Fröbel e a Educación Infantil: Fundamentos Pedagóxicos Esenciais

As Achegas Fundamentais de Fröbel á Educación Infantil

As achegas de Friedrich Fröbel sobre a educación dos primeiros anos da vida poden recollerse nos seguintes apartados:

Principios Pedagóxicos de Fröbel

1. Importancia do Coñecemento do Neno

Fröbel fixo do neno o principal axente da súa educación. O seu extremado respecto pola individualidade de cada neno orientou aos mestres cara a unha observación coidadosa da evolución do seu desenvolvemento, coa finalidade de adecuar as intervencións educativas ás esixencias de cada período.

2. Importancia do Principio de Unidade

Este principio significa para Fröbel non romper na práctica a conexión existente entre o físico e o espiritual, é dicir, establecer conexións suficientes entre o que pensa a mente e o que fai a man.

3. Importancia do Principio de Actividade

Ninguén antes que Fröbel comprendeu tan profundamente o que significa e implica para a educación a actividade espontánea do neno. Tanta importancia lle concedeu que fixo desta actividade un instrumento especial do educador para lograr os fins educativos. Deste xeito, Fröbel converteuse no precursor máis importante do que posteriormente se coñecería como “Escola Activa”.

4. Importancia da Individualidade de Cada Neno

Segundo Fröbel, cada neno ten unhas capacidades específicas que a intervención educativa non só debe respectar, senón tamén aproveitar para orientar a cada alumno.

5. A Educación Temperá das Sensacións e das Emocións

Isto inflúe no resultado da educación. Para levar a cabo esta tarefa, Fröbel subliña a importancia que ten para os nenos o contacto coa natureza.

6. O Valor do Xogo

O xogo constitúe un elemento clave da súa metodoloxía para a intervención con nenos pequenos. Fröbel utilizou o xogo con obxectos estruturados: cilindro, esfera e cubo, e coa pelota. As súas experiencias ían encamiñadas a potenciar as sensacións e desenvolver as percepcións, estruturando o pensamento dos pequenos e facéndolles traballar os procesos mentais de análise e síntese.

7. O Contacto coa Natureza

Para Fröbel, toda a educación dos nenos pequenos debe facerse en contacto coa natureza porque só a través dela poden desenvolver as súas sensacións e organizalas nas súas mentes, e do mesmo xeito, facer aparecer sentimentos e emocións de beleza, plenitude, alegría, harmonía...

8. A Educación das Máximas Posibilidades de Acción

Esta educación debe encamiñarse a desenvolver a acción:

1. Manual: porque é o primeiro factor do desenvolvemento intelectual.
2. Simbólica: porque é o gran instrumento da intuición.
3. Obxectiva: é dicir, que oriente ao neno a observar, definir, aprender do que ve... para poder expresalo coas súas ideas.
4. Fantástica: é dicir, que alimente a súa creatividade.

9. A Educación Cooperativa

Foi Fröbel quen estableceu nos xardíns de infancia unha organización social que orientaba aos nenos a vivir voluntariamente o sentido da cooperación fundamentado na xustiza, liberdade e na verdade. Os xardíns de infancia eran un pequeno fogar no que a responsabilidade estaba dividida entre todos e os seus dereitos individuais respectados por todos.