Egitura Sinbolikoa eta Erreprodukzio Kulturala: Gizarteratze Prozesuak

Enviado por Chuletator online y clasificado en Psicología y Sociología

Escrito el en vasco con un tamaño de 3,45 KB

Egitura Sinbolikoa eta Erreprodukzio Kulturala

Gizarteratzearen Bi Forma Nagusiak

Gizarteratzearen bi forma nagusiak aspektu sozial makro (egiturazkoa) eta mikro (indibiduala) dira. Egitura sinbolikoak eta adopzio sinbolikoak, besteak beste, gizartearen erreprodukzioa eta gizabanakoek soziala nola integratzen duten ziurtatzen dutela esan daiteke.

Erreprodukzio Sozialetik Kulturara

Erreprodukzio Soziala

Erreprodukzio soziala pertsonen bizitza soziala berritzea eta sustatzea da, gizabanako berri bakoitzarekin. Egitura politikoan eta sinbolikoan aurkitzen da.

Erreprodukzio Kulturala

Erreprodukzio kulturala inplikatutako prozesu sozialen bidez bideratzen da: sozializazio, hezkuntza eta informazio mekanismoen bidez. Hiru prozesu hauek mekanismo persuasiboak dira.

Pertsuasioa eta Integrazio Kulturalaren Egiturak

Integrazio kulturalaren egiturak makroegiturak dira: demografia, ekonomia, politika eta kultura. Kultura barneratu eta transmititu egiten da multzo sinbolikoen bidez, zeinei esanahi bat ematen zaien. Gizabanako sozialak konfiguratzea sistema kulturalaren funtzio persuasiboa ere bada.

Persuasio hau osoa izateko bi baldintza bete behar dira:

  1. Instituzio hauek gizabanakoei heltzea (sozializatzeko).
  2. Egitura guztiarekin (lau makroegiturekin) erlazioa izatea.

Gure gizartearen egiturak ekintza loteslea eskatzen du merkatuaren funtzionamendurako eta mantentzerako, sistema politikoaren funtzionamendurako, biztanleriaren eta lanaren egitura barneko hierarkien interkonexioa eta jarraipenerako, eta bizitza sozialaren garapenerako, gizabanakoaren ikuspegitik.

Balio Aldaketak: Gizarte Postmateriala

Bigarren Mundu Gerraren Osteko Aldaketak

Bigarren Mundu Gerraren (BMG) ostean, gizartean aldaketa kultural bat gertatzen da, non gizakiek balioa kentzen zieten gauza materialei, bizitza kalitateari garrantzia emanez. Hau da Gizarte Postmateriala. Hau testuinguru sozial, politiko eta historikoei esker gertatu zen (hezkuntza gizarte gehienarentzat, garapen ekonomikoa, etab.).

Belaunaldi Berrien Desirak

Belaunaldi berrien desirak honako hauek dira:

  • Gizabanakoan zentratutako gizartea.
  • Herritarren zuzeneko kontrola sustatzen duen gizartea.
  • Ideiak, baloreak eta bizitza forma ezberdinak manifestatu ahal izateko eskubidea.
  • Egoera harmoniko eta orekatu batean bizitzea.

Kultura Aurreratua eta Dimentsio Kontraesankorrak

Pertsonak gero eta identitate markatuagoa dute edozein komunitate edo taldetik kanpo; hau da, gero eta nortasun moral, sozial eta politiko handiagoa dute gizabanakoek. Eta hauek dira erabakitzen dutenak norekin elkartu eta norekin ez.

Esperientzia zuzenari balio handiagoa ematen zaio, eta gure bizitza gehiago planifikatzen hasten gara. Hizkuntza metaforikoak ezagutza adierazteko balio du. Hainbat datu modu eraginkor eta sinplean transmititzeko erabiltzen da. Matematika, aldiz, ezagutza eta erantzun estriktuak lortzeko erabiltzen da.

Erlatibismoaren ustez, ezin dugu existentziarekin zerikusia duen ezer sinetsi, ezta munduaren baieztapenak ere. Zientzia naturalak perfekziora heltzen dira. Gure kulturarekin paraleloan, ezagutzaren forma zientifikoak erlatibizatzen dira.

Postmodernitatea

Garai Honetako Ikurrak eta Sentsibilitatea

Postmodernitatea une historiko bat da, baita korronte estetiko bat eta forma soziokultural bat ere.

Entradas relacionadas: