Evolución da Poesía e o Teatro Galego Contemporáneo (1980-S.XXI)

Poesía Galega Contemporánea: Tendencias e Xeracións

O cambio nas tendencias poéticas vén marcado polas obras Con pólvora e Magnolias de Ferrín e Herba aquí e acolá de Álvaro Cunqueiro. Nos anos anteriores predominaba a poesía social, pero isto vira cara ao culturalismo e o intimismo.

Etapas da Poesía Galega a partir dos Anos 80

• Poetas maiores: Da xeración de Ferrín ou Luz Pozo, que teñen moita importancia ata a actualidade.

• A Xeración dos 80: Renovación e Culturalismo

  Esta xeración ten como trazos máis relevantes:

  • Preocupación pola forma e pola linguaxe.
  • Introducen o culturalismo.
  • Amplían os temas: intimismo, elementos da cultura urbana, erotismo, metapoesía...

  Os autores máis salientables desta xeración son Xosé Mª A. Caccamo con Praia das Furnas e Paulino Vázquez con Seixo de desfacer entre os dedos. Ambas as dúas obras contan con referencias culturalistas.

  A Xeración dos 80 consolida a renovación poética e escriben colectivamente unha serie de volumes como De amor e desamor e tamén participan en revistas como Dorna.

• A Xeración dos 90: Transformacións e Temas Sociais

  Inicia transformacións na poesía coas seguintes características:

  • Aparecen temas sociais como o feminismo ou o ecoloxismo.
  • Reducindo o culturalismo.
  • Mestura de xéneros literarios e introdución de elementos artísticos.

• Poesía a partir dos 90: Linguaxe Directa e Voz Feminina

  Os autores a partir dos 90 teñen as seguintes características:

  • Linguaxe sinxela e directa.
  • Temas sociais.
  • Incorporación da muller á poesía: Pilar Pallarés, Yolanda Castaño, María Cebreiro...

  Outros autores son Sechu Sende coa poética da experiencia ou Rafa e Miro Villar.

Teatro Galego Contemporáneo: Liñas Temáticas e Evolución

Existen catro liñas temáticas principais: a crítica (baseada no humor e a sátira), a irónica, a lúdica e a culta (baseadas na técnica do teatro dentro do teatro, o metateatro).

Promocións e Tendencias no Teatro Galego

• Promoción dos 80: Abandono Social e Culturalismo

  Os autores abandonan a temática social abordando novos temas. Son obras cunha vocación culturalista. Emprégase a ironía, a parodia, o humor e o absurdo. Esta promoción conta cunha grande heteroxeneidade temática, utilizando o metateatro.

  Como autores destacan Xesús Pisón (O Panto) ou Anxo Rei (Xogos de damas).

• Promoción dos 90: Comedia e Intertextualidade

  O teatro desta década caracterízase polo predominio da comedia e da intertextualidade, como o Códice Clandestino de Quico Cadaval. Outro autor é Cándido Pazó (O merlo branco).

  Os autores desta xeración danse a coñecer grazas ás mostras de teatro, aos festivais, aos premios e ás novas coleccións. Son autores que pretenden crear obras de fácil representación cunha menor carga simbólica.

  Hoxe desenvólvese un teatro infantil con autores como Paula Carballeira (Boas noites).

• O Teatro no S. XXI: Lúdico, Experimental e Actual

  Téndese a facer un teatro máis lúdico no que predomina o humor para reflexionar sobre temas de actualidade. Tamén é importante o teatro experimental no que se mesturan diversas técnicas.

  Manuel Rivas publica O heroe, estreada por Sarabela Teatro.

  Proliferan compañías de teatro como: Sarabela Teatro, Talía Teatro, Lagarta ou Teatro do Morcego.