Desmemoria das novas xeracións e a catástrofe do Prestige

Pregunta 1

1.1 A desmemoria das novas xeracións, que provoca non aprender dos erros do pasado.

1.2 O texto fálanos da catástrofe do Prestige a cal Luís, o protagonista, non recorda porque tiña tan só tres anos. Agora acude a presentación dunha nova peza teatral documental que po enriba da mesa o caso do Prestige. Finalmente, este laméntase pola desmemoria de todo o ocurrido debido a que non foi repetido as veces suficientes o que provoca a desmemoria das novas xeracións.

1.3 Viscosa: refírese a unha conversación pegañenta, e en algúns casos podería referírse a unha conversa repelente.

Burocracia: conxunto de persoas que realizan esa actividade, neste caso, conxunto de persoas que xeraron o caso.

Loito nacional: día que se lle atribúe a unha actividade para conmemorala, neste caso o texto dinos que non se lle atribuíu ningún día a catástrofe do Prestige.

Slogan: frase breve con certa orixinalidade e característica, usado normalmente na propaganda.

Pregunta 2

3.1.Dezanove: determinante numeral anos: substantivo

despois: adverbio teño: verbo

a: artigo, determinado sensación: substantivo

de: preposición que: conxunción

a: artigo determinado memoria: substantivo

catástrofe: substantivo borrada: participio

foi: verbo da: contracción preposición (de) + artigo

3.2.fonema vocálico medio-aberto: dezanove, fóra e tamén fonema vocálico medio-pechado: aparecer e fondo

3.3. Catástrofe:

C: /K/ oclusiva, velar, xorda

a: /a/ aberto, central

t: /t/ oclusivo, linguo dental, xorda

á: /a/ aberto, central

s: /s/ fricativo, inter dental, xorda

t: /t/ oclusivo, linguo dental, xorda

r: /ɾ/ vibrante simple, alveolar, sonoro

o: /o/ semipechado, medio, posterior ou velar

f: /f/ fricativo, labio dental, xorda

e: /e/ semipechado, medio, anterior ou palatal

Documental:

d: /d/ oclusivo, linguo dental, sonoro

o: /o/ semipechado, medio, posterior ou velar

c: /K/ oclusiva, velar, xorda

u: /u/ pechado, posterior

m: /m/ nasal, bilabial, sonoro

e: /e/ semipechado, medio, anterior ou palatal

n: /n/ nasal, alveolar, sonoro

t: /t/ oclusivo, linguo dental, xorda

a: /a/ aberto, central

l: /l/ lateral, alveolar, sonoro

Unha:

u: /u/ pechado, posterior

nh: /ɳ/ nasal, velar, sonora a: /a/ aberto, central

3.3 Pequeniño: pequen: lexema iño: m.d. sufixo

Cústalle: Cúst: lexema lle: pronome personal átono

a: morfema dependente flexivo, v.t

Ninguén: lexema

Documental: docu: m.d. prefixo ment: lexema al: m.d. sufixo

Agónicos: agóni: lexema c: m.d. interfixo o: m.f. xénero s: m.f. número

Pregunta 4

Pertence ao bloque oriental, que comprende os falares do chamado galego exterior e o leste de Lugo e Ourense. Trazos comúns á maioría destes falares son os seguintes:

- Plural en –is para os nomes terminados en –n no singular: cais, ladrois, beis…

- Plural –is en nomes agudos rematados en –l: animais, caracois.

- Distinción –ao / -á coma no bloque central.

- Terminación –in en camín, padrín, agás nos falares do leste de Ourense e oeste de Zamora, onde teñen a forma –iño, común no resto de Galicia.

- Formas baxo, caxa, faxa, no canto de baixo, caixa, faixa.

- Formas verbais colliche(s), vendiche(s), coma no bloque central, pero cantais, cantabais, etc., fronte a cantades, cantabades, etc., da maioría dos falares galegos.

- Ditongo –oi- en noite, coiro e –ui- en muito, truita, escuita. -Conservación do u, en palabras como cuatro, cuando, guardar, guadaña. Este último trazo penetra amplamente no bloque central. No bloque oriental pódense delimitar catro áreas de desigual extensión xeográfica: área asturiana, ancaresa, zamorana, oriental central e estremeña.