Evolución Musical: Da Antigüidade ao Medievo

Enviado por Programa Chuletas y clasificado en Música

Escrito el en español con un tamaño de 8,95 KB

A Música na Antigüidade: Grecia e Roma

Dificultades no Estudo da Música Grega

  • Escaseza de fontes.
  • Poucas partituras conservadas.
  • Escritas en notación alfabética.

Instrumentos Destacados

  • Grecia:
    • Lira (arpa).
    • Aulos (frauta dobre).
  • Roma:
    • Tibia (frauta).
    • Tuba (trompeta recta).

A Importancia da Música na Educación Grega

Os gregos daban un papel fundamental á música na educación debido á teoría do Ethos, que sostiña que a música influía no carácter e na moral das persoas.

Contribución da Música Grega á Música Occidental

A música grega achegou á música occidental:

  • A teoría musical.
  • O vínculo entre poesía e música.
  • O predominio da textura monofónica.

A Oposición Apolo e Dionisio

Esta oposición representa dous principios musicais e estéticos:

  • Apolo: Representa a calma, a orde e a harmonía.
  • Dionisio: Representa o entusiasmo, a sensualidade e a paixón.

O Canto Gregoriano

Características e Orixe

  • Orixe: Do século I ao século VI. O seu esplendor comeza nos séculos XI-XII.
  • Impulso: O Papa San Gregorio Magno deulle nome e axudou a impulsalo, creando a Schola Cantorum.
  • Natureza: É música relixiosa.
  • Idioma: Prosa en latín.
  • Notación: Utilízase a notación cadrada.
  • Textura: Monofónica.
  • Interpretación: A capella (sen acompañamento instrumental).
  • Ritmo: Libre.
  • Función: Embelecer a oración.
  • Intérpretes: Monxes en lugares de culto.

Estilos do Canto Gregoriano

Distínguense tres estilos principais segundo o número de notas por sílaba:

  • Silábico: Unha nota por sílaba.
  • Neumático: Dúas ou tres notas por sílaba.
  • Melismático: Máis de tres notas por sílaba.

Decadencia do Canto Gregoriano

A súa decadencia prodúcese nos séculos XII-XIII, debido principalmente á crecente importancia da música profana e á aparición da polifonía.

Tipos de Notación do Gregoriano

A notación principal é a notación cadrada, que marca a altura e usa o tetragrama. O ritmo é libre. Outro tipo de notación anterior é a notación neumática.

Conceptos Clave do Canto Gregoriano

  • Antifonía: Aclamación que anticipa o salmo.
  • Música Litúrxica: O Canto Gregoriano é música litúrxica porque trata temas relixiosos e cántase en lugares de culto.
  • Estilo Antifonal: Alternancia de dous coros.

A Música Profana Medieval

Nacemento e Desenvolvemento

  • Orixe: Século XI.
  • Condicións para o seu nacemento: Boa situación económica, poucas guerras e a aparición de novas linguas vernáculas.
  • Séculos de maior importancia: XII-XIII.
  • Centros principais: Inglaterra, Alemaña e Italia.

Trobadores e Xograres

  • Trobadores: Compositores de clase social alta.
  • Xograres: Intérpretes de clase baixa.

Denominacións Rexionais dos Trobadores

  • Trobadores: Os de Provenza (sur de Francia).
  • Trobeiros: Os do norte de Francia.
  • Minnesinger: Os de Alemaña.

Comparativa: Canto Gregoriano vs. Lírica Trobadoresca

CaracterísticaCanto GregorianoLírica Trobadoresca
RitmoLibreMarcado ou non
TextoLatínLingua propia / Temas de amor
IntérpreteMonxesXograres
LugaresDe cultoCastelos, rúas

A Música Galego-Portuguesa

Obras Representativas

Dúas obras destacadas con música galego-portuguesa son as Cantigas de Amigo e as Cantigas de Santa María de Afonso X.

Forma das Cantigas

  • Cantigas de Martín Codax: Son cantigas de refrán con forma estrófica.
  • Cantigas de Santa María: Teñen refrán e unha forma AbA.

Influencia na Lírica Galego-Portuguesa

A música profana que máis influíu na lírica galego-portuguesa foi a dos trobadores de Provenza.

Tipos de Cantigas de Santa María

Nas Cantigas de Santa María atopamos dous tipos principais:

  • Cantigas de milagre.
  • Cantigas de loor (alabanza á Virxe).

A Polifonía e as súas Escolas

Nacemento da Polifonía

A polifonía nace no século IX como un intento de embelecer o Canto Gregoriano. É un fito importante porque a partir de aquí a música occidental comezará a utilizar varias voces simultaneamente.

Definición de Canción Polifónica

Unha canción polifónica é unha composición profana con varias voces, onde unha delas é a principal e as outras son voces engadidas.

Documentos e Tratados Clave

  • Códice Calixtino: Data do século XII, atopado na Catedral de Santiago de Compostela. Relacionado coa Escola de San Marcial.
  • Musica Enchiriadis: É un tratado do século IX que trata sobre pezas a dúas voces chamadas organum.

Compositores Destacados por Período

  • Ars Antiqua: Léonin e Pérotin.
  • Ars Nova: Philippe de Vitry e Guillaume de Machaut.

O Motete

O Motete é unha peza polifónica na que todas as voces teñen texto, a miúdo con textos diferentes e en idiomas distintos.

Comparativa: Ars Antiqua vs. Ars Nova

CaracterísticaArs AntiquaArs Nova
SéculoXIIIXIV
Nº de Voces34 ou 5
RitmoModos rítmicosMoi elaborado
Idioma / TemaFrancés e latín / Relixioso e amorosoFrancés (amor) ou latín (relixioso)

Entradas relacionadas: