Fisica 2 bachiller

Enviado por igor y clasificado en Física

Escrito el en vasco con un tamaño de 8,6 KB

Kleper-en legeak:J.Kleper izeneko astronomo alemanak higidura planetarioaren legeak ondoriaztu zituen.Tycho Brahe izeneko astronomoa daniarrak eginiko behaketa astronomikoetatik abiatuz1.legeaplaneta guztiak orbita eliptikoetan higitzen dira eta eguzkia elipsearen fokuetako batean dago kokatuta.2.legea:planeta eta eguzkia lotzen dituen lerro zuzenak azalera berdinak zapaltzen ditu denbora-tarte berdinetan3.legea: Planetaren higiduraren periodoaren karratua planetatik eguzkirako batazbesteko distantziaren zuzenki proportzionala da. Biraketa-periodoaren eta orbitaren erradicaren arteko erlazioa lartzeko ordezkatuko dugu v-ren adierazpidea T-ren adierazpidean. Lege honi esker planeten masa kalkulatu desakegu, planetek satelitearen bat izanez gero eta satelitrearen biraketa-periodoa eta erradio orbitala ezagutuz gero.

Lupa: lente konbergente bat da, objetua berez duena baino tamaina handiagoaz ikustea ahalbidetzen duena. Tamaina txikiko objektu bat zehaztasunez ikusi nahi badugu, normalean hurbildu egiten dugu begirantz, erretinan eratutako irudia handiagoa izan dadin. Nolanahi dela, puntu hurbilaren existentziak mugatu egiten du objetua nitidotasunez ikusteko ahalmena. Lupa: honen bidez objektua puntu hurbila baino hurbilago koka dezakegu. A1B1 objetua F1 fokuaren eta lentearen artean kokatzen bada, A2B2 irudia lortuko da, birtuala dena, zutik dagoena eta objektua baino handiagoa dena: objetua ikusteko, begia lentearen atzekaldeko aurpegitik hurbil jarri behar da. Luparen emendio angeluarra honako bi objetua lupaz ikustean dagokion angelu-bisuala,φ, eta bestetik, objektua puntu hurbilean jarriz luparik gabe ikustean dagokion angelu bisuala, φo. objektua F1 fokoan kokatzen bada, irudia infinituan eratzen da eta begia lasaiturik dago, hots, egokitzapenaren premiarik gabe. Honela:

Aa= φ/φo=0,25/f

Giza begia: begien helburua objektuen irudi estigmatikoak eta akatsik gabekoak sortzea da. Begiaren forma esferikoa da gutxi gora behera, eta ikusmen eremu zabala dute, 180º-koa; fokapena oso bizkor aldatzeko gai dira-horrala objektu hurbil eta urrunak ikusteko egokituz- eta bereizmen-ahalmen handia dute. Objetuei dagokienez ikusten dugun tamaina, erretinan eraturiko irudiaren tamainaren araberakoa da: objetua zenbat eta hurbilago egon, irudia handiago a izango da eta zenbat eta urrunago egon, irudia haimbat eta txikiagoa. Gure begia ondoko elementuez osaturiko sistema optiko modura har daiteke: dioptrio esferiko bat, kornea izenekoa, eta lente bat, kristalinoa. Normalean, infinituan fokaturik dago; horregaitik, infinitua urruneko puntua dela esan ohi dugu. Objektu hurbil batean fokatzeko, muskulu ziliarrak uzkurtu egiten dira, era horretan kristalinoaren forma aldaraziz, esferikoago bihurtuz, eta distantzia fokala eta kurbadura-erradioa txikiagotuz.

Begiaren akatsak eta horien zuzenketa: miopia: urruneko puntua ez dago infinituan, kornearen kurbadura handiegia delako edo begia luzeegia delako agertzen da. Beraz irudia ez da erretinan jartzen baizik eta aurrerago. Lente dibergentea behar da miopia zuzentzeko, lente horietan errefraktatzean, izpiak ardatz nagusitik urruntzen dira eta erretinan fokatzen dira. Hipermetropia: hurbileko objektuak ikusteko zailtasuna hurbileko puntua behar den baino urrunago dagoelako. Kornea lauegia delako edo begia laburregia delako ematen da. Irudia erretinaren atzekaldean ematen da. Lente konbergente baten bidez zuzentzen da.



materiaren portaera eremu magn→ •materia atomoz osatuta (protoi-elekt): elektroiak mugimenduan: eremu magnetikoa sortu. • atomoak: dipolo magnetiko txikia. Hauek gehienetan zorizko norabidean kokatua (efektua deusestatu) Bkan= 0 ez dago norabide komunik, gorputzek ez sortu eremu magnetikoak. • materialari eremu magnetiko bat aplikatzean (guztiek ez erantzun horri) eremuaren norabidea orientatzeko joera// super eroaleak: Tª osoa baxuetan (-200) barneko erresistentzia elektrikoa nulua. Substantzia dimagnetiko perfektua (μr = 0)./ subst. Diamagnetikoak: imanek oso motel aldarazi; merkurio, zilarra, ura , kobrea μ < 1 ,="" bbar="">< bkan="" (dipoloaren="" parte="" bat="" kanpoko="" eremu="" magnetikoaren="" noranzko="" berean="" orientatu)/="" subst.="" paramagnetikoak:="" imanek="" oso="" motel="" erakarri;="" oxigeno="" likidoa,="" aluminioa,="" platinoa="" μ=""> 1 ,  Bbar > Bkan (dipoloaren parte bat kanpoko eremu magnetikoaren noranzko berean orientatu)/ subst Ferromagnetikoak: barruan dipolo atomiko denak norabide berean orientaturik dauden eskualdea ( barruti magnetikoak) imanak oso erraz erakarri, erraz imantatu ahal. Faraday→ lehenengo izan zen magnetismoa korronte elektrikoa iduzitzen, agerian utzi e. elektrikoaren eta e. magnetikoaren erlazioa. 1saiak → materiala: hari eroalez eginiko bobina, imana eta galvanometro/ prozedura: harialren muturrak galvanometroari konktatu, imana sartu eta ateratzean sorturiko korronte induzitua neurtzeko./ emaitzak: • imana harilera hurbiltzean, korronte induzitua agertzen da higitzen den bitartean • imana urruntzean, alderantzikatu egiten da korronte induzituaren noranzkoa •harila eta imanageldi egonez gero, ez da ez dago korronterik induzitzen// 2saiak→ materiala: burdinazko haga, 2haril, bateria 1, galvanometro, etengailua/ Prozedura: 2harila burdinazko hagan kiribilduko dugu,1. harila bateriara knktatu eta 2.galvanometrora,  korrontea pasatzean korronte induzitua sortu./ emaitzak: •etengailua konktatzean, korronte elektrikoa induzitzen  da 2. harilean. 2hariletako korronteek elkarren aurkako noranzkoa dituzte, • etengailua deskonektatzean, beste korronte elektriko bat induzitzen da 2. harilean. Kasu horretan induzituriko korronteak aurreko kasukoaren alderantzizko noranzkoa du.• Lehenengo harilek korront-I handiagotuz edo txikituz doanean induzitzen da korronte elektrikoa 2. harile, kte denean , ez da korronte induzitzn. horrek frogat zirkuit. induzit. korront. eremu mag. aldakorraren ondorioa

Formulas:  eremu magnetikoa:dB: µ◦/4π * (Idl x U)/ r ²;  ∫c B ∙ dl= mu 0 Ic ; B= µ◦I/2π ; B= µ◦I/2π a ; B= µ◦IN/l  ; F = q (V x B) ; dF = I ( dl x B) ; F/l = B= µ◦I1 I2/ 2π d ;

F= evB ; F= IlB sinα ; Masa-espektrometroa: ½ mv ²= q ΛV ; R= mv/qB ;m/q = BR/v ; m/q = R²B² / 2ΛV ; Ziklotroia: T= 2 π m / qB ; f= 1 / T ; f = qB / 2 π m ;vmax= qBR/ m

Argia: E= Eo sin 2π (t/T – x/λ) = Eo sin (ωt- kx);B= Bo sin 2π (t/T – x/λ) = Bo sin (ωt- kx);

E/B=c ; λ = cT ; λ = c/f ; k= 2π/ λ ; ω = 2πf ; ωT= 2π ; n = c/v ; n1 sin e = n2 sin r ; Yargia= λLn/d ; Yiluna= λL(2n+1)/2d ; sinα = nλ/d ; tg e = n ; Optika: dioptrio esferiokoa: n2/s2 – n1/s1= n2-n1/r; f2= r n2/ n2-n1 ; f1= -r n1/n2-n1; f1/f2 = - n1/n2 ; f2/s2 + f1/s1=1; Al=y2/y1= s2n1/s1n2; Aa= s1/s2; dioptrio laua: n2/s2 – n1/s1=0 ; f1=f2= infinitu; ispilu esferikoa: 1/s2 + 1/s1 = 2/r; 1/s2 + 1/s1 = 1/f; f2 = f1 = 2/r = f ;

Al = - s2/s1; Aa = -1/Al = s1/s2; lenteak: 1/s2 - 1/s1 = (n-1) (1/r1 - 1/r2); 1/f2 = (n-1) (1/r1 - 1/r2)= 1/s2 - 1/s1; f1=-f2; Al= y2/y1 = s2/s1; Al = Al1 * Al2; P=1/f2;eremu grabitatorioa: F= -Gm1m2/r²; g= -GM/r²; Ep= -GMm/r; V= -GM/r; W= m (Va-Vb); F=mg; Ep=mV; Higidura harmoniko simplea: x= Asin (ωt + φo);v=Aωcos (ωt + φo);v=ω erro(A²-x²) ; a=-Aω²(ωt + φo); a= -ω²x; T=2π/ω; f=ω/2π; F=ma; F=-mω²x;F=-Kx; K=mω²;T=2π erro(m/k);Ez= ½ mv²; Ep= ½ Kx²; E= ½ KA²; a max = Aω²; v max= Aω; T=2π erro(L/g); ω = erro(g/L); Ep=mg(L-Lcosα);Ep=mgh; h=L-Lcosα;A=L*α;Uhin igidura: V=λ/T; f=1/T; v=λf; k= 2π/ λ; ω=2π/T; y(t,x)= Asin(ωt + Kx +φo); Uhin fenomenoak:yr= Ar sin(ωt-k (R´ + R)/2); Ar= 2Acos (k (R´ + R)/2);interferentzia eraikitzailea: r´- r =nλ,n osoa: interferentzia deusestatzailea: r´-r= (2n + 1) λ/2, n osoa denean;

Entradas relacionadas: