Gizarte Ikerketarako Metodoak: Gida Praktikoa

Enviado por Chuletator online y clasificado en Psicología y Sociología

Escrito el en vasco con un tamaño de 8,96 KB

1. Gaia: Gizarte Ikerketa

Esku-hartze Soziala

Esku-hartze soziala testuinguru legal batean kolektibo eta gizabanako batzuen egoera hobetzeko, gizarte-aldaketa eragiteko edo desberdintasunak ezabatzeko ekintza programatu bat da.

Esku hartzeko eskema:

  • Ikerketa: Errealitate sozial bat ezagutzea.
  • Diagnosia: Eraldatzeko arloak identifikatzea.
  • Programazioa: Plana diseinatzea.
  • Ekintza.
  • Ebaluazioa.

Ikerketa

Esku-hartzearen lehen fasea da. Informazioa biltzeko prozesu zientifikoa da, errealitatearen arazoak, beharrak, baliabideak eta abar ezagutzeko.

Metodologia

Ikerketa burutzeko modua da (kuantitatiboa edo kualitatiboa), oinarri eta suposizio filosofikoak dituena. Errealitatearen aurrean nola kokatzen garen eta nola egiten diogun aurre adierazten du.

Metodo Zientifikoa

Prozesu zirkularra da, ez lineala:

  1. Ikerketa-galdera egitea (fenomenoari buruz ikertu).
  2. Arazoa mugatzea (garrantzitsuena definitu).
  3. Aurreko teoriak eta ikerketak aztertzea.
  4. Hipotesiak eraikitzea (arazoari erantzun posibleak).
  5. Metodologia aukeratzea.
  6. Datuen bilketa (errealitatearen behaketa-teknikak aplikatuz).
  7. Datuen analisia (hipotesien egiaztatzea).
  8. Hipotesi baieztatuak teoria bihurtzea eta ondorioak ateratzea.

Ikertzailearen Jarrera

  • Pertzepzioa: Interesa, arreta jartzea.
  • Errespetua: Desberdina dena ulertzeko nahia.
  • Objektibotasuna: Informazioa kontrastatzea.

Metodologia Motak

  • Metodologia Kuantitatiboa: Orokorra, erregulartasuna bilatzen du, populazio handiak aztertzen ditu. Datuak zenbakizkoak dira.
  • Metodologia Kualitatiboa: Kasu zehatzak aztertzen ditu, sakonki ulertzeko. Subjektibotasuna kontuan hartzen du. Datuak diskurtsoak eta behaketak dira.

Paradigma Filosofikoak

  • Positibismoa: Kuantitatiboa. Natur zientziak eredu gisa hartzen ditu. Gizartea kanpotik ikertu behar den organismo bat bezalakoa da, objektibotasunez eta aurreiritzirik gabe.
  • Fenomenologia: Ezin dira konparatu natur zientzien objektua eta giza zientziena. Gizaki sozialak aztertzen ditugu (aldakorrak, harremanak, portaerak, joerak). Ikertzailea ikerketa-objektuaren barne dago (hizkuntza eta komunikazio-sistema berdinak ditu). Subjektibotasuna ulertu behar da.

2. Gaia: Ikerketa Kapitalismoan

Produkzio Kapitalista

Ondasun eta zerbitzuen produkzioa, taylorismoa eta kate-produkzioko sistema. Ikerketa distributiboa (kuantitatiboa) erabiltzen da, inkesten bidez. Publizitateak produktua aurkeztu eta deskribatzen du.

Kontsumo Kapitalista

Ondasun eta zerbitzuen produkzioa, beharrak sorraraziz (elkartruke-gizartea). Mentalitate-aldaketa dakar (klase ertainak, bizi-kalitatearen igoera). Ikerketa estrukturala (kualitatiboa) erabiltzen da, eztabaida-taldeen bidez. Publizitateak sentimenduak pizten ditu.

Ikerketa Motak

Denboraren arabera:

  • Sinkronikoa: Denbora-puntu bakarrean (argazki bat bezala).
  • Diakronikoa: Denboran jarraitua.

Sakontasunaren arabera:

  • Deskriptiboak
  • Argitzekoak

Zabaleraren arabera:

  • Makro
  • Mikro

Iturrien arabera:

  • Lehen mailakoak
  • Bigarren mailakoak

3. Gaia: Behaketa

Ezaugarriak

  • Zientifikoa: Antolatua, prozedurekin.
  • Distantzia: Kanpotik edo barnetik, helburuaren arabera.
  • Eragina: Ikertzailearen presentzia nabaritzen bada, parte-hartzaileak ez dira naturalki jokatuko.

Behaketa Motak

Distantziaren arabera:

  • Zuzena: Lehen eskuko informazioa, eszenatokian egonda, begiratuz eta entzunez.
  • Zeharkakoa: Bigarren eskuko informazioa, elkarrizketak, estatistikak.

Parte-hartze mailaren arabera:

  • Behaketa parte-hartzailea: Elkarrekintzak, harremanak.
  • Inplikatu gabeko behaketa: Distantzia pertsonala, elkarrekintzarik ez.

Egitura mailaren arabera:

  • Egituratua: Adibidez, laborategian.
  • Egituratu gabea: Adibidez, eremuan.

Behaketaren Diseinua

  1. Zer behatu: Behaketaren objektua zehaztu.
  2. Helburuak: Behaketaren xedea finkatu (deskriptiboa, etab.).
  3. Protagonistak finkatu: Aktore nagusiak, unibertsoa aztertu.
  4. Non behatu: Behaketaren kokapena zehaztu.
  5. Noiz behatu: Denbora-tartea finkatu (orduak, jai-egunak, lanorduak...).

4. Gaia: Inkesta

Epe laburrean informazio asko lortzeko teknika da, populazio handietan erabiltzen da. Egituratua izan daiteke eta estatistikoki gara daiteke.

Unibertsoa eta Lagina

  • Unibertsoa: Aztertu nahi dugun populazio osoa. Denei galdetzea ezinezkoa denez, lagina erabiltzen da.
  • Lagina: Populazio baten zati bat da, behar bezala hautatua eta zientifikoki behatzen dena.
  • Lagin errepresentatiboa: Unibertsoaren ordezkapen bat da, miniaturan.

Laginaren Ezaugarriak

  • Lagin-esparrua: Populazioaren elementuak identifikatzeko zerrenda (zentsoak, telefono-gidak...).
  • Lagin-unitatea: Lagina osatzen duten elementuak (pertsonak).
  • Lagin-akatsa: Populazioaren zati batekin lan egiteagatik sortzen den akats-probabilitatea.

Galdetegiaren Diseinua

Galdera Motak

Erantzunaren arabera:
  • Galdera irekia: Erantzun askea (2-3 lerro).
  • Galdera itxia:
    • Dikotomikoak: Bi erantzunetatik bat hautatu.
    • Multikotomikoak: Bi erantzun baino gehiago.
    • Anitzak: Erantzun bat baino gehiago onartzen du.
  • Galdera mistoak: Aukeren artean bat hautatu edo norberarena idatzi.
  • Multzokako galderak: Gai baten inguruko galdera-sortak.
Informazioaren arabera:
  • Sarbide-galderak: Giro egokia sortzeko.
  • Filtro-galderak: Gaiak filtratzeko.
  • Kontrol-galderak: Koherentzia eta erantzunak kontrolatzeko.
  • Sailkatzeko galderak.

Galdetegiaren Egitura

  1. Hasiera: Aurkezpena (nor garen, zertarako den...).
  2. Galdera sinpleenak hasieran, gero gaika ordenatuta.
  3. Galdera deserosoak bukaeran.
  4. Identifikazio-galderak bukaeran.

Erantzun Eskalak

  • Eskala nominala: Kategoria bakoitza zenbaki bat da.
  • Eskala ordinala: Ezaugarri bera maila desberdinetan, hierarkizatua.
  • Tarteen eskalak: Indartsuena.
  • Arrazoizko eskala.

6. Gaia: Elkarrizketa Kualitatiboa

Helburua

Diskurtsoa ekoiztea da helburua, informatzaileak bere jarrera askatasunez azal dezan (bere hitz eta egitura propioekin), bere arrazoiketak eginez.

Ikertzailearen Rola

Gutxi galdetu eta asko entzun behar du, informatzaileak hitz egin dezan. Komunikazio-kanal bakarraren bidez elkar interpretatzen dute.

Elkarrizketa Kualitatiboaren Ezaugarriak

  1. Solasaldia da: Bi norabidekoa, kanal bakarra, rol eta eginbehar zehatzekin.
  2. Zientifikoa da: Metodoa diseinatuta dago (gaien gidoia, informatzaileen aukeraketa). Aurretik gaiak, azpigaiak eta informatzaile mota (harreman sozialak, lanpostua, kultura, erlijioa...) diseinatzen dira.
  3. Informazioa lortzeko da: Fenomenoa ulertzeko eta giza zientziekin kontrastatzeko.

Elkarrizketa Motak

Egitura mailaren eta diskurtso motaren arabera sailkatzen dira, irekienetik itxienera:

  • Elkarrizketa psikoanalitikoa: Trauma baten inguruan denbora mugatuan aske hitz egitea.
  • Elkarrizketa irekia: Gai nagusira hurbiltzeko, errealitatean murgiltzeko. Normalean ikerketaren lehen fasean erabiltzen da.
  • Elkarrizketa erdi-egituratua: Gidoi bat dago hainbat gairekin. Galdera zehatzak bukaeran egin daitezke, baina gai nagusiak ukitu behar dira.
  • Eztabaida-taldea: Diskurtso irekia, baina ikertzaileak gaiak modu sotilean bideratzen ditu, taldeak aske hitz egin dezan.
  • Talde fokala: Itxiagoa, ikertzaileak norabidea gehiago zuzentzen du.
  • Erantzun irekiko galdetegia.
  • Galdetegi bidezko elkarrizketa.
Karma: 8%
Visitas: 0

Entradas relacionadas:

Etiquetas:
metodologia kuantitatiboa metodologia kualitatiboa elkarrizketa behaketa inkesta datu bilketa gizarte ikerketa esku-hartze soziala