Celso Emilio Ferreiro

celso emilio ferreiro:nos anos de xuventude comeza a sentirse atraido pola poesia e a politica chegando a fundar con xose velo as mocidades galeguistas en celanova;na guerra civil e recrutado forzoso e ten q loitar no bando franquista onde coñece a sua esposa, durante un permiso foi acusado e encarcelado e de ai saiu longa noite de pedra, con esta obra acadara gran sona e conseguira espertar ansias de liberdade na xuventude, co movemento da nova cancion galega a poesia de celso emilio consegue chegar a um amplo sector publico;no 66 marchou a venezuela como director de irmandade de caracas; o poeta tiña unha vision idealizada de galiza emigrante; na sua poesia queda patente a carraxe e decepcion q sofre o poeta e nace asi viaxe ao pais dos ananos onde satiriza aqueles galegos q utilizan a colectividade galega para o seu beneficio;obra:a sua obra bebe dunha solida tradicion de poesia civica de enriquez e cabanillas;hai q entendela nun contexto de politizacion do discurso poetico que tenta conxugar a mensaxe comprometida co mantemento do rigor formal; a sua poesia afronta diversos temas:nostalxia, desarraigo existencial, a recuperacion infantil, a terra,a denuncia, etc; celso pensaba q a mision do poeta era reflectir a epoca q lle tocou vivir; denuncia a sociedade do seu momento; no q se refire a lingua predomina o ton coloquial en consonancia co contido directo e claro;mais nunca demostrou unha preocupacion na depuracion da lingua; polo q se poden atopar castelanismos e vulgarismos;na metrica e moi variada e predomina o verso libre; a sua poesia:liña social: solidaria cos oprimidos de calquera latitude, e unha poesia q se erixe en protesta contra a inxustiza e incluso se fai revolucionaria pq pretende conseguir a transformacion da sociedade; liña intimista: manifesta o seu inconformismo e desacougo existencial, o poeta evoca un tempo pasado e feliz, relembra asi unha sorte de paraiso perdido; liña ironica: fortemente corrosiva como en cantigas de escarnio e madicir e en antipoemas;celso denuncia a maldade humana, e unha poesia universal q canta as traxedias do ser humano en xeral/cartafol de poesia, o soño sulagado, longa noite de pedra, viaxe ao pais dos ananos, cantigas de escarnio e maldicir, terra de ningures, antipoemas, cimenterio privado, onde o mundo se chama celanova, libro das homenaxes.