Fusio Nuklearra eta Korronte Elektrikoen Arteko Indarrak: Energia Iturri Jasangarri Baten Bila

Korronte Elektrikoen Arteko Indar Magnetikoak

Karga bat eremu magnetiko batean zehar mugitzen denean, indar bat jasaten du. Korronteek beraien inguruan eremu magnetikoak sortzen dituztenez, korronteen artean indarrak agertuko dira, korronteak kargak mugimenduan besterik ez direlako.

Ampère-k aztertu zituen lehenengo aldiz bi korronte paraleloen arteko indarrak. Korronte elektrikoak noranzko berekoak direnean, elkar erakartzen dute; eta aurkako noranzkoak direnean, aldiz, elkar aldaratzen dute. ( )

Korronte Paraleloen Arteko Indarraren Kalkulua

i1 korronteak d distantziara dagoen bigarren eroalean honako eremu magnetikoa sortuko du: (formula). Era berean, lehenengo eroalean i2 korronteak sortutako eremu magnetikoa hau izango da: (formula)

F = i · (B x L) Laplaceren ekuazioa aplikatuz (L luzera d baino askoz ere handiagoa dela suposatuz) eta angeluak zuzenak direnez, indar hauek lortzen ditugu (moduluak; bektoreak irudietan): F12 = i1 · L · B2 eta F21 = i2 · L · B1

Eremuari dagokion balioa ordezkatuz, kasu bietan balio bera lortzen da. Newton-en akzio-erreakzio printzipioa betetzen da: (Formula)

Amperearen Definizioa

Amperea, bi eroale paralelo, zuzen, luzera mugagabeko, sekzio arbuiagarriko eta hutsean bata bestetik metro bateko distantziara kokatuta daudenean, luzera metroko 2 · 10^-7 N-eko indarra eragiten duen korronte intentsitate konstantea da.

Fusio Nuklearra: Energia Iturri Oparo eta Garbia

Fusio nuklearra fisio nuklearraren alderantzizko erreakzioa da. Bi nukleo txiki elkartzen dira, beste handiago bat sortzeko. Erreakzio honetan energia asko askatzen da, hasierako atomoen masaren zati bat energia bihurtzen delako.

Eguzkiaren Energia Iturria

Gure Eguzkiak fusio nuklearretik lortzen du bere energia. Fusio erreakzio desberdinak ematen dira bertan; horietako bat deuterio eta tritio, hidrogenoaren isotopoen, artekoa da:

+ energia

Fusio Nuklearraren Abantailak eta Erronkak

Fusio nuklearra abiarazteko, beharrezkoa da aktibazio energia bat. Eguzkian, adibidez, protoien arteko aldarapen elektrostatikoa gainditzeko behar den energia Eguzkiaren nukleoaren tenperaturatik dator, 15.000.000 °C ingurukoa baita.

Fusio nuklearra bide egokia litzateke energia lortzeko (energia gehiago ematen du eta ez du hondakin erradioaktiborik sortzen), baina, oraindik, ez da fusio nuklear kontrolatua —fusio hotza deiturikoa— lortu. Hidrogenozko bonba fusio nuklearraren bertsio ez-kontrolatua da. Aktibazio energia lortzeko, fisiozko kate-erreakzioa erabili izan da.

Lotura Energia

Fusiozko erreakzio nuklearretan, masaren zati bat galdu egiten da; hau da, lortzen dugun nukleoaren masa txikiagoa da hura sortzeko erabili ditugun nukleoen masen batura baino. Masa galera hori lotura berriak sortzean energia bihurtzen da, Einstein-en ekuazioa jarraituz. Lotura energia deritzo.