Explorando o Coliseo e a Gramática Latina: Estrutura e Usos dos Relativos

A Estrutura do Anfiteatro Romano

O Graderío e a Distribución do Público

O graderío dividíase en cinco niveis, segundo as diferentes categorías nas que se clasificaba o público. Estes niveis estaban separados por un precinto ou barreiras altas. Aos espectadores entregábanselles unhas fichas para localizar o seu asento.

Os Subterráneos: Hipoxeo e Pasaxes

Baixo a area (a superficie de combate) había unha serie de corredores por onde circulaban os traballadores, os animais salvaxes e os gladiadores. Os subterráneos estaban iluminados con fachos e lámpadas de aceite, e accedíase a eles por catro pasillos ao longo dos dous eixes do edificio e con carros especiais para iso.

O hipoxeo, a complexa rede de túneles e cámaras baixo a area, era un óvalo de 75 x 44 metros. Baixo a area, levantábase unha plataforma construída na súa maior parte en madeira, que se apoiaba sobre os piares e pasillos do soto. Este sistema comunicábase coa superficie a través de diversas trampas e montacargas, que podían ser utilizados durante o espectáculo para introducir elementos escénicos ou animais.

Gramática Latina: O Pronome Relativo

Táboa de Declinación: Qui, Quae, Quod

A continuación, preséntase a declinación do pronome relativo latino qui, quae, quod:

Regras de Concordancia e Usos

2. Regra Xeral

O pronome relativo concorda en xénero e número co antecedente (a palabra á que fai referencia o relativo e que pertence á oración principal).

3. Usos Especiais

• Cando os antecedentes son varios, o relativo vai en plural (en masculino se son seres animados e de xénero distinto; se os antecedentes son inanimados, en neutro. Se os antecedentes son do mesmo xénero, o relativo vai neste).
• Se o relativo se refire como antecedente a unha oración enteira, adopta o xénero neutro singular.
• O pronome relativo en función de suxeito dunha oración copulativa con sentido neutro, toma o xénero masculino ou o feminino do predicado nominal de dita oración.
• Por razón de claridade, o antecedente repítese dentro da oración de relativo no mesmo caso ca este; neste caso, o relativo funciona como adxectivo e non como pronome.
• O relativo concorda por atracción co predicado nominal da súa oración, en vez de facelo co seu antecedente.
• Cando a oración de relativo precede á principal, o antecedente figura dentro dela mesma no mesmo caso que o relativo.
• O relativo encabezando oración, ou despois de punto ou pausa forte, equivale a un demostrativo; non funciona como oración de relativo.

4. Modos do Relativo

1. En Indicativo: Tradúcese por: que, quen, cuxo (xenitivo).
2. En Subxuntivo: Ten valor adverbial, equivale a unha oración subordinada adverbial, case sempre final ou consecutiva.