Figuras Clave da Literatura Galega de Posguerra: Ánxel Fole, Eduardo Blanco Amor, Álvaro Cunqueiro e Xosé Neira Vilas

1) Ánxel Fole (Lugo 1903-1986)

Características xerais:

• Nacionalista, reafirmando esta militancia durante a Segunda República. Despois da guerra traballou como profesor e xornalista.
• Retoma a tradición da narrativa oral, utiliza a técnica do conto oral (fórmula introdutoria, localización espacial ou temporal bastante precisa, rematan cunha sentenza didáctica).
• Amosa unha Galicia rural e misteriosa.
• A lingua oral de Lugo como modelo lingüístico, reproducindo a súa diversidade dialectal (dialectalismos, vulgarismos, castelanismos...)
• A percepción da paisaxe como elemento diferenciador da literatura galega.

Obra:

• Á lus do candil (1953)
• Terra brava (1955)
• Contos da néboa (1973)
• Historias que ninguén cre (1981)

2) Eduardo Blanco Amor (Ourense, 1900 – Vigo, 1979)

• Emigra a Bos Aires onde participou do ambiente literario arxentino. Defende a causa republicana dende a emigración durante a Guerra Civil. Volta definitivamente a Ourense (1965).
• Escritor realista de marcado carácter social.
• Lingua baseada na fala popular, así caracteriza as clases populares.
• Intención de elevar o galego a lingua literaria.
• As innovacións temáticas e formais da súa narrativa (Ex: abordar temas como a homosexualidade ou usar o diálogo de fío telefónico) terán continuación na Nova Narrativa Galega.

Obras ambientadas no seu Ourense natal (Auria):

• A esmorga (1959), editada en Bos Aires e considerada novela fundamental da nosa literatura, que narra en clave de traxedia o percorrido que fan tres esmorgantes marxinais polas rúas e arrabaldes de Ourense.
• Os biosbardos (1962)
• Xente ao lonxe (1972), que describe a sociedade de Auria na primeira década do século XX.

3) Álvaro Cunqueiro (Mondoñedo, 1911 - Vigo, 1981)

Características xerais:

• Preocupacións estéticas e culturais que na poesía fixérono partícipe dos movementos vangardistas (neotrobadorismo, surrealismo, cubismo).
• Na súa narrativa conxuga os mundos mitolóxicos e literarios cos espazos galegos.
• Gran orixinalidade a través de elementos fantásticos nos que se reformulan temas e mitos universais.
• Combina realidade e fantasía.
• Renovador da narrativa galega de posguerra co afán de eliminar da literatura galega o folclorismo: "sacar o meu idioma do folclorismo tópico das queimadas e das meigas".

Obra:

• As novelas: Merlín e familia (1955) e Se o vello Sinbad volvese ás illas (1961).
  • Nos que reformula os mitos de Merlín e Simbad dándolles unha ambientación galega.
• Os libros de relatos están integrados por Escola de menciñeiros (1960), Xente de aquí e de acolá (1971) e Os outros feirantes (1979):
  • Triloxía de retratos galegos que no seu conxunto perfilan o ser do rural galego.

4) Xosé Neira Vilas (Vila de Cruces, 1928 – Pontevedra, 2015)

Características:

• Procedencia campesiña (infancia e mocidade no mundo rural).
• Recrea ese mundo rural nas súas obras.
• Emigra a Bos Aires, logo a Cuba e en 1994 volta a Galicia.
• Grande produción:
  • Realismo que mantén sempre unha actitude crítica coa realidade social.
  • Reflectiu de maneira constante os temas da vida do neno rural e da emigración.

Obra:

• Memorias dun neno labrego (1961)
• Camiño bretemoso (1967)
• Historias de emigrantes (1968)
• Cartas a Lelo (1971)
• Querido Tomás (1980)
• A última obra publicada deste autor é Esperando o leiteiro (2012)