Vocabulario Esencial de Xeografía Física e Vexetación

Enviado por Chuletator online y clasificado en Otras lenguas extranjeras

Escrito el en español con un tamaño de 4,58 KB

Glosario de Termos Xeográficos e Ambientais

A continuación preséntase unha colección de termos fundamentais en xeografía física, vexetación e xeoloxía, coas súas definicións precisas:

Landa

Formacións vexetais nas que destaca a familia das ericáceas (carqueixa) e das leguminosas (xesta e toxo) e que se localiza sobre solos húmidos e non traballados. Débese á tala de masas arbóreas.

Laurisilva

Paisaxe vexetal, tamén chamada de selva temperada ou bosque laurifolio. Trátase dun tipo de bosque nuboso subtropical ou selva alta, propio de lugares húmidos, cálidos, e con leves xeadas ou sen elas, con grandes árbores e lianas cuxas follas se parecen ás do loureiro, do que toma o nome. En España é propia das Illas Canarias.

Litosfera

Codia terrestre formada por placas en continuo movemento, responsables dunha parte das modificacións na superficie terrestre.

Maquis

Matorreira baixa de arbustos e matas aromáticas propios do Clima Mediterráneo e que medra sobre solos silíceos. É froito da degradación por tala de antigos aciñais.

Marisma

Terreo lixeiramente deprimido con respecto ao nivel do mar que resulta asolagado pola subida da marea. Ex: marismas do Guadalquivir.

Meseta

Superficie chan de importante extensión elevada con respecto ao nivel do mar. Pode atoparse lixeiramente basculada ou ser horizontal.

Paisaxe

Calquera área da superficie terrestre produto da interacción dos diferentes factores presentes nela (bióticos, abióticos e antrópicos) e que teñen un reflexo visual no espazo.

Penechaira

Superficie de erosión tendente á horizontalidade na que poden aparecer algúns relevos residuais produto de materiais máis duros dentro do zócalo erosionado. A súa evolución dará lugar a unha verdadeira chaira. Ex: penechaira estremeña.

Ría

Val fluvial asolagado en parte ou na súa maior parte polas augas do mar. Ex: Ría de Viveiro.

Silvicultura

Ciencia ou actividade que ten por obxecto a conservación e o aproveitamento dos montes. O seu principal cometido é a explotación da madeira, aínda que tamén actúa sobre a protección e a rexeneración dos montes e os seus solos, a prevención dos incendios e das pragas e o desenvolvemento dos variados usos que pode ofrecer o monte.

Somontano

Terras chás, aínda que levemente inclinadas, formadas entre as serras exteriores e o centro da depresión do Ebro, e que están constituídas por materiais grosos e duros dos relevos montañosos, transportados polos ríos.

Tectónica de placas

Teoría científica que establece que a litosfera (a porción superior máis fría e ríxida da Terra) está fragmentada nunha serie de placas ou baldosas que se desprazan sobre o manto terrestre fluído (astenosfera). Esta teoría tamén describe o movemento das placas, as súas direccións e interaccións.

Tómbolo

Termo de orixe italiano co que se designa unha lingua de terra que comunica a terra firme cun illote, converténdoo nunha península. Fórmase cando dúas correntes paralelas á costa discorren en direccións opostas e atópanse no estreito que separa o illote do litoral, producíndose a acumulación de area e outros sedimentos. Ex: Cádiz, A Coruña, Peñíscola e o Peñón de Xibraltar.

Umbria

Vertente montañosa orientada ás costas do sol (Norte no Hemisferio Norte), de tal maneira que a radiación solar é moito menor que noutras zonas próximas orientadas cara ao sol.

Vexetación antrópica

Paisaxe ou zona na que a vexetación foi introducida ou modificada pola acción humana: plantacións forestais, especies foráneas, etc.

Vexetación clímax

Fase final da evolución dunha comunidade vexetal na que esta adquire un equilibrio co seu contorno ambiental.

Entradas relacionadas: