Análisis Sintáctico de Oraciones Subordinadas en Latín
Enviado por Chuletator online y clasificado en Latín
Escrito el en español con un tamaño de 6,43 KB
1. Oraciones Subordinadas Sustantivas
1.1. Introducidas por ut o ne
-(Ut Hostius cecidit), confestim Romana acies inclinatur.
Conjunción subordinante + nom.sg.suj. + pret.perf.ind. + adv.t. + nom.sg. suj. + pres.ind.pas.
Cuando Hostio cayó, inmediatamente la columna romana es doblegada.
- Pompeius suis praedixerat [ut Caesaris impetum exciperent].
nom.sg. suj. + dat.pl. CI + plusc.ind. + Conjunción subordinante + gen.pl. CN + ac.sg. CD + pret.imperf.subj.
Pompeyo había ordenado a los suyos que sostuvieran el ataque de los enemigos.
- Sol efficit [ut omnia floreant].
nom.sg. suj. + pres.ind.act. + Conjunción subordinante + nom.pl. suj. + pres.subj.
El sol hace que todas las cosas florezcan.
- Vereor [ut satis diligenter actum sit].
pres.ind. + Conjunción subordinante + adv. + adv. + pret.perf.subj.pas.
Temo que no se haya actuado con bastante diligencia.
- Milites pugnant [ut suam patriam defendant].
nom.pl. suj. + pres.ind. + Conjunción subordinante + ac.sg. CD + pres. subj. act.
Los soldados luchan para defender su patria.
1.2. Introducidas por un infinitivo
- (Ut rationem nullam Plato afferret), tamen ipsa auctoritate me frangeret.
Conjunción concesiva + ac.sg. CD + nom.sg. suj. + pret.imperf.subj. + correlac. + abl.sg.CC + ac.sg. CD + pret.imperf.subj.
Aunque Platón no presentara ninguna razón, sin embargo me derrotaría con su propia autoridad.
- Tanta vis probitas est, (ut eam etiam in hoste diligamus).
nom.sg. atrib. + nom.sg. suj. + pres. ind. + Conjunción subordinante + ac.sg.CD + adv. + abl. CC + pres.subj.act.
Es una fuerza tan grande la honradez que incluso en un enemigo la apreciamos.
2. Oraciones Subordinadas Adverbiales
2.1. Oraciones Subordinadas Temporales
2.1.1. Introducidas por cum con indicativo
- Galli, (ut supra memoravimus), equitatum, qui nondum redierat, exspectabant.
nom.pl. suj. + Conjunción subordinante modal-comparat. + adv. + pret.perf.ind. + ac.sg. CD + nom.sg.suj. + adv. + pret.plusc.ind. + pret.imperf.ind.
Los galos, según hemos mencionado antes, esperaban la caballería que todavía no había regresado.
- Consul timebat [ne Galli, (priusquam auxilia venirent), impetum facerent].
nom.sg.suj. + pret.imperf.ind. + conj.compl. + nom.pl.suj. + conj.temp. + nom.pl. suj. + pret.imperf.subj. + ac.sg.CD + pret.imperf.subj.
El cónsul temía que los galos hicieran un ataque antes de que llegaran los refuerzos.
- Accidit [ut hostes iam maiores copias haberent].
pret.perf.ind. + Conjunción subordinante + nom.pl.suj. + adv.t. + ac.pl. CD + pret.imperf.subj.
Sucedió que los enemigos ya tenía tropas más numerosas.
2.1.2. Introducidas por cum con subjuntivo
- Caesar statuit [ut equites proficiscerentur].
nom.sg.suj + pret.perf.ind.act. + Conjunción subordinante + nom.pl. suj. + pret.imperf.subj.
César decidió que los jinetes se marcharan.
- Helvetii a Caesare postulaverunt [ut sibi iter per provinciam daret].
nom.pl. suj. + abl.sg. CC + pret.perf.ind.act. + Conjunción subordinante + dat.sg.CI + ac.sg.CD + ac.sg. CCL + pret.imperf.subj.act.
Los helvecios pidieron de César que les diera paso por la provincia.
- (Cum pater tuus advenit), puer cum eo loqui coepit.
Conjunción subordinante + nom. sg. suj. + pret.perf. + nom.sg. suj. + abl.sg. CCC + inf.pres.CD.
Cuando tu padre llegó, el niño comenzó a hablar con él.
- (Cum hostes imparatos videret), in eos impetum fecit.
Conjunción subordinante + ac.pl.CD + ac.pl. predicat. + pret.imperf.subj. + ac.pl. CC + ac.sg. CD.
Habiendo visto desprevenidos a los enemigos, hizo un ataque contra ellos.
- (Cum omnia eis deessent), obsidionem tamen fortiter tulerunt.
Conjunción subordinante + nom.pl. suj. + dat.pl.CI + ac. sg. CD + correl. + Adv.
Aunque les faltaban todas las cosas, sin embargo soportaron con valentía el asedio.
- Consul, (cum oppidum oppugnaret), telo vulneratus est.
nom.sg.suj. + conj.hist. + ac.sg. CD + abl.sg.compl.ag.
El cónsul, atacando la ciudad, fue herido por una flecha.
- (Cum haec Caesari nuntiarentur), copias e castris sibi educendas esse putavit.
Conjunción subordinante + nom.pl.suj. + dat.sg.CI + ac.pl.suj. + abl.pl. CCL + dat.sg.compl.ag. + inf.fut.pas.CD + NO.
Siendo anunciadas estas cosas a César, pensó que las tropas debían ser sacadas del campamento por él.
- (Cum vita sine amicis metus plena sit), amicitias quaerere debemus.
Conjunción subordinante + nom.sg. suj. + abl.pl. CC + gen.sg.rég. + nom.sg.atrib. + pres.subj. + ac.pl. CD + inf.pres.act.CD + pres.ind.
Puesto que la vida sin amigos está llena de temor, debemos buscar las amistades.
- (Cum [quod acciderat] nescirent), nihil dicere potuerunt.
Conjunción subordinante + nom.sg. suj. + NO. + NO. + ac.sg. CD + inf.pres.act.CD + NO.
Puesto que no sabían lo que había sucedido, nada pudieron decir.
3. Oraciones Subordinadas de Infinitivo
- Thales dixit [aquam esse initium omnium rerum].
nom. Suj + NO. + ac. suj. del inf. + inf.pres. CD + ac. atributo + gen. CN.
Tales dijo QUE el agua era el inicio de todas las cosas.
- Constat [ad salutem civium inventas esse leges].
pres. ind. + ac. CC + gen. CN + inf.perf.pas Suj. + ac. suj. inf.
Consta QUE para la salvación de los ciudadanos han sido inventadas las leyes.
- Omnes sciebant [Romanos Carthaginem, Hannibalis urbem, delevisse].
nom. suj. + pret.imperf. + ac. suj. del inf. + ac. CD + gen. CN + ac. + inf.perf.act CD.
Todos sabían QUE los romanos Cartago, de Aníbal la ciudad, habían destruido.