La España de la Restauración: Sociedad, Cultura y Arte (1875-1931)

-A clase media

Incrementouse ao longo do período, a pesar de que representaba aínda a unha escasa porcentaxe da poboación total. Incluía os agricultores medios, profesionais liberáis e funcionarios./

-A clase baixa

8.A cultura e a arte. Arquitectura e escultura

8.1 A idade de Prata da cultura

A cultura española viviu no primeiro terzo do século XX un período de explendor coñecido cmo idade de Prata.

-As humanidades

Ortega y Gasset e María Zambrano. En historia, sobresaíron Claudio Sánchez Albornoz e Américo Castro.//

-A medicina e a enxeñería

9.A cultura e a arte.A evolución pictórica..9.2 Pablo Ruíz Picasso (1881-1973)

As súas primeiras obras encádranse en dúas etaps, coñecidas pola cor predominante das súsa obras. Na época azul pintou temas tristes, con personaxes alongados e corpos osudos, que mostran sentimentos de pena, dor e soidade. 

Na época rosa, pintou figuras poéticas melancólicas, procedentes en moitos casos do mundo do circo. En 1906-1907 iniciou o Cubismo co cadro As señoritas de Avignon. As súas obras posteriores responden a dúas fases do Cubismo.

-No Cubismo analítico(1907-1911)

os elementos do cadro descompóñense nas súas formas xeométricas básicas, representadas á vez desde varios puntos de vista utilizando unha gama de cores reducida. O cadro resulta case abstracto e é difícil recoñecer os seus elementos./

-No Cubismo sintético(1912-1921)

9.2 Salvador Dalí (1904 -1989)

10 Galicia entre os séculos XIX e XX

10.1 As transformacions sociais e políticas

O sistema caciquil da Restauración

O sistema plítico da Restauración, baseado na rotación dos partidos conservador e liberal e construido sobre o control dos distritos electorais, tivo especial incidencia no mundo rural galego: o cacique erixiase como enlace entre os electores e as familias dominantes; a súa mediación permitía unha repartición de vavores a cambio de votos.

A emigración cara América

Durante o primeiro tercio do século a emigración eafectou a amplos colecctivos da sociedade galega, sobre todo mozos entre 18 e 25 anos. As posibilidades que ofrecía unha América prospera, especialmente Buenos Aires, animou tanto aos que querián fuxir da pobreza como os que aspiraban a ampliar o patrimonio familiar.Foi nan súa estacia en América, a través da participación en asiciacións promovidas polos galegos mais cultos, cando moitos emigrados tomaron conciencia política dos atrancos que había para o desenvolvemnto de Galicia. Cando retornaron contribuiron a transformación de Galicia, consolidando nas suas parroquias asociacións, escolás e servizos que poñián en cuestión o sistema caciquil.

O Agrarismo:

Foi un movemto de labregos organizado en sociedades agrarias a fins do século XX. Os obectivos do agrarismo eran a loita contra o sistema foral e contra o caciquismo, ademási de promover a renovación técnica e a comercialización do sector agrario e gandeiro galego.//O nacionalismo:
En 1916 organizáronse as Irmandades da Fala como xerme do nacionalismo galego.Consideraban que Galicia cumpría as condicións para constituirse en nacionalidade e propugnaban un sistema federal para a Península no que se integrase Portugal.

Nas eleccións da II República, parte dos membros das Irmandades da Fala sumouse ao proxecto republicano e federalista da ORGA, que obtivo un grande éxito electoral. Ese mesmo 1931 creose o Partido Galeguista, que tiña como referente a constitución dun estatuto de autonomía para Galicia.Este proceso iniciouse en 1936, tras o triunfo da fronte popular e recibiu apoio de moitas organizacións republicanas, pero quedou paralizado polo alzamento militar e comezo da Guerra Civil.

10.2 A arte galega entre os séculos XIX e XX

As cicades portuarias como A Coruña e Vigo, erriquecidas co comercio ultramarino, experimentaron un importante crecemento. A burguésía local contruíu nos ensanches residencias que imitaban as de Viena ou París, de estilo modernista. Os artistas locais decoraron as achadas e os portáis con motivos vexetais, girnaldas e cintas colgantes e suxeitaron balcóns e galerías con ferro de fundición.

Os cambios nas artes pláticas de Europa e España tamén tiveron a súa manifestación nas vangardas galegas, con dferentes propostas: Seoane practicou o Cubismo, Souto, Maside e Laxeiro o expresionismo; e Colmeiro a abstración e a tradición. En escultura destacou Asorey.