Erosketa, Hornikuntza eta Hautaketa Prozesuak: Osasun Sektoreko Lanpostuak

Enviado por Chuletator online y clasificado en Economía

Escrito el en vasco con un tamaño de 7,26 KB

Erosketa Prozesua

1. Aurretiazko Eragiketak:

  • Beharren ezagutza zehatza.
  • Behar horiek zein baldintzatan bete behar diren zehaztu.

2. Prestaketa:

  • Merkatuaren ikerketa.
  • Hornitzaileen aurreselekzioa.
  • Eskaintzak eskatzea.

3. Gauzatzea:

  • Eskaintzak aztertzea eta alderatzea.
  • Eskaintzaileekin negoziatzea.
  • Hornitzailea aukeratzea.
  • Eskaera egitea.

4. Jarraipena:

  • Merkatuaren ikerketa.
  • Hornitzaileen aurreselekzioa.
  • Eskaintzak eskatzea.

Hornikuntza Prozesua eta Baldintzak

Osasun zentroek hainbat artikulu behar dituzte beren funtzioak bete ahal izateko. Beraz, bai artikulu horien hornikuntza, bai premiazkoa bada, une oro bermatuta egon behar dute. Horretarako, beharrezkoa da zentroko langileak epe batzuk kontuan hartuta antolatzea.

Hornikuntzarako, baldintza hauek bete behar dira:

  • Beharren kalkulua izatea: Gutxi gorabehera, ospitaleek denbora jakin batean behar dituzten produktuen zifrak ezagut ditzakete.
  • Produktuak erostea: Esleitu zaion aurrekontuarekin.
  • Eskaerak egitea: Horiek ekoizteaz arduratzen diren enpresei, farmazialari gisa.
  • Biltegiratzea izatea: Erositako produktuak egoera onean mantentzeko beharrezko baldintzak betetzen dituena.
  • Banaketa: Enpresa pribatuek edo publikoek egin dezakete. Langileak arduratzen dira produktua zentroraino eramateaz.

Enplegu Publikoa eta Pribatua

Enplegu Publikoa: Gizarte kapitalistetan, enplegua bitarteko bat da, eta, horren bidez, gizabanakoak diru-sarrerak lortzen ditu, bizirauteko aukera ematen diotenak. Horrela, langileak soldata edo ordainsari ekonomikoa jasotzen du jarduera jakin batean emandako denbora konpentsatzeko.

Enplegu Pribatua: Enplegu pribatuaz ari garenean, enpresa pribatuek sortutakoaz ari gara. Enpresa pribatuen barruan, giza baliabideen saila arduratzen da langileekin lotutako kudeaketa guztiak izapidetzeaz (kontratatzea, kaleratzea, lanpostuetarako subjektuak ikastea). Enpresaren tamainaren arabera, sail hori txikiagoa edo handiagoa izan daiteke. Zuzendariak elkarrekin ari dira lanean sail honekin.

Eskuarki, arlotan banatzen da (administrazioa eta kudeaketa, kontratazioa, hautaketa eta abar). Jakina, enpresa bakoitzean sail honek desberdin funtzionatzen du.

Hautaketa Prozesua

Aurrehautaketa: Enpresak planteatzen dituen baldintzak betetzen ez dituzten hautagaiak hautaketa prozesutik kentzeko, enpresak hainbat mekanismo erabiltzen ditu. Ezagunena curriculum vitaea da, non norbanakoaren prestakuntzari edo esperientziari buruzko alderdiak zehazten diren. Horrela, aurrehautaketan lehenengo bahea egiten da, hautagai kopurua murrizteko aukera ematen duena. Horregatik, lan nekeza eta batzuetan zaila da, lanposturako egokiak diren hautagaiak kanporatuta gera baitaitezke.

Probak Egitea: Aurrehautaketa gainditu ondoren, hautagai guztiak baldintza berdinetan daude. Horregatik, beharrezkoa da beste tresna batzuetara jotzea, subjektu bakoitzaren ezaugarri indibidualak baloratu ahal izateko. Horien artean dago atariko elkarrizketa, enpresari hautagaiarekin hasierako harremana izateko aukera ematen diona, edo probak. Askotariko gaiak eta zailtasunak izan ditzakete (testa, proba fisikoak, lanpostuarekin lotutako gatazkak gainditzea).

Elkarrizketak

Enpresak lanposturako hautagai direnen artean egokienak hautatzea lortu ondoren, elkarrizketa pertsonalak egiteko unea da. Bilera horiei esker, enpresek lehendik duten informazioa berretsi ahal izango dute, eta zuzenean jakin ahal izango dute langileek zer jarrera duten egin behar dituzten lanei dagokienez (soldata, ordutegia, zereginak, ezagutzak eta abar). Elkarrizketak mota askotakoak izan daitezke. Jarraian, ezagunenetako batzuk nabarmenduko ditugu:

  • Banakakoak: Modu pertsonalean.
  • Taldean: Pertsona batzuk aldi berean elkarrizketatzen dira. Elkarrizketatzaileei denbora aurrezteko aukera ematen die.
  • Panelean: Alderantzizko talde-elkarrizketa bat da. Ikuskatzaile askok zalantzan jartzen dute elkarrizketatua.
  • Egituratuak: Gidoi bat aldez aurretik itundu da eta zehatz-mehatz aztertu da; beraz, hitzartutako galderei jarraitzen zaie beti.
  • Egituratu gabeak: Bat-batekoak dira. Elkarrizketatzaileak badaki galderak nora bideratu.

Azken Fasea

Enpresek, aurreko faseetan bildutako datu guztiekin, erabaki bat hartu eta etorkizuneko langileak hautatu behar dituzte. Enpresa batzuek azterketa medikoak egiten dituzte, eta hautatuek gainditu egin behar dituzte. Edonola ere, normalena da kontratua bertan behera uzteko probaldia egotea, bai eta egokitzapen fasea ere. Enpresak zehazten ditu epeak kasu bakoitzean, legezko muga batekin, eta laburtasunaren alde egiten da.

Osasun Sektoreko Lanpostuak

Osasun sektorea sektore zabala da, eta enplegu asko eta desberdinak biltzen ditu. Aurretik ikusi ditugun kategorien arabera, talde batzuk bereiz ditzakegu:

A Taldea (A1)

  • Fakultatibo sanitarioak: Osasun arloko espezialistak. Fisikariak, farmazialariak, espezialistak, medikuak (onarpenekoak, dokumentaziokoak, familiako titularrak edo medikuak), psikologoak edo kimikoak talde horretan egongo lirateke.
  • Fakultatibo ez-sanitarioak: Sektore sanitarioan lan egin arren, prestakuntza sanitariorik jaso ez duten lanbide guztiak, beste jardun eremu bat baitute. Horien artean, dokumentalistak, administrariak, sistema-analistak edo ingeniariak daude.

B Taldea (A2)

  • Osasun diplomadun espezialistak: Erizainak, osasun mentalean espezialistak diren erizainak edo emaginak.
  • Diplomatu ez-sanitarioak: Gizarte-langileak, laneko arriskuen prebentzioko teknikariak, aplikazioen analistak eta abar sartuko lirateke hemen.
  • Espezialistak ez diren osasun diplomadunak: Fisioterapeutak, logopedak, nutrizionistak edo terapeutak talde horretan egongo lirateke.

C Taldea (C1)

  • Teknikari espezialista sanitarioak (asistentzialak): Dietetikako eta nutrizionistak, osasun dokumentazioko administrariak, erradiodiagnostikokoak edo erradioterapiakoak, besteak beste, talde horretan egongo lirateke.
  • Teknikari espezialista ez-sanitarioak (administrariak): Administrariak eta informatikoak.

D Taldea (C2)

  • Teknikari laguntzaile sanitarioak (auxiliarrak): Erizaintzako laguntzaileak, farmaziakoak, osasun larrialdietakoak, gidariak edo teleoperadoreak.
  • Teknikari laguntzaile ez-sanitarioak (auxiliarrak): Administrari laguntzaileak, igeltseroak, mantentze-lanen arduradunak, zurginak, berogailu-teknikariak, sukaldariak, iturginak eta abar.
E Taldea

Talde honetan zerbitzuetako langileak sartzen dira, zerbitzu laguntzaileak (peoiak, garbitzaileak eta abar) eta zelariak eta mendekoak barne.

Dokumentu Mota
  • Negoziagarriak: Eskudiru bihurtzen direnak edo ordainketa promesa bat adierazten dutenak dira (txekea, kanbio-letra).
  • Negoziaezinak: Transakzio baten euskarri dira, eta informazioa ematen dute (faktura, ordainagiria).

Entradas relacionadas: