Ingenieritza genetikoa
Enviado por Chuletator online y clasificado en Biología
Escrito el en vasco con un tamaño de 33,27 KB
Geneak zelula batetik bestera transferitzen, berezko
Prozesuen bidez:
Organismo eukariotikoetan, ugalket sexualaren bitartez, bi
Indibiduo desberdinen informazio genetikoa nahastu egiten da. Zatiketa
Zelularra aztetu dugunean ikusi dogunez gainera, zelula eukariotikoen meiosian
Errekonbinazio genetikoa gerta daiteke bi DNA kate homologoen artean. Zelula
Bakterianoek ere informazio genetiko berria eskura dezakete, hiru modu
Desberdinez: transformazio bidez, inguruko DNAren zatiak hartuz; konjugazio
Bidez, zelula batetik bestera DNA zuzenean pasatuz; eta transdukzio bidez,
Material genetikoa zelulatik zelulara birusen bidez pasatuz. Zelula hartzailean
DNA sartzeko gertatu den mekanismoa edozein delarik ere, jasotako DNA
Errekonbinatu egin daiteke zelula hartzaileak
Duen DNA zati homologoekin edo bere horretan gera daiteke minikromosoma moduan
(plasmido-moduan), autonomoki erreplikatu eta zatiketa zelularrean zelula sortu
Berrietara transmititzeko. Transformazio nakterianoa: Bakterio baten
Inguruan dituen DNA molekulak hartuz bere genoma aldatzeari transformazio
Bakteriano esaten zaio. Ikasgaiaren hasieran, Griffithek lortutako emaitzak
Aztertu ditugunean, R bakterioak S bakterio hilekin batera jartzerakoan
Birulento bihurtu direla ikusi dugu. Ezintasun genetiko jakin bat duen bakterio
Populazio bat funtzio hori egiteko gaitasuna duten bakterioen DNA
Purifikatuarekin nahasten badugu, zelula batzuek DNA emailearen gaitasuna
Bereganatuko dute. Transformazio horiek egonkorrak izaten dira eta ondorengoek
Heredatuko dituzte, jasotako genefuntzionala zelula hartzailearen DNA
Genomikoaren parte izatera pasatu delako. Konjugazioa: zelula bakteriano
Bi elkarren ondoan jarrita, batetik bestera DNA zuzenean pasatzeari konjugazio
Esaten zaio. Prozesua honela gertatuko da: bi Escherichia coli elkarrekin jarri
Eta elkarren artean proteinazko konjugazio zubi bat eratzen da. DNAren
Erreplikaziozelula emailearen kromosomaren puntu berezi batetik hasten da, eta
DNAerreplikatu berria zelula hartzailera pasatzen da. Zubia apurtzen denean
Transferentzia eten egingo da, beraz, zubia zenbat eta beranduago apurtu ondoan
Eta gene gehiago transferituko dira. Transferitutako DNA horrek zelula
Hartzailearen genoman dagokion zatia ordezka dezake errekonbinazioz.
Transdukzioa: zelula ostalari baten DNA zelularra biruzen bidez beste
Batera pasatzeari transdukzio esaten zaio. Bakteriofago jakin batzuek,
Bakteriofago ahaldu deritzenek, bakterio bat infektatzen dutenean, bi gauza
Gerta daitezke:
Fagoak zelularen baliabideak erabiltzea, bere burua erreplikatu,
Fago berriak sortu eta bakterioa apurtzeko (ziklo litikoa), edo bestela DNA
Birala bakterioaren kromosoma profago-moduan sartzea, haren baitan erreplikatu
Eta zelula berrietara transferitua izateko (ziklo lisogenikoa). Fagoak bere
DNAz gain, hurrengo infekzio batean, beste bakterioari transferitzeko gaitasuna
Du. Fagoak DNA zein ziklotan bereganatzen duen, litikoan edo lisogenikoan,
Transdukzio mota bat ala bestea izango du: a)Trandukzio orokorra. Fago askoren
Ziklo litikoan zehar bakterioaren DNA zatitu egiten da eta zati horiek fagoaren
Egituran paketatzen dira. Trandukzio-fagoek infektatuko dituzten beste
Bakteriotara eramango dute berenganatu berri duten DNA bakterioana eta beraz
Transferitutako geneak zelula bakteriano hartzaile berriaren kromosoman
Geratuko dira. B)Transdukzio murriztua. Profagoak ziklo litikoari ekiteko
Kromosoma bakterianotik askatzen direnean, DNA birikoa zehatz mehatz berez
Daiteke, baina baliteke ere, zelula ostalariaren kromosoma zatiren bat eramatea
Fagoaren gene baten ordez. Hurrengo infekzioan bakterioak fagoaren geneez gain,
Aurreko ostalariaren informazio genetiko ere jasoko du.
DNAren egitura ikertzeko DNA errekonbinantearen metodologian
Erabilitako teknikak: DNA zati espezifikoak lortzeko metodoak zatiak analizatu
Eta sekuentziatzeko tamaina egokia izan dezaten: DNAren klonazioa zati horien
Kantitate handia lortzeko; eta DNAren sekuentziazioa DNA zati baten
Nukleotidoen ordena zehazteko. DNA zati espezifikoak lortzeko metodoak: bi
Metodo: -errestrikzio-entzimak: "" edo -nukleasak DNAren latea
Bikoitzari lotu eta leku espezifiko batzuetan ebakitzen duten entzimak dira.
Hainbat espezie bakterianotan aurkitu ditugu, eta beraien funtzioa kanpoko DNA
Beste zepa bakteriano batetikedo fagoetatik datorren DNA hidrolizatzea da.
Errestrikzio entzimak izendatzeko hiru letra erabili ohi dira, jatorri bereko
Entzimak desberdintzeko balio duen zenbaki bat erantsita. Entzima bakoitzak lau
Sei nukleotido inguruko sekuentzia espezifikoa ezagutzen du. Taulan ikusten den
Bezala, errestrikzio entzima guztiek ez dituzte katea biak zuzen ebakitzen,
Batzuek hainat nukleotidoren aldea uzten dute kate bien artean, mutur
Itsaskorrak utziz. Motor itsaskor horiekerrektrikzio entzima berak ebakiteko
Beste edozein DNA zatiren muturrekin elkar daitezke, zati biek mutur itsaskor
Osagarriak izango dituztelako. ENtzima horiei esker, DNA zatiak bektorearen
DNArekin elkar daitezke, klonatuak izan daitezen. Errestrikzio entzimek
Zelularen DNA ebaki ondoren ematen dituzten DNA zatiei DNA genomiko edo gDNA
Esaten zaie. -Alderantzizkoa transkriptasa: Manipulatzeko moduko DNA
Zari espezifikoa lortzeko beste metodoa, erretrobirus izeneko birusen entzima
Erabiltzea da. Birus horietan RNA, DNA sintetizatzeko molde bezala erabiltzen
Da, alderantzuzko trankriptasa izeneko entzima biralari esker. ALderantzizko
Transkriptasa horrek sintetizatutako DNA molekulari DNA osagarri edo cDNA
Esaten zaio. RNA berria zein proteina biralak sitetizatzeko balio duen mRNA,
CDNA horren bidez transkribatzen dira. Alderantzizko transkriptasaren bitartez
CDNA lor daiteke mRNA molde gisa erabilita, baina horretarako mRNA isolatu
Behar da. Metodo horrek abantaila bat du errestrikzio entzimen aldean, cDNAk
Geneak dituela eta ez DNA zati hutsak. DNAren klonazioa: Errestrikzio entzimen bidez genoma ebaki
Eta lortutako zatiak bektore batean tartekatu ondoren, hurrengo urratsa, DNA
Errekonbinantearen molekulak klonatzea da. Horretarako, DNA errekonbinantearen
Molekulak bi baldintza hauek betetzen dituzten zelulekin nahastu behar dira:
Baldintza egokietan zelulek bektore bakarra eurenganatzea eta euren baitan
Bektorea erreplikatu ahal izatea. Horren ondoren, zelulen suspentsioa hartu eta
Petriren Kapsulan zabaldu behar dugu, zelulak ondo bereizita. DNA
Errekonbinanteak dituzten klonak identifikateako antibiotiko batetiko
Erresistentzia ematen duten geneak dauzkaten plasmidoak aukeratu eta, DNA zati
Arrotza gene horietako batean tartekatuko dugu. Orain, bektore errekonbinantea
Daramaten koloniak eta tartekagaitik gabeko plasmidoak dituztenak desberdindu
Ahal izango ditugu, DNA errekonbinantea dutenak antibiotiko horrekiko sentikor
Bihurtuko direlako. Klonazio teknika horien bidez lortutako klon multzo
Bakoitzak, tartekagai bat daraman bektore bana izango du. Ezaugarri hori duten
Klonen multzoari bilduma errekonbinante esaten zaio. Bilduma horretako ale
Bakoitzak giza genomaren edo beste edozein izaki bizidunaren genomaren zati
Bakarra du. DNA genomikoen klonak egin daitezkeen bezala, berdin egin daiteko
DNA osagrriekin eta cDNA bildumak lortu. DNAren sekuentziazioa: DNA
Zatiak klonatu ondoren, nukleotido sekuentziak aztertu behar dira. Metodorik
Erabiliena Allan Maxam-ek eta Walter Gilbertek asmatutakoa da. Lau multzotan
Banatzen da. Multzo bakoitzari tratamendu kimiko bat aplikatuko diogu eta molekula
Bakoitza lau baseetako batean ebakita geratuko da, base hori desagertuz. Multzo
Bakoitzean dauden zatiak elektroforesi bidez bereiziko ditugu kalibratutako
Plaka batzuen gainean. Zati bakoitzaren kokapenaren arabera, katearen luzera
Jakingo dugu. Multzo baikotzetik lortutako informazioa erkatuz, DNA zatiaren
Sekuentzia osoa asmatuko dugu.
Errestrikzio entzima desberdinez lortutako
Zatiak gainjarrita nukleotido sekuentziak puzle baten antzera bil daitezke eta
DNA molekularen edo isolatutako genearen sekuentzia osoa asmatu.
Bioteknologia mikrobiano industriala: XIX. Mendean mikrobioloogiak garapen handia izan zuen. Industria ere bete betean zegoen garai eta mende horretan eta biak uztartuz, mikroorganismoak industrialki erabiltzaileari ekin zitzaion. Mikrobioak industrialki erabiltzeari ekin zitzaion. Mikrobioak industrialki ustiatzeko ezinbesteko da, lehenik, substantzia erabilgarrien bat sortzen dutenak identifikatzea eta hautatzea eta ondoren mikrobioa kantitate handitan eta oso baldintza kontrolatutan kultibatzea, ekoizpen kantitate handiak lortu ahal izateko. Industrialki erabili ohi diren mikroorganismoak inguru naturaletik isolatutako organismoak izaten dira, eta ekoizpenerako duten gaitasuna hobetzearren urtetan, hautespen prozesu bat jasanarazten zaie. Horregaitik industrian erabiltzen diren zepek espezializazio metaboliko handia jasan behar izan dute, beste gaitasun fisiologiko eta metaboliko batzuen kaltetan, baldintza naturaletan garatzeko gaitasuna izugarri murrizten zaie, eta hortik aurrera industrian jarritako baldintza berezitan baino ezingo dute iraun. Mikroorganismo industrialak genetikoki oso egonkorrak izaten dira, eta laboratorioan zein baldintza industrialtan manipulatzen oso errazak, oso azkar hazten dira eta ez dira patogeneoak izaten gizakiarentzat industrian erabili ohi diren populazio handiak ikusita, kutsatzeko arriskua oso handia izango litzateke bestela. Mikrobioen bidez lortu ohi diren produktu industrialak hauexek dira: zelula mikrobianoak, okintzan eta pastelgintzan erabili ohi diren legamiak, eta landareen sustraien nitrogenoa finkatzeko noduloak eratu daitezen landare haziari inokulatzen zaizkion Rbizobium motako bakterioak entzimak eta metabolito mikrobianoak, alkohola, azido azetikoa, azido laktikoa, aminoazidoak, bitaminak, antibiotikoak.. Ekoizpen mota horrek hainbat helburu ditu: botikagintza, nekazaritza, elikagaigintza eta kimiko industriala. Mikroorganismoak, era berean, ingurune agente gisa ere erabili izan dira, hondakinetako konposatu organikoak eta baita produktu toxikoak ere degradatzeko edo produktu energetikoak sortzeko, edo elikagai proteikoako sortzeko; azken kasu horretan, ordea, bakterioen eta algen hazkuntzek ez dute elikagai iturri gisa nahi bezalako harrera komertzialik izan.
Geneak Kartografiatu eta sekuentziatu. Giza Genomaren Proiektua. 1) tamaina eta ezaugarriek: Giza genoma haploideak 3000 milioi base Bikote inguru ditu. Baseen sekuentzia liburu batean imprimitzen hasi eta Orrialde bakoitzean milioi bat base sartuko bagenitu, liburuak 3000 orrialde Izango lituzke. Gisa genomaren hiztegi horrek 23 kapitulu izango lituzke, Kromosoma bakoitzeko bat lehenengo 22ak autosomei buruzkoak eta azkena Kromosoma sexualari buruzkoa. Kapitulo bakoitzak lukeen orrialde- kopurua, Kromosomaren tamainaren araberakoa litzateke. Alabaina, giza espezien proteinak Kodifikatzen dituzten geneak 100000 inguru dira eta gene bakoitzak 1000 base Bikote ditu. Horrek esan nahi du genomaren 3000 milioi baseetatik 100 milioi Bakarrik daudela geneetan eta DNA asko sobera dagoela. -Soberako DNAren zati Bat intronetan dago, hau da, geneen artean dauden eta kodifikatzeko balio ez Duten DNA zati luze osagarrietan. -Beste zati bat, genebatzuen kopia anitzetan Dago. RNA erribosomikoa eta histonak kodifikatzen dituzten geneek, kopia Anitzak dituzte. Horiezgain, gene funtzionalen kopiak daude, elkarren oso Antzekoak baina bertsio desberdinetan. Kopia Horiek ehun berezietan edo hazkuntzaren sasoi jakin batzuetan agertu ohi Diren proteina berdinak edo oso antzekoak kodifikatzen dituzte. Sekuentzia Errepikatu horiek genomaren zati jakin batean pilatuta edo sakabanatuta inoiz Kromosoma desberdinetan ere egon daitezke. -Soberako DNAren beste zati bat Pseudogene izeneko gene ez funtzional batzuen kopia anitzetan dago. Pseudogeneek ez dute espresatzeko gaitasunik, bai mutazio bat jasan dutelako, Bai promotore edo sekuentzia erregulatzaile egokirik ez dutelako. -Azkenik DNA Sekuentzia errepikatuak edo sekuentzie sinpleko DNA zariak ditugu. Sekuentzia errepikatu Horiek ehunka mila unitate, inoiz milioika unitate errepikatuak izan ditzakete. Unitatearen tamaina arrunta 5-10 base bikoteka izaten da. Sekuentzia errepikatu Horiek euren moduko beste batzuen ondoren edo sakabanatuta egon daitezke. 2)Genoma nla kartografiatu eta sekuentziatu. DNAren azterketa bi fasetan egiten Da: kartografi eta sekuentziazioa. Hiztegiaren adibidera itzuliz, genoma Kartografiatzea liburuaren 23 kapituluen orrialdeak 1etik 3000ra zenbakitzea Bezala da, eta sekuentzizatzea orrialdeok 'hitzez betetzea' bezala. Genomaren Kartografia: a) Mapa genetikoa egitea: Genoman erreferentzi puntu batzuk Jartzea bezala da. Erreferentzi puntu horiek puntu polimorfoak baldin badira, Biren arteko distantzia genetikoa neurtu ahal izango dugu, erekonbinazio Kromosomikoan zehar banantz- maiztasuna aztertuz. Zatiketa zelularrari buruzko Gaian ikusi dugun bezala, mapa genetikoaren unitateazentimorgana da eta bi Aleloren arteko %1eko banantze maiztasunari dagokio. Mapa genetikoaren bitartez Gaixotasun jakin baten genea lokalizatu ahal da, aldez aurretik ezarritako Baliza edo erreferentzi gisa balio duten 2335 markatzailedun mapa genetikoa Osatu zuen. B) Mapa fisikoa egitea. Errestrikzio entzimen bidez, lortutako DNA Genommikoaren zatiak ordenatzea da. Horretarako, indibiduo beraren DNAren Milaka kopia ebakiko ditugu, manipulazioaren eraginez hainbat zati galduta ere, Genomaren hamar bat ale osorik eta leku desberdinetan ebakita izan ditzagun. Kopia desberdinetako zatiak binaka alderatu beharko ditugu, gainjartzen direnak Aurkitu eta genomaren 'puzlea' osatzen joateko. Genomaren kopiak leku Desberdinetan ebaki ahal izateko, liseriketa partziala egin behar da, Errestrikzio entzima manipulatu egin behar da ezagutze puntu guztiak ebaki ez Ditzan. Era horretan, genomaren kopiak leku desberdinetan ebakita 1 milioi Basedun zati desberdinak lortuko ditugu. Genomaren hamar kopia horiek leku Desberdinetan ebaki ondoren lortutako zatiak garagardo legami zeluletan Klonatuko ditugu zati bakoitzaren kopia ugari lortzeko. Klonatu ondoren kolonia Bereko zelula guztietan genomaren zati bera izango dugu. Zati klonatuen bilduma Lortu dugu horrela,hozkailuan edo laboratorioan gordetzeko moduan.Genomaren 10 Kopietatik lortu ditugun ztiez mapa fisikoa osatzeko, zati bakoitzaren aztarna Genetikoa lortu eta azterna genetiko guztiak binaka alderatu beharko ditugu ea Inbrikaziorik edo gainjarpenik dagoen ikusteko. Alderaketa-kopuru handi horren Aurrean beharrezkoa zaigu informatika-programak erabiltzea. Ordenagailuen lana Egiaztatzeko mapa fisikoa eta mapa genetikoa alderatu beharko ditugu. Genomaren Sekuentziazioa: Mapa egiteko lortu ditugun zatiak oso luzeak direnez, Nukleotido sekuentzia aurkitu nahi badugu 500 base inguruko zatiak egin beharko Ditugu. 1 milioi baseko zatiaren hamar kopiak 500 baseko 2000 zatitan moztu eta Zati bakoitza klonatu ondoren, mapa fisiko egiteko erabili dugun prozesu Berbera ordenatuko ditugu. Ondoren 500 baseko zati bakoitza sekuentziatzeari Ekingo diogu, arestian ikusi dugun metodoa erabiliz. Genomaren mapaketa eta Sekuentziazioa zein zeregin lantsua eta korapilatsua den ikusita, beharrezkoa Da prozesuen automatizaziora jotzea. Ikerketa zentroek errobot kateak Erabiltzen dituzte DNA lortu, kartografiatu, sekuentziatu , sekuentziak Analizatu eta abarretarako. Genoma zatien sekuentziazioa egiten ari diren aldi Berean, cDNAren sekuentziazioa ere egiten ari dira. Lehenxeago esan dugun Bezala, alderantzizko transkriptasaren metodoak abaintaila bat du errestrikzio Entzimen erabilera aldean, alegia, cDNAk geneak ordezkatzen dituela. Desabantaila bat ere badu: genomaren DNA zelula guztietan dago, mRNAgenea Espresatzen ari den zeluletan soilik agertzem da. Desabantailak egonagaitik Milaka gene sekuentzia osatu ahal izan dira.
Mikroorganismo prokariotoak: bakterioak: Mikroorganismooo Prokariotiko ohikoenak bakterioak dira. Gaur egun 5000 bakterio espezie inguru Ezagutzen ditugu. Gure planetan sortu ziren lehen organismoak izango dira Seguru asko, duela 3500 milioi urte inguru itxuraz existitu ziren bakterioen Fosildatuak ditugu eta. Bakterioak organismo bakunak dira baina hala eta guztiz Ere, morfologia, tamaina egitura eta metabolismo aldetik elkarren oso Desberdinak dira. 1 eta 10 um bitarteko tamaina dute. Ingurune desberdinetan Moldatzeko eta ugaltzeko gaitasun handia dute eta horri esker, edozein giro Motatan aurki ditzakedu: baziloa (luzeska), espiriloa (luzeska eta bihurritua, Bibrioa (bihurritua) eta kokoa (biribila). Baziloak katea lerrokatutan ager Daitezke. Kokoak aldiz, katea lerrokatutan (estreptokokoak) multzo lauetan, (estafilokoak) edo multzo gutxi gorabehera kubikotan (sarzinoak) ager daitezke, Zatiketa nola gertatzen den, norabide bakarrean bitan ala hirutan.
Bakterioen egitura
Bakterioen mikroegitura aztertzean
Zelula eukariotikoak baino sinpleagoak direla ikusi ahal izan da; baina hala
Ere, antolaketa konplexu samarra dute. Bakterioetan mintzez osatu gabeko
Egitura ugari aurki daiteke; horietako zenbait prokarioto guztietan agertzen
Dira, beste batzuk aldiz, mota batzuetan soilik. Egiturahoriek guztiak zelularen
Gaian deskribatu ditugu, zelula prokariotikoen egitura eta, eukariotikoen
Egiturarekiko dituen desberdintasunak aztertu ditugun ikasgaian, hain zuzen.
-Kapsula: Polisakaridozko geruza jelatinakara da, 10-40 nm bitarteko zabalera
Du eta bakterioa substantzia kimikoen aurrean nahiz lehortearen aurrean
Babesteko balio du. Bakterio patogenoentzat ere babesgarri da, fagozitoen
Erasotik babesten baititu. Koloniatan antolatzen diren bakterioak elkartzeko
Balio du. -
Horma zelularra
10-100 nm bitarteko lodiera du. Mureinaz osatuta
Dago; mureina polisakaridoz eta peptidoz osatutako polimeroa da, eta geruza bat
Baino gehiagotan agertu ohi da. Mikrobiologian oso erabilia den tindaketa
Metodo batek, Gram tindaketa deritzanak bakterio mota bi desberdintzen ditu:
Gram+ eta Gram-. Aurrekoek horma homogeneoa dute, 10-80 nm inguruko lodieraduna
Eta mureinaz egindakoa. Besteek horma meheagoa dute, bi geruzatan desberdindua:
Barrukoa mureinezkoa da eta kanpokoa
Fosfolipidoz, lipopolisakaridoz eta jarduera entzimatikodun proteinazkoa.
Bakterioen itxura gordetzeko balio du. -Mintz zelularra: Tamainan eta
Konposizioan zelula eukariotikoen mintzaren antzeko da. Prokariotoen mintzeko
Proteinen artean, prozesu metaboliko garrantzitsu desberdinetan parte hartzen
Duten entzimak daude, besteak beste, arnasketa zelularrean, fotosintesian,
Azido nukleikoen sintesian eta elektroi-garraioan parte hartzen duten entzimak.
-Mesosomak: Kanpoko mintzaren inbaginazioak dira, bertan arnasketarako konplexu
Entzimatikoakcdaude. Zatiketa zelularrean eta DNAren bikoizketan ere parte
Hartzen dute. -Mintz fotosintetikoak: Bakterio fotosintetikoetan, pigmentu
Fotosintetikoak dituzten minztun zaku lauak daude. Tilakoideen antzekoak dira
Eta kasu batzuetan mintz zelularretik bereizita daude. -Flageloak: Kanpoaldean
Dituzten luzakinak dire. Bakterio higikorrei mugitzeko balio die. Kopuru
Aldakorra da espezie batzuetatik besteetara, flagelo bat, leku bakar batean edo
Zelularen perimetroan sakabanatuta ager daitezke. Oso egitura sinplea dute:
Gako itxuradun oinarri birakaria eta 10-20 nm inguruko hodi zilindriko eta
Zurruna. -Ile edo finbrioak: Kanpoko mintzak, horma zelilarra zeharkatuz,
Kanpoaldera dituen luzakin tubularrak dira. Gutxi baina luzeak direnek ile edo
Pili izena hartzen dute, eta material genetikoaren trukaketa prozesutan hartzen
Dute parte. Ugari eta laburrak direnek finbrio izena dute eta bakterioak
Finkatzeko balio dute. Zitoplasma: Oso uniformea da. Ez du mintzez inguratutako
Organulorik. Zona berezi bat du,
Nukleoide edo zona nuklear izenekoa; bertan DNA zirkularra edo kromosoma
Bakterianoa dago. Horrez gain, DNA zati txikiak ere erraz aurki daitezke:
Plasmidoak; bakterio batetik bestera pasa daitekeen informazio genetikoa duten
DNA zatiak dira, baina ez dira ezinbestekoak zelularentzat, eta autonomoki
Bikoitz daitezke. Hrrez gain, granulu solido batzuk ere egon daitezke
Zitoplasman. Inklusio izena dute eta oso konposizio anitza: polisakaridoak,
Lipidoak, proteinak eta baita sufreo edo nitrogenodun materialak ere;
Erreserbarako materialak edo metabolismoaren hondakinak izaten dira. Bakterio
Urtar askok xixku gaseosoak dituzte, eta batzuetan ugari gainera;
Flotagarritasuna ziurtatzea da horien zeregina. -Erribosomak: zelula
Eukariotikoenak baino txikiagoak dira, 70 S motatakoak. -Endospora:
Bakterioaren bizi forma sorra da; kanpoko estalkia oso gogorra eta
Erresistentea du. Baldintzadeserosotan bakterioak bizirik iraun ahal izateko
Hartzen duen forma da. Baldintza egokiak itzulitakoan endosporak ezaugarri
Arrunteko bakterioa emango du. Oso ondo jasatzen ditu lehorteak, tenperatura
Handiak, erradiazio ultramoreak eta ionizatzaileak, eta baita produktu kimiko
Toxidoak ere. Bakterioek luze eman dezakete endospora gisa. Antrax gaitza
Eragiten duen Bacillus antracis bakterioak. Fisiologia bakterianoa: Bakterioek
Oso elikadura mota desberdinak dituzte oso metabolismo desberdinak izan
Ditzaketelako, autrofoak, heterotrofoak nahiz kimiosintetikoak izan
Baitaitezke. Espezie batzuek, gainera, metabolismoa mota bat edo bestea aukera
Dezakete, unguruan zein elikagai duten. Elikadurari dagokionez mintz
Zelularrean gertatzen diren prozesuak aztertuz gero, bakterioek fagozitosirik
Ez dutela ikusiko dugu, izan ere, duten horma zelular lodi horrekin ezinezkoa
Baita; horrenbestez, ez da zelula barneko liseriketarik ere izango. Endozitosia
Ere oso prozesu bakana da. Osmosi prozesuak oso garrantzitsuak dira gazitasun
Handiko girotan bizi diren bakterioentzat, zitoplasmako gatz kontzentrazioa
Erregulatzeko hain zuzen ere. Bakterio asko mugikorrak dira. Mugikortasuna modu
Desberdinez gauzatzen dute: Narrasketaren antzeko prozesuen bidez, uzkurdura
Eta dilatazioaren bidez, edo mugimendu birakaria duten flageloen bidez.
Mugimendua estimulu desberdinek eragin dezakete
Elikagai ugaritasun erlatiboak eta bestetik produktu kimiko jakin
Batzuen kontzentrazioak. Ugalketa bakterianoa: Zelula bakterianoak erdibitze
Soilez ugaldu ohi dira, mitosia bezala. Bakterioak erdibitu aurretik DNA
Bikoiztu egin behar dam eta ondoren pareta bar eratu behar da bakterioaren erdi
Erdian, zelula bitan zatitzeo. Bizi baldintza egokitan erdibitzea berehala
Gertatzen da izan ere, bakterio bakoitza 20 minuto erdibi daiteke. Beste
Ugalketa mota arrunt baina erdibitzea baino ez-ohikoagotan, bakterioek material
Genetikoa trukatzen dute. Ugalketa sexualarekin zerikusirik duten prozesuak
Izaten dira.
Bakterio motak
Bakterioak ezaugarri desberdin ugari dituzten Organismoak dira, bai morfologiari bai barne egiturari, bai funtzinamenduari Eta baita bizi formei dagokienean ere. Ezaugarri horiek erabili izan dira hain Zuzen, bakterioak maila taxonomiko desberdinetan sailkatzerakoan. Gaur egun, Ezaugarri horiez gain material genetikoaren analisia ere erabili ohi da. Datu Horiekin guztiekin bakterioen sailkapena desberdinak egin izan dira, denak Konplexu samarrak; bakterioen aniztasun handiaren lekuko.
Eubakterioak dira ezagunenak edo ohikoenak.Mota Desberdinekoak izan daitezke: bakterio berdeak, bakterio purpurak eta Zianobakterioak; denak bakterio fotosintetikoak dira, dituzten klorofila Motatan eta bestelako pigmentu fotosintetikotan desberdintzen dira; espiroketak Helize itxurako gorputza dute, barne egitura flageloen oso antzekoa da, hori Dela eta zientzialari batzuen ustetan zelula eukariotikoen flageloen Aitzindariak izan daitezke; mikoplasmak, ezagutzen diren eubakteriorik Txikienak dira, oso egitura sinplea gute, horma zelularrik gabea eta Eukariotoen parasito dira. Alabaina,aubakterio mota gehiago dago. Horietako Batzuek berezko ezaugarrien bati zor diote izena. Bakterio hartzaileak, Enterobakterioak, bakterio kimiosintetikoak eta nitrogena finkatzaileak.
BIRUSEN EZAUGARRIAK:Birusak oso oso Txikiak dira,20-300 nm artekoak.Birusen egitura ez dator bat zelularen Egiturarekin, horeegatik egitura azelularrak direla esan ohi da. Isolatuta Nahiz zelulatik kanpo dauden virus-partikulei birion izena emano hi Zaie.Birionek egitura bakuna dute:azido nukleikozko molekula bat, DNA nahiz RNAzkoa izan daitekeena,proteinazko estalki batez inguratua.Birion batzuek Egitura horieiz gain veste batzuk ere izan ditzakete,animali zelulak kutsatzen Dituzten birionek zelula ostalariaren mintz zelularretik sortutako mintz Lipoproteikoak izan ditzakete.
BIRUSEN ZIKLOA:Birusaren bizitzak bi Denboraldi desberdin ditu:zelulaz kanpokoa eta zelula barrukoa. Zelulaz kanpo birion Gisa egon ohi da, batere jarduera metabolikorik Gabe;vaina,ostalariaren barruan Dagoenean, birusaren jarduera piztu egiten da eta ugaltzen edo bikoizten hasten Da.Birusa bikoizteko ondoko prosezuak gertatu behar dira:birusaren genoma Zelula ostalariaren zitoplasman sartzea,birusaren osagaiak bertan Sintetizatzea,osagai guztiak elkartu edo bat egitea eta azkenik dagoeneko Helduta dauden virus-partikulak zelulaz kanpo irtetea.Birusa zelulan egon Dadin, elkar ukitu behar dute lehenengo, eta ostalariak mintzean dituen Errezeptoreen bitartez,virusa ezagutu behar du gero.Elkar ukitze horri finkapen Esaten zaio.Finkatu ondoren,virusa zelularen zitoplasman barneratu behar da. Barneratze hori era deberdinetan gerta daiteke:bakteriofagoen Kasuan,adibidez,birusaren genoma baino ez da zelulan sartuko kapsidatik banandu Ondoren, horretarako,birusak bakterioaren horma zelularra zulatzeko gauza diren Lisozimak baititu;animali virus eta landare-birus gehienen kasuan, azido Nukleikoa kapsidan gordeta dagoelarik sartzen da zelulan,eta behi zitoplasman, Kapsidatik banandu eta askatu egiten da.Une horretatik Aurrera,bere azido Nukleikoa zelula ostalariaren metabolismoa eraldatzeko gauza izango da. Behin Azido nukleikoak eta kapsidako proteinak sintetizatu eta gero, elementu guztien Bat egitea gertatuko da virus-partikula helduak sortuz.Azkenik,zelulatik Kanpora aterako dira.
ZIKLO LISOGENIKOA:Zelula parasitatu duen birusak ez du beti zelularen lisia Eragiten.Kasu batzuetan,birusaren azido nukleikoa zelularen DNAn txertatu ondoren,hainbat Belaunaldi eman ditzake sor-egoeran baldintza jakin batzuk egokitu arte,orduan Ziklo litikoa gertatuko da.Lisirik eragiten ez duten birusei virus indargabetu Esaten zaie eta burutzen duten prosezuari lisogenia.Zelula Lisogenikoa,txertatuta daraman profagoaren espezie bereko birusen infekzioekiko Inmune izango da.Infekzio liisogenikoa,izaki bizidunek aberastasun genetikoa Handiagotzeko duten mekanismoa dela;birusek batzuetan, gene-garraiatzailearen Funtzioa betetzen baitute,zelula infektatu ondoren, bertan iraunkorki Txertatuta egon baitaiezke zelularen lisia inoiz eragitera iritsi gabe.
BESTE MIKROORGANISMO BATZUK:ALGAK:Uretako organismoak dira eta ur gezetan zein Gazitan aurki ditzakegu. Fotosintesia burutzen dute.Behatzen errezenak zelulanitzak Dira.Hiru multzo handi hauetan sailkatuta daude:alga berdeak,alga arreak eta Alga gorriak.Alga zelulanitzek metro askotako luzera har dezakete vaina oso Antolamendu celular bakunarekim,zelula bereizketarik gabe.Antolamendu Horeegaitik, protisto erreinuan daude sailkatuta,protozooekin batera. Gehienak Zelulabakar flotatzaileak dira,Itsaso eta laku guztietako ur-azalean bizi diren Diatomeoak bezala.Beste batzuk lurtarrak dira eta zona hezetan bizi dira. Beste batzuek harreman egonkorra dute Onddoekin eta kolonia konplexuak eratzen dituzte(likenak) oso hazkuntza Motelekoak eta oso leku elkorretan bizi ahal direnak.Alga zelulabakar aitzen Artean Euglena generoa da adibiderik tipikoena.Ez du zelulosazko horma Zelularrik,horregatik,kanpo-geruza elastikoa da eta itxuraz alda daiteke.Beste Alga zelulabakar batzuk flagelorik gabeak dira(desimidiazeoak) zelulosazko Horma zelularra dute.Diatomeoek,morfología konplexu eta bitxiko horma silizeoa Dute. PROTOZOOAK:mikroorganismo eukariotiko zelulabakarrak dira,l ez dute Horma zelularrik.Beste mikroorganismoen aldean hainbat desberdintasun Dituzte:bakterioen aldean,eukariotikoak eta handiagoak dira;algen aldean, Klorofila falta dute;legamien eta ondooen aldean mugikorrak dira eta ez dute Horma zelularrik;eta lizun likatsuen aldean,ez dute gorputz fruitutsurik Sortzen.Protozooak heterotrofoak dira;veste organismo batzuk edo partikula Organikoak fagotizatuz elikatu ohi dira,eta batzuetan pinozitosi bidez.ONDDOAK:Ez Dute klorofilarik,heterotrofoak dira.Zelula eukariotikoak Dituzte,mitokondrio,bakuolo eta kitinazko horma zelulardunak.Egituraren Oinarrizko unitateak,hifa izenekoak,hari- edo hodi-itxura du.Hifek,elkartu eta, Multzo adarkatua osatzen dute,micelio izenekoa.Onddo gehienak lurtarrak eta Bizimodu librekoak dira.Aerobio hertsiak eta anaerobio fakultatiboak Ditugu:energía arnasketaz eta hartziduraz lortzen dute.Lurrean edo hildako Landareen gainean bizi ohi dira.Karbono organikoaren mineralizazioan oinarrizko Zeregina dute,zelulosa eta lagnina elikagaitzat erbiltzen dituztelako.Ondoetako Batzuk landareen parasitoak dira eta kalte larriak eragin ditzakete Labore-sailetan.Onddoriorik garrntzitsuenak hauexek dira:lizuna eta legamia.LIZUNA:Harizpi-formako Onddoak dira:ogi zaharrean,frutan,gaztan..Hazten dira.Hifak ateratzen dituzte Airera eta horietatik konidio izeneko esporak sortzen dituzte.Konidioak Lehortearekiko oso erresistenteak dira,eta kolore beltz,urdin Berdeska,gorria…Sexu ugalketan ere esporak sor ditzakete,nahiz eta konidioak Bezain erresistenteak ez izan.LEGAMIAK:Onddo zelulabakarrak dira,kasurik Gehienetan askomizete motakoak.Sexu-ugalketan esporak sortzen dituzte,aska Izeneko zorro itxi baten barruan.Legamiaren zelulak Biribilak,arrautz-itxurakoak edo zilindrikoak izan daitezke,eta gemazioz Zatitzen dira.Legamiek zelula indibidualen multzoak osatzen dituzte.Azukrea Dagoen lekuetan egoten dira.LIZUN LIKATSUAK:Muki-onddo ere esaten Zaie.Baso hezetan deskonposizio bidean dauden enborretan bizi dira.Myxomizete Izena ematen zaie.Organismoaren antolamenduari plasmodio esaten zaio:nukleo Asko biltzen dituen citoplasma handia, kanpo-horma zurrunik gabea. Inguru lehor Batera iristen denean ugalketa-egitura bat eratzen du eta horrek esporak Sortzen ditu.Askatu ondoren,esporak gameto flagelobakar bihurtzen dira.Lizun likatsuak Fagozitosi bidez irentsitako bakterioez elikatzen dira.
MIKROORGANISMOEN
METABOLISMOA:Zelula barruan gertatzen diren erreakzio kimikoen multzoa eta
Organismoaren barruan gertatzen direnak oso antzekoak dira,alderdi espezifiko
Batzuk salbu.Mikroorganismoek ere ATPa erabiltzeaz gain,fotosintesia,arnasketa
Aerobikoa,hartzidura eta proteína-sintesia bezalako prozesuak burutzen
Dituzte.Mikroorganismo batzuek veste inork burutzen ez dituen prozesu jakin
Batzuk gauzatzen dituzte. Prosezu metabolikoetan mikroorganismoek energía
Lortzeko dituzten modu desberdin eta ugariak oso garrantzitsuak dira,
Elikadurarekin duten harreman estuagatik,haien bizimdua baldintzatu
Dezaketelako.Mikroorganismo batzuk fotosintetikoak dira(bakterio gorriak eta
Berdeak).Calvinen zikloa erabiltzen dute co2 asimilatzeko.Substantzia
Erreduzitzaileak sortzeari dagokionez,zianobakterioek eta eukarioto fotosintetikoek antzera
Funtzionatzen dute.Fotofosforilizazioari dagoionez ere bide desberdinak egon
Daitezke:eubakterio fotosintetikoek klorofilaren mekanismoa erabili ohi dute.
Bakterioen fotosintesiak alderdi aipagarri bat du.Fotosintesi horri anoxigeniko
Esaten zaio eta molekula horietako bat SH2 oxidatu eginngo da eta sortuko de
Sufrea bikorretan metatuko da zelulatik kanpo nahiz barruan.Fotoheterotrofoek
Argia erabiltzen dute energi iturri gisa,eta konposatu organikoak,karbono
Iturri gisa. Beste autotrofi modu bat kimiosintesia da.Organismo horiek
Konposatu ez-organikoak oxidatu eta lortutako energía erabiliz, konposatu
Organikoak sintetizatu ahal izateko ahalmen erreduzitzailea lortzeko gauza
Dira.
Bakterio kimiosintetikoak oso ugariak dira eta biosferan funtzio
Garrantzitsuak betetzen dituzte elementuen ziklo biogeokimikoan.Aerobioak dira,
Elektroien azken hartzailea oxigenoa da.Mikroorganismo batzuek arnasketa
Aerobikoa dute,veste batzuek arnasketa anaerobikoa eta hartzidura.
Mikroorganismo hartzitzaileen artean aniztasun handia dago. Bakterio anaerobiko
Batzuk ustelduraren bitartez lortzen dute energía,hau da haragiko proteinak
Deskonposatuz eta usain txarreko hainbat produktu sortuz.Prosezu horretako
Aminoazidoak amina bihurtuko dira;animak airearekin kontaktuan jartzen
Direnean, bakterioen eraginez,oxidatu egingo dira eta amoniako bihurtuko
Dira.Beste mikroorganismo batzuek arnasketa anaerobiko mota desberdinak
Erabiltzen dituzte.Nitrato erabiltzen dutenen kasua oso garrantzitsua da.Hiru
Arnasketa anaerobikoren buruan,nitratoa N2 bihurtuko baita.
BIOTEKNOLOGIAREN HISTORIA:Bioteknologia izena Leeds.Ek asmatu zuen 70ko hamarkadan.Substantzia onuragarriak kantitate handian Industrialki ekoizteko,organismo osoak nahiz sistema biologikoak erabiltzea da Bioteknologiaren muina.Bioteknologian maizen erabiltzen diren organismoak Mikroorganismoak dira.Bioteknologiak adar desberdinak hartzen ditu Oinarritzat:mikrobiologia,genetika tradizionala eta Molekularra,biokimika…Bioteknikak industri motadesberdinetan aplikatu ohi Dira.Bioteknologia teknologia berritzat dugun arren, beldurrik gabe esan Daiteke,urte askoko historia duela eta historia horretan hainbat fase ezagutu Dituela.Lehenengo fasean, mikroorganismoak artesanalki eta enpirikoki Erabiltzen zituzten. XIX.Mende amaieran mikrobiologia ikaragarri garatu zen eta Mikroorganismoen hazkundea kontrolatu egin zitekeela konturatu ziren. Azkenik,duela 20 urte genetikoki eraldatutako Organismoen bioteknologia garatzeari ekin zaio.