difusión da arte románica no norte da Península.

Os monxes de Cluny: os mosteiros non participan da creación lírica profana, desempeñaron na Idade Media unha función educativa sen a cal non se explica a cultura dos trobadores.

Os contactos nobiliares: os nobres franceses participaron a miúdo nas campañas militares contra os musulmáns. Era habitual tamén a busca de alianzas matrimoniais coa alta nobreza franca, o que significaba a importación de novos costumes e modas cortesás.

Actores e intérpretes

O trobar é un sinal de refinamento.

Trobador:

  • Lugar máis alto na xerarquía social e artística
  • Orixe nobre
  • Poeta e compositor
  • Tiña ao seu servizo xograres
  • Na maioría dos casos sen recompensa económica directa
  • Algún membros da alta nobreza: reis, infantes, cabaleiros...
  • Citados nas recompilacións polo nome e apelido

Xograr:

  • Herdeiros dunha longa tradición de artistas ambulantes
  • Repertorio moi amplo
  • Clase baixa
  • Intérpretes
  • Algúns deles foron compositores provocando:
    1. Burlas dos trobadores
    2. Os trobadores consideraron ese atrevemento como unha subversión da xerarquía social
  • Aceptaban pagamento
  • Citados polo nome, alcume e lugar de procedencia

Segrel:

  • A medio camiño entre xograr e o trobador
  • Artista itinerante. Cobraba pola interpretación
  • Orixe: baixa nobreza
  • Compositor

Menestrel:

  • Instrumentistas que executaban o acompañamento musical das cantigas

Soldadeiras:

  • Acompañaban os xograres
  • Realizaban diversas actividades como cantar, bailar, exercicios ximnásticos ou tocar algún instrumento
  • Sona ter vida licenciosa
  • Paradoxo no mundo trobadoresco:
    • Muller idealizada na poesía amorosa
    • Muller real secundaria, ignorada e reducida á natureza máis animal e instintiva nas cantigas de burlas

Tradición manuscrita

a) Manuscritos contemporáneos (séculos XIII-XIV)

Responden ao concepto de poesía como arte musical. Intención dos compiladores: recoller a música das cantigas.

  • Cancioneiro de Ajuda, conservado en Lisboa, 38 poetas, cantigas de amor, sen notación musical, código rico e moi elaborado.
  • Pergamiño Vindel, descuberto a comezos do século XX, consérvase na Biblioteca Pierpont Morgan de Nova York, 7 cantigas de amigo do xograr Martín Códax con notación musical.
  • Pergamiño Sharrer, descuberto en 1991, 7 cantigas de amor do rei D. Dinís con notación musical.

b) Apógrafos renacentistas (copiados nos séculos XVI-XVII)

A partir de códices medievais hoxe perdidos.

  • Cancioneiro da Biblioteca Nacional de Lisboa, a compilación máis ampla, con 1647 cantigas, todos os xéneros, contén "Arte de trovar", un tratado de poética medieval galego-portuguesa.
  • Cancioneiro da Biblioteca Vaticana, 1200 cantigas. As anteriores e estas foron copiados do mesmo códice.

Ámbito xeográfico da poesía medieval galego-portuguesa

Aínda tendo como lingua o galego, a nosa lírica medieval é un movemento do que participan as cortes reais e señoriais de toda a Península. Outros trovadores da península trobaron en galego-portugués: polo grao de proximidade lingüística xa que a identificación territorio-nación-lingua nacional é un concepto alleo á Idade Media e tamén polo papel preponderante de Galicia e da nobreza galega no conxunto de reinos occidentais. Tamén a mitra compostelá goza dunha riqueza e influencia só ensombrecida pola sé de Toledo. O poder económico-político trae aparellado o prestixio cultural e lingüístico.

Entradas relacionadas: