Fundamentos da Lingua e Literatura Galega: Conceptos e Xéneros Medievais

Tipos de Textos

Os textos clasifícanse segundo a súa finalidade e características:

• Literario: Ten unha finalidade estética e presenta a función poética.
• Científico: Pode ser humanístico ou técnico. Trasládanos información de maneira obxectiva, clara e precisa.
• Xornalístico: Busca informar a un público amplo. Predominan a obxectividade, a claridade e as funcións apelativa e representativa.
• Administrativo: Documento a través do cal a Administración Pública se comunica coa cidadanía e viceversa. Busca claridade, obxectividade e exactitude.
• Publicitario: Ten como obxectivo convencer das bondades dun produto, servizo ou ideoloxía. Combina o código lingüístico co non lingüístico a través do eslogan, da imaxe e dos sons.

Conceptos Lingüísticos

Pseudogaleguismo

Lingua coa que o galego está en contacto.

Bilingüismo

Competencia que un individuo posúe en dous idiomas.

Diglosia

Situación na que unha lingua queda renegada a unha serie de hábitos ou contextos de uso máis restrinxidos, fronte a outra dominante.

Normalización Lingüística

Serie de normas que ten unha lingua e das que antes carecía, buscando a súa plena funcionalidade e uso en todos os ámbitos.

Substitución Lingüística

Perda da transmisión xeracional da lingua dominada en favor da dominante.

Métrica Medieval Galega

Existen diferenzas entre a métrica medieval e a métrica actual.

Características da Métrica Medieval

• As estrofas denomínanse **cobras**.
• Os versos reciben o nome de **palavras**.
• As rimas das cantigas medievais presentan as rimas **macho** (cando o último termo de verso é agudo) e as rimas **femia** (cando é grave).
• O cómputo silábico realízase só até a última sílaba tónica.
• Poden aparecer versos que non riman con ningún outro, coñecidos como **palavra perduda**.

Recursos Estilísticos

• Paralelismo
• Refrán
• Leixaprén
• Fiinda: cobra breve ó final da composición.
• Atá-fiinda: o sentido dunha cobra complétase na seguinte.

As Cantigas Medievais

Cantiga de Amigo

É a máis antiga da lírica galego-portuguesa, ademais do único xénero medieval autóctono.

Lírica Popular e Orixes

Diferentes mostras literarias europeas certifican a existencia dunha canción de amor feminina, con elementos en común.

Kharxas Mozárabes

Dos séculos XI e XII, con temas como o lamento pola ausencia do amigo. As mulleres que as protagonizan gozan de maior liberdade que as da nosa lírica.

Subxéneros da Cantiga de Amigo

• Mariña ou **barcarola**
• Cantiga de romaría: ambientada en capelas, festas, puntos de encontro dos namorados.
• Bailada
• Alba: canto de despedida dos amantes ao amencer.

Cantiga de Amor

É unha adaptación ó contexto cultural galego-portugués da *Çancó* occitana, do sur de Francia, que penetra no noso territorio a través do Camiño de Santiago.

O trobador expresa o seu amor por unha dama denominada **senhor**. Réxense pola doutrina do **amor cortés**, que establece unha relación entre o trobador e a **senhor** baseada na vasalaxe feudal. Para chegar a ser merecedor do amor da dama, o trobador debe percorrer un longo camiño. O fin destas etapas é alcanzar o goce dos namorados.