A Lírica Galega de Posguerra e Exilio: Autores Clave e Obras Fundamentais (1936)

A Poesía Galega na Posguerra e o Exilio

Luis Pimentel

Na temática dominan os sentimentos, a angustia, a melancolía e o medo. A súa obra reflicte unha cotidianeidade intimamente sentida: a súa pequena cidade, os humildes, etc.

Na forma, caracterízase tanto na lingua (baseada na fala popular) como nos recursos, entre os que destacan os símbolos (espellos, sombra, luz) e a súa composición.

Obras e Temas Destacados

• Triscos
• Sombra do aire na herba
• Cunetas: Describe a situación galega no réxime cos mortos nas cunetas, culpabilizando aos nobres que residen nos pazos, pero cunha pequena esperanza de salvarse. (En contraposición temos O Prisioneiro de Luz Pozo Garza).

A Lírica no Exilio

Luis Seoane

Nel domina un gran compromiso ético coa realidade social e humana de Galicia, que se concreta en dous temas principais:

1. O mundo da emigración:
   • Fardel de eisilado
   • A maior abondamento
2. Historia de Galicia:
   • Na brétema, Sant-Iago (céntrase en persoas humildes)
   • As cicatrices

Usa versos longos de metro libre e sen rima, con repetición de palabras clave.

Conceptos Clave

• Ratas: Son persoas interesadas no rural galego para aproveitarse dos seus beneficios (partidarios do réxime).

Lorenzo Varela

• Catro poemas para catro gravados: Trata catro personaxes históricos que son evocados coa clara intención de os proxectar como exemplos de dignidade e loita.
• Lonxe: Fortemente condicionada pola experiencia persoal do exilio.

A Lírica en Galicia: Xeración de 1936

Características da Xeración de 1936

Esta xeración naceu entre 1910 e 1920. A súa traxectoria está marcada pola Guerra Civil e serven de ponte entre a literatura de preguerra e as seguintes promocións.

• Influencia da Xeración Nós e das Vangardas.
• Publicacións anteriores á guerra.
• Seguen tendencias variadas (neotrobadorismo, poesía cívica, etc.).

Aquilino Iglesia Alvariño

Obras Anteriores á Guerra

Con sonetos de influencia modernista e paisaxismo:

• Serdeñá
• Corazón ao vento

Obras de Posguerra

• Cámaras verdes: Márcase o inicio da poesía galega da posguerra, onde se manifesta unha visión humanizada da natureza.
• De día a día: Destaca o ton de reflexión, soidade e dor existencial.
• Moraima: Aspectos positivos relacionados coa muller (símbolos: luz e auga).
• En contraposición, Carta á miña muller: Crítica ao estamento eclesiástico e ao réxime franquista.

Celso Emilio Ferreiro

Tiña como obxectivo chegar a un público amplo, polo que a súa linguaxe se aproxima en ocasións ao coloquialismo. A súa obra divídese en tres vertentes:

1. Estilo Cívico

Expresa un compromiso coa realidade social e a identidade do pobo, con temas como a liberdade ou a solidariedade:

• O soño delgado
• Longa noite de Pedra (obra fundamental durante o franquismo)

2. Estilo Intimista

Plasma os seus sentimentos ante a realidade, entre o que destaca o amor pola súa compañeira Moraima.

3. Estilo Satírico

Denuncia as contradicións políticas do seu tempo:

• Viaxe ao país dos ananos

Xosé María Álvarez Blázquez

Importancia pola súa liñaxe de fillos escritores. Cultiva o popularismo e o neotrobadorismo nas súas primeiras obras:

• Poemas de ti e de min
• Cancioneiro de Monfero

En Canle Segredo trata tanto temas sociais como intimistas.